13 กรกฎาคม 2547 01:58 น.
ทรายกะทะเล
มีลมหายใจในปอดกอดวันเล่า
ผ่านไปเงาเฝ้าหงอยคอยเพ้อหา
เริ่มก่อเกิดความฝันช่วงเวลา
กลับคืนมาดั่งเช่น ไม่เว้นวัน
ท่องบทวนเวียนไปสู้ไปไม่หวั่นไหว
ทุกอย่างดีมีได้ลิขิตฝัน
อย่างที่ใจได้เฝ้าวิ่งทำงาน
ได้กลับขานตอบรับ กลับเข้ามา
แต่แล้วกลับมีใครมาเผ้าทำลายนัก
สุดที่จักเหมือนโดนตัด เช่นแขนขา
ไม่ให้เรา เกิดกัน เกินเวลา
สร้างสมมา แทบบ้า ใจจวนเจียน
ใครกันหนอ มาคอยทำลายเล่า
สุดจะกล่าวคำด่าว่าขานเขียน
เราทำไปให้เขาทุกอย่างเรียน
หมั่นพากเพียรหามา ให้ได้ดี
สองหมื่นเจ็ดพันกว่าวัน........ของชีวิต
จำองคิดว่าเรา อยากสำเร็จ เป็นสุขศรี
ลองทำให้ได้ กลับกลายให้เป็นดี
ดั่งชีวี ให้ ผ่านมรสุมเล่า เฝ้า ระวัง
ทำไรใคร ให้ก่อนบอกมาเล่า
โทรมาเมารังแก ทั้งทำงานหวัง
โทรมาบ้านรังควาน ในพวัง
ส่งเสียงดัง ค้นหา อะไรกัน
ทำไม้องมาแข่งอะไรกันนักหนา
ตัดเวลาของเราสร้าง งานสุขสันต์
ฝากใจไว้กับงานอ่างจีรังพลัน
จิตใจฉัน ไม่ร้าย ไปทำเราก่อน...........ทำไม
ไม่อยากสร้างศัตรูหมู่ น้ำจิ้ม
ให้ลองชิมรสชาติตัวเองทำ จะเอาไหม
ทำอะไร กลั่นแกล้งไว้กับใคร
ก็ขอให้กับตืน จากมือคนอื่นเอย....................
12 กรกฎาคม 2547 20:35 น.
ทรายกะทะเล
จะซุ่มซ่อนตัวเองสำส่อนนัก
ใครรู้จักสักกี่คนบนค้าขาย
เที่ยวแย่งสามีชาวบ้านเอาใจกาย
ขอให้หมายปองร่างกายไปจากคน
จะเป็นสัตว์หรือเป็นดินที่คนทิ้ง
วันหนึ่งดิ่งดลใจเศร้าเร้าเหตุผล
ประจบแจงแหนงกายใคร่อยากดู
น่าอดสู...............จริงๆมาแกล้งกัน
เห็นเมียเขาโดนแย่งสามีกอด
ทำเป็นออดอ้อนกล่อมอีเดียดฉัน
วันหนึ่งเมียของเขาจับได้พลัน
ถึงวันนั้นคงโดน...............หลวงตบตี
เฮอ............................
11 กรกฎาคม 2547 12:49 น.
ทรายกะทะเล
กราบแทบพระบาท แม่และพ่อ
ที่เกิดก่อตัวเราให้เห็นแสง
จุดประกายในใจ ไม่ระแวง
แม้นไม่แสดงตนมา ลูกขอวอน
พระเทพเทวดา ผู้ล่วงลับ
ขอจงกลับปกป้องผองมาสอน
ให้พวกเราอยู่เย็นเป็นสุขวร
ไม่เป็นร้อนเป็นทุกข์.....อีกต่อไป........
ส่วนลูกรักปักใจแม่ แม้ไม่สน
แม่ดิ้นรนแค่ไหนลูกไม่เห็น
แต่ลูกเป็นกระดาษขาวที่ซ่อนเร้น
ความไม่เป็นสีสา แม่ขอพร
ให้ลูกเรียน หนังสือฝึกปรือจบ
มาพิภพนี้ไปต่อสังคมสอน
ขอให้ลูกแข็งแกร่งอย่าอาวรณ์
แม่..........ขอวรลูกให้เป็นสุขดี
ลูกรัก..........
แม้นแม่จักไม่เช่นเศรษฐี
แต่แม่คงมั่นแก่ลูกน้ำใจมี
ลูกผู้ดีอย่าดื้อนะ พระคุ้มครอง
หากวันใด แม่ได้พบลูกสำเร็จ
หากวันเผ็ดร้อนรนแม่ดุ...ลูกทั้งสอง
ลูกอย่า โกรธแม่นี้ จงไตร่ตรอง
เพราะแม่ต้อง การลูกให้ได้ดี
อย่าเป็นเหมือน แม่นี้ นะลูกจ๋า
แม้นน้ำตา แม่ไหลไม่ให้เห็น
บางทีลูกซับน้ำตาบ้างคลอกระเซ็น
ขอแอบเป็น อ่อนแอ สักพักนึง
ยามแข็งแกร่งแม่อิดโรยไม่โชซ์เห็น
แม่ต้องเป็นอยู่กับลูกไม่ไปถึง
ไหนไหน มาเป็นแม่ แล้ว จิตคำนึง
แม่ก็พึ่ง ตัวเอง เลี้ยงลูกไป................
9 กรกฎาคม 2547 12:26 น.
ทรายกะทะเล
หยุดเสียที พอกันทีได้ไหม
หยุดคว้าไขว่ ความพอใจของตน
เลิกการเข่นฆ่า เลิก ประเมินค่าในใจตน
โลก.....คลาย หมองหม่นตลอดไป
มาร่วมสร้างพลัง สร้างความมั่นใจ
ให้ความก้าวไกลไม่แยกแบ่งกัน
มาร่วมเป็นพี่น้อง ร่วมผองเผ่าพันธ์
ร่วมสร้างสรรค์ ให้ ความสุขใจ
8 กรกฎาคม 2547 08:24 น.
ทรายกะทะเล
เธอเคยเป็นเหมือนพ่อ
เคยพะนอทุกวันค่ำคืน
เคยคิดถึงกันหวานชื่น
เคยหยอกเย้าเล่นเช่นกัน
เธอเคยเป็นเพื่อนให้ยิ้มได้
เธอเคยปกป้องมองฉัน
เธอเคยยิ้มหวานให้กัน
เธอเคยอดกลั้นยามงอน
เธอเคยให้คำมั่นไว้
เธอเคยให้ใจเข้มแข็งเมื่อสอน
เธอเอ็นดูฉันเช่นก่อน
โชคดีตอนเราพบกัน
กำลังใจ อันนี้..............
สดุดี ที่ให้ฉันเป็นคำสอน
ไม่เคยได้สุขใจอย่างนี้มาก่อน
ฉันไม่จรไม่ไปให้เธอผิดใจ
อาจมีผิดใจกันบ้าง
ก็ไม่เข้าข้างตัวเองไปใหญ่
ชีวิต ก็มีรสชาติไป
หวานเกินให้เลี่ยน นะเธอ
เธอ..เป็นเหมือน พ่อ เพื่อน พี่ น้อง
ทะเลาะบ้าง ช่างมัน ยามเผลอ
แต่ลึกลึก ดีใจที่ได้มาเจอ
คนอย่างเธอ ผู้ให้กำลังใจ
แด่.เธอผู้ให้กำลังใจ
ไม่อยากให้เราสองต้องไปใหญ่
ต่อแต่นี้เราขอเป็นมิตรกันไป
ทำงานให้ สุข สดชื่น รื่นรมณ์
ยามฉันร้องไห้ เธอพูดคำปลอบ
ยามฉันตอบ เธอให้ยิ้มได้สุขสม
แต่เธฮให้ฉันร้องไห้ และยิ้มอม
ฉันขอชื่นชม เธอ อยู่ในใจ ตลอดกาล.....................................................