24 กันยายน 2547 06:20 น.
ทรายกะทะเล
มองขึ้นไปในท้องฟ้า ข้าเจ้าเอ๋ย
ไมม่มีเลย ธฮอยู่ไหน ไกลสุดหล้า
อย่าทำตัวยุ่งเหยิงให้นานมา
ให้เวลาผ่านไปโดย...ต้องป่วยการ
ฟ้าสว่างค่อยๆอาทิตย์ขึ้น
นอนแล้วตื่นขึ้นมาก็นึกสงสาร
ตัวเราเอง หาต้องป่วยอีหนาน
คนที่รักษาการนี้ได้คือตัวเธอ
คำพูดที่เคยเป็นดั่งยาหอม
ก็กลายเป็นพิษไข้ให้ตอนเผลอ
ยามเธอพูดยิ่งเจ็บ เหน็บใจให้ละเมอ
ไม่ได้เจอบ่อยๆเพราะคนเขาห้าม
เธอก็รู้ว่าใครห้ามปรามหนักหนา
เขาไม่รู้ว่าการทำงานไม่ได้เช่นเป็นแบกหาม
ไม่รู้ไรก็ถามได้ตามความ
สิ.........เธอหยามแบบเขาพูดทำไมกัน
ฉันเคยทำไรให้เธอเจ็บช้ำ
ทุกทุกคำเอ่ยไป ให้สุขสันต์
ทำไปทุกอย่าง..............เพื่อใคร ในเมื่อเธอไม่องการ
ให้นานนานไปแล้วเธอกลับคำ
ต่อหน้า คนคนหนึ่งซึ่งว่าเธอ
เธอกลับนำเขามาเป็นเกลอให้ขบขำ
เธอตกหลุมอำพรางของเขาแล้วให้จดจำ
วันหนึ่งย้ำ.....ว่า ฉันไม่...........อยากให้เธตรม
ท้องฟ้า........วันนี้กระจ่าง
ไม่มีเมฆวางขวางกลางเขา
แห่งภูผา หน้าสลอนกันตามมา
กระจ่าง...จ้า.จับใจ ให้เธอจำ
สุดจะเอ่ยต่อไปให้ฟังอีก
ฉันยอมหลีกทางได้ไม่ถลัม
เธออย่าลืม.มองขึ้นท้องฟ้า และ จดจำ
คนอย่างฉัน ..................จะมีเธอ.จนวันตาย
ท้องฟ้าเป็นพยาน
คำพูดทำคำที่เอื้อนเอ่ยหาย
ทุกทุกคำพูดหากมลาย
ยังไม่สายหากฟ้าลงโทษ ปด กันเอง
22 กันยายน 2547 20:48 น.
ทรายกะทะเล
รักกันหน่อย
อย่าให้พลอยคอยเศร้า
ไปใหญ่
รักไม่หน่าย
อย่าให้ต้องคอยหงอย
เศร้าอีกเลย
มีแต่วันเบา เบา กัน
ไม่มีเศร้ากันอีกเลย
ว่าไปจะเอื้อนเอ่ย
อย่าให้เฉยเมย วันเบา เบา
22 กันยายน 2547 20:26 น.
ทรายกะทะเล
แม่พ่อ รออยู่นะ
ทำไมจะไม่ไปหา
ขะเง้ยหน้าออกมา
หาลูกหาบ้างไหมเอย
ไม่ได้จะขอเงิน
แต่ขอเดินมาให้เผย
ว่าคิดถึงไหมเอย
อย่าละเลยแม่พ่อรอ
น้ำตาตกในคู่
สองตายายเหงาเฝ้าขอ
ให้มาหาคุยจ้อจ้อ
อย่าให้รอนานอีกเลย
กลับมากันอยู่ร่วม
ถึงงานรวมเลิกงานเฉย
ไม่มาหากันเลย
อย่าเฉยเมยกันต่อไป
ความจริง กตัญญู
ก็มีคู่อยู่แก่ใจ
จะทำกันหรือไม่
ตักสินใจกันเอาเอง.................................................
รักแม่พ่อมากค่ะ
ทำทุกอย่างเพื่อแม่พ่อและลูกๆของหนูค่ะ
18 กันยายน 2547 23:13 น.
ทรายกะทะเล
เจรจาสามารถแก้ปัญหา
จะมาวาล้มละลายก็หาไม่
อยู่อย่างคนทนทุกข์ไปทำไม
คงจะไม่ ....ล้มละลาย....อีกต่อไป
ค่อยผ่นผันปันไปให้คืนหนี้
เหมือนต้นไม้ที่เคยล้มตายจากหาย
เหลือแต่ซากแห้งปลักหักล้างพังมลาย
กลับต้องดีกลายเป็นใหม่ ฟื้นคืนตน
คงได้น้ำฝนหลั่งมาจากฟากฟ้า
ตกลงมาพาให้ฟื้นคืนกลับฝน
ฤดูผ่านกาลเวลารักษาตน
ให้บัดดล เกิดขึ้นใหม่อัศจรรย์เอย
การเจรจาไม่ใช่เรื่องยากแค่ใช้ปากเป็นอาวุธ วิชา ความรู้ แล้วทำตาม ก็ หมดปัญหา
ไม่มีคำว่าล้มตราบเท่าเราคิดแก้
ไม่มีทางตันเพราะโลกกลมค่ะไม่ใช่กล่อง
15 กันยายน 2547 08:48 น.
ทรายกะทะเล
ครั้งแรกพบ สบหน้าพาคิดหนอ
ว่าล้เล่นรึป่าว เอาหันใหญ่
กับการที่ยิ้มสบตาอยู่ในใจ
ไม่เป็นไรอ่ะ น่า คิดไปเอง
ครั้งที่สองมองดูคู่เธอสุดจะใกล้
เผ้าแต่ให้เมตตา ให้ถูกเผ็ง
ยามเรานี้ตอบได้ว่า ก็ยำเกรง
แต่ว่า กลัวหรือไม่ ถามทำไม
ก็คนน่ารัก ในใจใคเฝ้าถาม
เกิดขึ้นตาธรรมชาติ คาดว่าถูกชะตาไหม
ใจตอบว่า ตั้งแต่แรกที่พบกน้า อือออไป
นี่คืเหตุและผลทุ่ทสุดตัว
คำว่ามากกว่าพี่ชาย กรุณานัก
สุดจะหักห้ามจิต คิดยามเผลอ
แต่พ่เย่าทำมห้ต้องเก้อ
ยามได้เจออบอุนนัก พาสุขใจ
ไม่มีเหตุผล ว่าพี่ว่าน้อไม่สน
ถือเก็บไว้เป้นเล่ม ว่าพี่ว่าขนาดไหน
อดทนสู้ก็เพราะอยู่เพื่อ อนาตค ของลูกไป
เสียงถามไถ่กันบ้าง ตอบ่า ขอขอบใจ
ไม่มีเหตุผลที่จะลืม
หน้าส่วนตัว
1035
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
