9 พฤศจิกายน 2547 05:28 น.
ทรายกะทะเล
ช่างร้อนกระไร อะไรอย่างนี้
ออกจากห้องทุกที แทบจะไม่ไหว
ร้อนกายร้อนใจอ่อนเหนื่อยเมื่อยเมือยในใจ
เกลียด คน ที่ ไม่ รู้ ถึง ความ เจ็บ ของ เรา
ทำไม ตั้งแต่เล็ก พ่อ จึง เป็น อย่างนี้
ไม่มีคำว่า กลับตัวซะเสียใหม่ เล่า
โกรธความ ไม่มี ความนึกถึงในใจเรา
เราโง่เง่า ปรือป่าว ไม่มีเลย
ตลอดระยะเวลา ลงมา โอ้ช่วย ท่าน
ไม่ให้พลันใครทำร้ายได้หนักเอ๋ย
ได้โปรด อย่าทำ อย่างนี้ทุกวันเลย
ในสาย............ลม บอกว่า เคย ชิน ชา น้ำตานอง
9 พฤศจิกายน 2547 05:18 น.
ทรายกะทะเล
ร่ำไห้ สะอื้นใจในกลางดึก
ไม่อยากนึกถึงตอนสอนใจให้
ไม่คิดถึงว่าแม่พ่อ ห่างกันไกล
ท่านไปไหน ทุกคืนฝืนใจตน
ฮือฮือ ตื่นทุกกลางดึกไม่มีใคร
ชวนคู่ใจ ปรึกษาพา เมินเฉย
แอบนิ่งนิ่ง พิงกำแพง หน้าไม่เงย
ทำไมเฉย เปรยให้ ฉันถอนใจ
ใครกันนะ ที่จะมา คอยดูแม่
ฉันไม่อยากจะฉฉไปกันใหญ่
ไม่นึกถึงลูกเต้า เฝ้าเสียใจ
ทำไปได้อย่างไร เดือดร้อนกัน
โอ้ ....ทุกทุก ทุกข์ ......กลางดึก............ ฝึกใจล้า
ให้นำพา ความอ่อนเปี้ย เพลียเหมือนฝัน
ที่ร้ายร้าย กลายออกไป ไม่มีมัน
อย่าเจอพลันสิ่งนั้น อีกเลยเรา...............................................
7 พฤศจิกายน 2547 08:44 น.
ทรายกะทะเล
สิ่งที่ฉันเห็นจะแจ้งอยู่นั้น
เขาพลันยิ้มกริ่มยิ่งใหญ่
เธอไม่นึกฉันบ้างหรือไง
มีแต่ทำให้คนอื่นเขาโต
สิ่งที่ฉันทำให้เธอนั้น
ฉันก็พลันทำให้ไม่ยะโส
ฉันมองกว้างคิดใหญ่สุขโข
เขาทั้งโชว์อะไรไปทุกๆวัน
เธอเคยนึกถึงฉันบ้างรึป่าว
ความที่เศร้าของคนทำความดีงามฝัน
ไม่อยากให้ ที่ทำไป ทุกอย่างนั้น
เธอแนะแนวทางให้เขาทุกวันไป
แต่ยังไงฉันคิดว่าเธอเป็นคนมีความดี
เป็นคนมียุติธรรมให้สุขใส
เช่นอย่างผู้ใหญ่ที่ดี.........มีค่าคนหนึ่งในใจ
ฉันไม่มีใครเธอก็ให้คน ตามมา ดู
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากบอก
เธอไม่หลอก เธอไม่ทำให้ฉันอดสู
ความที่ฉันหกล้มบ้างนั่นก็เป็นอย่างครู
พอเธอดูแล้ว เธอยื่นมือเข้ามา
คงเป็นเพราะฉันเคยตาบอด
ที่ให้เธอกอดเมียน้อยให้เงินไปต่างภาษา
เธอรู้ไหมฉันได้ยินคนพูดมา
หากฉันไม่หาเขาฉันคงไม่รู้สักที
เขาบอกเขาคงไม่แต่งงาน
ก็คงประสานกับทุกคนสืบสานวันนี้
และวันไหนไหน ก็มีเขาทุกที
เธอ ยกเขาเป็นศรีภรรยาอีกคน
เขามีสินค้าที่เธอขายให้เขา
ทุกอย่างที่เธอเอามา ให้เขาขายได้ทุกหน
ต่อนี้ไปฉันคงตั้งใจหาความรู้ฝึกฝน
ไม่อยากเป็น คน ที่ โดน เธอ ใช้ จน ตัว ฉัน ตาย
6 พฤศจิกายน 2547 06:35 น.
ทรายกะทะเล
เก็บดอกไม่มาช่อหนึ่ง
ให้เธอซึ้งในกลิ่นหอมมัน ได้ไดอุ่น
ยามเธออยู่กับใครแล้วชุลมุน
โปรด ดูไดอุ่นของดอกไม่ ให้ชื่นชม
แม้มันเป็นเพีบงแค่รูปภาพ
ก็มาจากการหา การสะสม
เจ้าของเองก็คงอยากได้ไว้ชื่นชม
ก็ได้สมกับความคิดในจินตนาการ
กอดหมอน แต่งกลอนอยู่ครงหน้า
ให้แววตาด้วยความน่าสงสาร
ให้เธอได้ด้วยความจิตต้องการ
เพื่อให้บานในใจเธอเย่ร่ำไป
6 พฤศจิกายน 2547 00:16 น.
ทรายกะทะเล
Miami ที่หนึ่งหาดงามสวย
หากว่ารวย อยากจะไปสักครั้งหนึ่ง
จะนั่งเล่นปิคนิค นั่งปะทะ ลมมาพึง
ให้สุดซึ้ง ซึ่งได้ยืนเสียงซ้องทะเล
ด้วยเป็นคนเดียว ที่ไม่ได้ไป ในกลุ่มพี่น้อง
ขอยอมเป็นรอง ก้รักเฝ้าแม่พ่อ
ไม่อยากให้ชีวิตต้องทำผิดอะไรต้องรอ
สิ่งที่หวังนั้น คือ ต้องการทำดี เป็นศรีแก่ตน
เมื่อไหร่ เสียงซ้องส่องในน้ำ
เห็นตัวเราเงาตามตัวมัวว่ายหวาน
สักวันหนึ่ง น้ากระเซ็นเป็นตระการ
ให้สะท้านงามตา..........พาสุขจริง.......
@@@@@@@@@@@@@@@(uuuuUUUU___-----__--_-_-___-_-------_-______-------_----_--_----___--____-_-___-_-_--_--__-_----_---_-__-_