4 มกราคม 2548 00:52 น.
ทรายกะทะเล
กำลังใจสักนิดก็ยังดี
มีให้ที่คุยกันเมื่อวันนั้น
เธอไม่ห่วงฉันเลยไม่ว่ากัน
จิตเธอ นั้นทำ ด้วยอะไร
ฉันไม่ลืมเธอหรอกนะคนดี
คิดในแง่ดีดี เธอสอนให้
ฉันทำดี ทำดี มายาวไกล
ฉันก็ให้ประสบการณ์ การงานมา
สุดท้ายนี้ เธอจะคิดไงก็ได้
ฉันยอมให้ เธอด่าสารพัดหมา
เธอด่าฉันไม่คิดถึงศร้ทธา
โอ้น้ำตาตกใน ไม่สำคัญ
เหตุที่ตัวฉันนั้น ไม่อ่อนแอ
แต่เธอแฉ ว่าฉันอ่อนแอ ผัน
เธอทำกันได้ไม่เป็นไรไม่ว่ากัน
ส่วนฉันนั้นคงรักษา ใจไปนาน..............
4 มกราคม 2548 00:46 น.
ทรายกะทะเล
คนกรุงเทพเคยเจอภัยพิบัติ
น้ำท่วมจัดเป็นคลองเมื่อย้อนหลัง
ยี่สิบปีกว่าที่แล้วทนกันจัง
เรือหางยาว แร่นกันทั่ว รามฯ จด ไกล
เรียนโรงเรียนก็ลำบากต้องนั่งเรือกลับบ้าน
นั่งเรือหางยาว เพราะน้ำท่วมฝนตกใหญ่
กว่าจะฟื้นคืนนั้นก็ช้ำใจ
ปล่อยให้เราอยู่ชั้นสองนานน่าดู
ตู้เย็นเสีย บ้านพังพินาศแล้ว
อยู้ชั้นสองออกไปไหนก็อดสู
หยุดเรียนกันพลันคิดน่าดู
กินปลาทูอะไรปลากระป๋องไข่ข้าวกัน
จิตใจช้ำกรรมมาหลายปีนัก
ซื้ออะไรก็ต้องทิ้งบ้านที่ฝัน
เสียดายเสียดายนี่หรือชีวิตอะไรกัน
ยิ่งนานวันอะไรนักหนานะดลกโคจร
เพราะฉะนั้นปีนี้ ฉันต้องเปลี่ยนไปแล้ว
ก็ต้องแจวมุ่งหน้าพาฝันที่เคยสอน
ให้เป็นจริงนะลูกรักพ่อแม่ให้พร
ลูกจำไว้ทำดี ดีแลบมา
นึกถึงวันวิปโยคหลายปีผ่าน
เหตุการณ์นั้นน้ำตาพาให้หา
สุดสิ้นกันทีนะโอ้แก้วตา
โปรดอย่ามาอีกเลย ขอร้องที......................
4 มกราคม 2548 00:31 น.
ทรายกะทะเล
อยู่ครบหน้าเป็นสุขสุด
อย่าได้หยุดรักกันหนา
อย่าได้ให้มีภัยมา
อย่าได้กล้านอกลู่ทาง
4 มกราคม 2548 00:30 น.
ทรายกะทะเล
ขออนุญาตฺนำ วาทะพุทธทาส
โลกนี้เปรียบ ศาลาได้อาศัย
ประเดี๋ยวใจ ผ่อนพัก แล้วจักฝัน
ทางที่ดี เมื่อพราก ไปจากมัน
ควรสร้างสรรค์ ส่งเสรืม เพิ่มคะแนน
เมื่อเราได้ เกิดมา ในอาโลก
ได้พันโศก พันภัย สบายแสน
จึงควรสร้างสิ่งชอบ ไว้ตอบแทน
ให้เป็นแดน ดื่มสุข ขึ้นทุกกาล
คุณความดี ของท่าน กาลก่อนก่อน
ทีท่านสอน ไว้ประจักษ์ เป็นหลักฐาน
เราเกิดมา อาศัย ได้สำราญ
ควรหรือผ่าน พันไป ไม่คำนึง .....
4 มกราคม 2548 00:17 น.
ทรายกะทะเล
ลูกคิดถึงก่อนนอนทุกคืนค่ำ
ว่าในน้ำตานี้มีที่ไหน
อยู่อย่างคนห่างไกลไกล
แม่พ่อจ๋าขอให้ แข็งแรงนาน
อยู่กับลูก ด้วยเป็นกำลังใจให้
ทำงานไว้ ทุกวันก็เพื่อสาน
เงินตรามา ให้เจือจุนครอบครัวงาน
สิ่งศักดิ์ศิทธิ์คุ้มครองท่านโปรดเมตตา
ลูกไม่อยากจะท้อคลอเคียงข้าง
แอบอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเดียวดายหนา
เหงาเศร้าสร้อย พลอยใจไม่เย็นตา
เลี้ยงลูกพาให้เป็นเด็กดีศรีสุขใจ
อยากให้ลูกของลูกหลานพ่อแม่
เป็นคนแท้ที่ทำให้สังคมใส
อยากให้แม่พ่อนั้นเห็นหลานใจ
เป็นสุขใสแจ่มแจ้งเป็นคนดี
สังคมนี้มีดีหรือที่ไหน
เก่งต้องเอาตัวรอดปลอดภัยศรี
อยากให้เขาไม่เป็น คนอวดดี
เก่งอย่างที่ ควรเก่งเป็นจริงเอย............................