8 กุมภาพันธ์ 2548 07:57 น.
ทรายกะทะเล
ไม่เคยเห็น คนแบบนี้ มีที่ไหน
จากที่ใด ไม่คิด จิตสังหรณ์
ความเป็นห่วงเยื่อใยเอื้ออาทร
ไม่สังวรณ์ว่า มึคน ห่วงใยกัน
คิดถึงวัน ที่เคย พูดดม้ทุกเรื่อง
ว่าตัวเองเก่งรุ่งเรืองมีสุขสันต์
พ่อมีเงินเป็นล้านเลด่ากัน
มีตัวหันหน้าไปไหน ใครว่ารวย
กะอีแค่เงินที่เอามาจากอื่น
ไม่ชุ่มชื่นเท่ากันหาไห้สวย
เอากล่องเงินคนอื่นมาหาว่ารวย
หากไม่ช่วย ครอบครัวเธอคงยับเยิน
เธอไม่เคยเห็นใจฉันแม้สักนิด
กลุ้มทั้งจิตกลุ้มทั้งใจไม่คิดเขิน
แต่กับลูกซึ่งเป็นผ้าขาวขาว อย่าทำเกิน
เขาไม่เพลินกัยการทำของเธอเลย
เวลาเธอไม่มีเงินแม้สักบาท
แนทุกข์ยากให้เธอยืมให้เธอฌฉย
ไม่เคนคิดว่าเธอเป็นแบบนี้เลย
ไม่อยากเอ่ยว่าที่ผ่านมาเธอได้ไร
สามีใจร้าย คลายที่รัก
สุดประจักษ์ทำดี ไม่สงสัย
ทำดีไม่ได้ดี ก็ไม่เป็นไร
แต่เป็นพ่อใครใครต้องชอบธรรม
คนอย่างฉันมีความที่หนักแน่น
ไม่แว่นแค้นใครใครให้น่าขำ
คนโทรมาไม่พูดจาให้จาบัลย์
เขาไม่มีอะไรทำ เมือ่ทานอิ่มลิ้นก็คัน
เกิดเป็นคน อย่าเป็นคนแบบนี้นะ
ชัยชนะไม่ได้อยู่ที่ตรงไหน
ชนะตัวเองได้ยิ่งดี มีถมไป
ชนะใครแล้วได้อะไร ก้แค่ สะใจ...............เท่านั้นเอง
แล้วได้ไร สะใจ ไปทุกเรื่อง
ยามสร้างเรื่องให้คนอื่นเดือดร้อนเหลือ
เวรกรรมยุคจรวด เห็นทันเมื่อ
ชาตินี้ เหลือเฟือ ก็เห็น เป็นเต็มตา
ประตูน้ำประตูปผี หยกสองสูง
ใครได้ยุ่งเป็นอันเขาบอกมา
ว่า111ทับ27 เห็นเต็มตา
เมียน้อย ล้า ลมระบู ถูอะไร....
แย่งสามีชาวบ้าน แย่งงานคนอื่น
เห็นแก่ตัวระรื่นไม่แจ่มใส
จมูกก็หัก ผลักใสคนดีไป
วันหนึ่งเธอต้องบัลไลเพราะเธอทำ
เฮอ...............ไม่รู้กอะไรกันนักหนานะ คนโน้นก็บอกอย่างโน้น คนนี้ก็บอกอย่างนี้ อะไรกันแน่
อยากอวดว่าตัวเองมี เพราะตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยมีรึไง
ได้คนที่เคยมีแล้วก็เฉยแล้ว
เมือ่ไหร่จะแต่งงานซะทีจ้ะ จะได้ไม่ทำให้ชาวบ้านเค้าเดือดร้อน
ป่วนไปหมด
แล้วอีกเรื่องนะ
กรรมที่เธอก่อมานั้น มันมากเกินที่เธอจะได้เดเป็นคนอีก
อย่างมาก ก็เป็นได้แค่ นางโรมโม ให้ชายเลิงเล่น
เป็นของเล่นให้ชายทั่วไป หญิงสาธารณะไง.....
7 กุมภาพันธ์ 2548 01:31 น.
ทรายกะทะเล
ผ่านไปแล้วแล้วไป ไม่ย้อนกลับ
การนอนหลับยังมีฝันผันผ่านสอน
ผ่านไปแล้วไม่ขอไปวิงวอน
เวลาสอนให้เป็น Let it Be
หนังสือหนึ่งเล่มนั้น สอนฉันว่า
อย่าไปด่า คนอื่นให้เสียดสี
อย่าย้อนคืนสู่อดีตนมนานปี
ไม่ควรมีใจหัวอีกเลยเธอ
Let It Be มีไว้ในใจฉัน
ผ่านไปกันแล้วไปไม่คืนเผลอ
จงทำดีวันนี้ วันหน้าเจอ
คงไม่เก้อ หากเรา คิดดี ได้ดีเอง
7 กุมภาพันธ์ 2548 01:18 น.
ทรายกะทะเล
รัชกาลที่ ห้า ทรงเลิกทาส
ให้โอกาส คนไทยได้ค้ขาย
ให้โอกาสเป็นไทยไม่น่าอาย
ให้มีไว้ ธงไตรรงค์ ของคนไทย
คนไทยเคยมีน้ำใจไม่ตรีจิต
ควรหยุดคิดว่าควร รักษาไว้
ให้คงอยู้น้ำใจของคนไทย
น้ำใสใส ของคนไทย มีจริงจัง
อย่าทำให้ คนไทยต้องเสียเกียรติ
น่ารังเกียจ เพราะการไม่ปลูกฝัง
นิสัยที่ผุทลายใกล้ผุพัง
ควรจริงจังกับการ ให้ ปรชาธิปไตย
ควรเป็นธรรมกันไว้นะพี่น้อง
ใครจะครองบ้านเราอย่าหลงไหล
กับน้ำเงินหรือจะสู้กับน้ำใจ
ให้สดใส กันไว้ นะ บ้านเรา
เงินที่มีมากมาย จริงก็หมด
แต่ไม่อดน้ำใจให้เราเศร้า
น้ำใจไทยหลั่งรินถิ่นไม่เบา
ให้เราเฝ้า ความเป็นไทย ยืนยง นาน..................
7 กุมภาพันธ์ 2548 00:01 น.
ทรายกะทะเล
หากวันใด อ้าวว้างฉันเงียบเฉย
ให้คิดเลยว่าฉันต้องการวิเวกหา
อยู่คนเดียวได้คิดจิตอุรา
ได้ค้นหา ทางสว่าง ของพรธรรม
หากฉันไม่ ปรากฎ ทดแทนบ้าง
อย่าอ้างว้างหาว่าฉันพลันน่าขำ
หากวันใดฉันหายไปในการทำ
ให้คิดย้ำว่าฉันร้องไห้อยู่คนเดียว.....
6 กุมภาพันธ์ 2548 23:58 น.
ทรายกะทะเล
อยากเป็นคนดี นี้ไม่ยาก
ไม่ลำบากหากเป็นคนมีวิสัย
มีความเป็นระเบียบเปรียบกันไป
มีวันใดได้ทำดี สุขศรีกัน
ใกล้ตรุษจีนแล้วนะ พากันไหว้
ให้ครอบครัวของทุกคนนั้นสุขสันต์
ขอให้พี่น้องปรองดอง จงรักกัน
มีใจจริงต่อกัน อย่าหมางเมิน
บิดรมารดาพาใจสุข
หากลูกทุก ทุกคน มี สรรเสริญ
คนยกย่องหากหมั่นขยันเชิญ
ไม่ทำงานจนเพลิน เกินความจริง
หมั่นทำดี มีเวลาให้ท่านบ้าง
อย่าปล่อยให้ท่านอ้างว้างต้องสุงสิง
หมั่นเยี่ยมเยียน ท่านบ้างให้แอบอิง
กับทุกสิ่งที่ท่านต้องการ ความอบอุ่นเอย.....