20 มกราคม 2547 18:25 น.
ทมยันโท
สัมพันธ์รัก ขาดแล้ว แม่แก้วขวัญ
ทุกคืนวัน ฝันร้าย คล้ายถูกฆ่า
ทิ้งพี่ไป ให้เศร้า เหงาอุรา
หยาดน้ำตา ไหลหลั่ง ดั่งชลธร
เจ้าเคืองแค้น อะไร ไม่ทราบเกล้า
พี่ดื่มเหล้า น้ำตา ทาเปื้อนหมอน
เพื่อลืมช้ำ รักมาก พรากจำจร
สุดอาวรณ์ ยาหยี พี่ท้อใจ
เจ้าจากไป ทิ้งไว้เพียง อนุสรณ์
ว่ารักเรา แคลนคลอน ห่อนห่างหาย
อนุสรณ์ แห่งรัก ปักดวงใจ
ขวดน้ำตา นั่นไง ให้แก่กัน
โอ้อนาถ คลาดเจ้า เศร้าจริงหนอ
รอแล้วรอ แต่เจ้า กลับแปรผัน
สะบั้นรัก หักเยื่อใย ให้แก่กัน
ทิ้งให้ฉัน จมอยู่ อย่างเดียวดาย
เสียงกู่ก้อง เจ็บแปลบ แทบสิ้นชีพ
เจ้าเร่งรีบ จากไป ใจสลาย
ยังรักเจ้า เฝ้าถนอม มิเสื่อมคลาย
หัวใจวาย เมื่อกล่าว เราเลิกกัน
หน้าส่วนตัว
814
