23 มิถุนายน 2547 16:30 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+
ปล่อยให้ฉันได้หายใจบ้าง
เคยถนัดมาแต่ชีวิตไม่มีใครเคียงข้าง อยู่มาอย่างเหงาๆ
ยังไม่คุ้นกับการมีใคร กับอะไร ที่ต้องเป็นเรา
มันพาลจะกลับไปหาชีวิตอย่างวันเก่าๆเสียทุกที
ฉันยิ่งเป็นประเภท รักสันโดษสุดชีวิต
ยิ่งไม่เคยจะผูกติดให้ชีวิตอยู่กับที่
กับการมาคบเธอ ก็พยายามแยกตัวจากอิสระเสรี
แต่จะให้หักดิบกันเลยขนาดนี้ ก็ยากไป
พยายามแล้ว และกำลังพยายามต่อ
อยากให้เธออดทนรอ ถ้าฉันเหลวไหล
ในเร็วหวั่น...ขอเธออย่าหวั่น ว่าฉันจะไปไหนไกล
เพราะถึง...จะช่างอ่อนไหว...แต่รับรองถ้าบอกแล้วว่ารักใคร
*-+-*-+-*-+-*....ฉันไม่อำ*-+-*-+-*-+-*
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=
ไม่ได้ตั้งใจบอกใครเป็นพิเศษ.....
แค่แต่งไว้ เป็นพิเศษ สำหรับ นิสัยรักอิสระของตัวเอง ก็แค่นั้น
19 มิถุนายน 2547 11:54 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=
อีกครั้งแล้ว...ที่ฉันต้องโบกมือลาความรัก
ทั้งที่มันเพิ่งผ่านมาทำความรู้จักได้ไม่เท่าไหร่
อีกครั้งที่ได้แต่นั่งมอง....ยิ้มรับ...แต่ไม่เข้าใจ
แค่รู้ว่าอะไรจะเกิด...มันก็ต้องเป็นไป....อย่างทุกๆที
ถ้าไม่จำเป็น...อย่าแตะต้องความรู้สึกใคร
ถ้าให้ใจไม่ได้....อย่าปล่อยให้เกินเลยกว่านี้
เป็นคำที่มีคนบอกฉันไว้...จนท่องจำขึ้นใจมาอย่างดี
เลยได้แต่นั่งดูสิ่งต่างๆหมุนรอบตัวไปตามวิถี....โดยไม่แตะต้องอะไร
เลิกหวังไปนานแล้ว...ว่าจะเจอใครคนนั้น
ชินแล้วกับความเงียบงันที่ไม่ใช่แขกรับเชิญหน้าใหม่
เจ็บมามาก กับวันที่อยากรักใคร
แต่ไม่รู้จักวิธีรักษาเค้าไว้ให้อยู่นานๆ
คงไม่มีใครในโลก..รักฉันมากพอที่จะอยู่
จะทนฟัง ...เข้าใจ...รอดู....เมื่อเวลาพ้นผ่าน
ที่จะรอฟังคำตอบของคำถามว่า รักไหม? ด้วยการรอดูไปนานๆ
ที่รักฉันมากพอจะจับมือฝ่าฟันวันร้าวรานไปด้วยกัน
- -
จึงต้องเจ็บซ้ำ--ซ้ำ ....เมื่อรักจบตรงที่เก่า
รักเดินทางมาหยุดตรงความเงียบเหงา...เหลือเพียงตัวฉัน
ฉันคงไม่เหมาะจะรักใคร...คงเหมาะแค่มีหัวใจ...เต้นไหวไป..วันต่อวัน
รัก...จึงยังเป็นคำที่ฉัน..ได้เพียงฟังคำคนอื่นบอกเล่ากัน...
...........แต่ไม่เคยได้เจอมัน จริงๆสักที
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*
10 มิถุนายน 2547 04:49 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*--+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
ฉันหลงทางผ่านมาในความเหงา
ในวินาที ที่ความทรงจำเก่าๆ ขาดหาย
ทรมานเหลือเกิน กับความห่างเหินรอบกาย
โลกอบอุ่นที่คุ้นใจอยู่ที่ไหนกัน
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
ฟ้าบนทางสายนี้....แสนหนาว
หาดทรายที่ทอดยาว กลับไร้ฝั่งให้ซบฝัน
ทิ้งตัวนอนซบผืนทราย อาบแสงจันทร์
นี่ความอ้างว้างจะนำทางฉัน ไปสู่ทิศใด
- -
ฉันหลงทางผ่านมาในความเหงา
เดินทางพร้อมหัวใจว่างเปล่า....ที่กำลังร้องไห้
เก็บกลีบความรักที่ร่วงหล่น วางบนใจ
จะหาทางออกเจอวันไหน.....ไม่รู้เลย
*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+
note ......หายไปนาน เพราะ ไม่ค่อย มีเวลา เล่นเน็ท เหมือนก่อนๆ
วันนี้ แวะ เอากลอนมาฝากค่ะ
เป็นกลอนเศร้าๆ สไตล์ ถนนสายเก่า พันธุ์แท้ เขียนไว้นาน แล้ว
หวังว่า คงชอบกันนะคะ