9 มีนาคม 2546 19:51 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ที่ข้างๆไม่มีใคร
แต่ไม่ได้ว่างร้างไร้ในตอนนี้
มีความฝันเป็นเพื่อนกันมานานปี
อยู่ตรงไหนก็สุขดีตรงที่ใจ
เลยไม่ห่วงหากที่ว่างจะไม่เต็ม
ถึงความเหงามาเลาะเล็มไม่หวั่นไหว
เพราะวันนี้มีความรักอยู่กับใจ
ไม่ใช่เพื่อรักใคร่..แต่เพื่อรักใครที่รักเรา
7 มีนาคม 2546 16:13 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
อย่าบอกว่าเธอเองก็อ่อนไหว
ถ้าเธอยังไม่เข้าใจแม้แต่ความรู้สึกฉัน
ในแต่ละที ที่มองฟ้าเราเหว่ว้าได้ไม่เท่ากัน
เธออาจต้องเห็นด้วยตาจึงเชื่อมั่น --
ขณะที่ฉันเพียงซึมซับด้วยความรู้สึกเท่านั้นก็เข้าใจ
เราต่างกันตั้งแต่ที่มา
ความหวังเธออาจคือการก้าวไปข้างหน้าสู่เช้าสดใส
ขณะที่ฉันยังใช้ชีวิตในโลกฝันและยังหายใจ
และจะไม่ยอมก้าวไปไหน--
ถ้าวันนี้ยังเข้าใจตัวเองได้..ไม่ดีพอ