6 กุมภาพันธ์ 2547 18:39 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ยังเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าใจโลก
ยังมีความคิดที่ไม่มีคนถูกโฉลกอยู่แบบนี้
เข้าใจในเหตุผลคนอื่น แต่เชื่อตัวเองก่อนทุกที
เพื่อนพากันขนานฉายาว่าself เต็มที่เอกฉันท์ทุกราย
ฉันไม่เหมาะที่จะอยู่คนเดียวแต่ก็ไม่เหมาะจะอยู่กับคนอื่น
โลกยังมีที่ให้ฉันยืน--แต่ตัวฉันกลับไร้ความหมาย
ยังพยายามปรับตัวหมุนให้ทัน แม้ชีวิตจะหมุนไป
แต่อดเหงาไม่ได้เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนไป--ของสิ่งที่คุ้นเคยมา
เหมือนรู้จักโลกน้อยลงไป เมื่อผ่านชีวิตมากขึ้น
ทั้งที่ ที่เคยผ่าน จุดที่เคยยืน ล้วนแปลกหน้า
เสียสมดุลทางใจไปแล้ว ตั้งแต่ตัดขาดชีวิตจากเธอมา
สิ่งหนึ่งที่ค้นพบคือการรักทั้งน้ำตา กับ
การอยู่อย่างหัวใจด้านชา มันไม่ต่างกัน
27 มกราคม 2547 20:38 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
แค่ความรู้สึกดีๆของวันหนึ่ง
กับการได้มองได้คิดถึง ใกล้ๆตรงนี้
มีเธออยู่ในสายตา แค่นั้นก็รู้สึกดี
เป็นความสุขที่เกิดขึ้นตรงนี้ ตรงที่ใจ
รู้แล้วว่าฉันไม่มีหวังเลยสักอย่าง
แต่เพียงได้มองห่างๆ แล้วเก็บทุกอย่างไว้
ไม่สรุปได้ไหมว่าเป็นความรักที่ฉันรู้สึกไป
แค่อยากเรียกมันว่าฝันใฝ่ เก็บไว้ให้ใจพอง
......ในวันๆนึงไปก็แค่นั้นเอง
25 มกราคม 2547 17:29 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่ต้องเป็นถึงพระจันทร์
เพราะฉันเองก็ไม่อยากปีนสูงขนาดนั้นเพื่อตามหา
แค่เธออยู่ตรงนี้ ใกล้พอที่ฉันจะคว้ามา
ดีกว่ามองแล้วต้องตะกายข้างฝา เพราะฟ้าไกลเกินไป
ฉันเองก็ไม่อยากเป็นถึงดวงดาว
เพราะอยู่บนฟ้าคงหนาว ถ้าไม่มีคนเคียงใกล้
ถึงเธอเป็นเพียงชายเดินดิน--ก็ยอมกัดก้อนเกลือกินกับเธอไป
แค่มีเธอ--มีความเข้าใจในกันและกัน
ไม่เคยสนถ้าต้องตากฝนหรือลมหนาว
ถ้าเธอสัญญาว่าในทุกคราว จะอยู่เป็นคนของฉัน
รักกันไปแบบเซอร์ๆ แต่ฉันกับเธอก็หวานมัน
ไม่ต้องยิ่งใหญ่ เทียบดาว เทียบจันทร์---
แค่ให้เรารัก อย่างคงมั่น --นั่นพอเพียง
24 มกราคม 2547 23:45 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
มีดวงดาวนับล้านดวงอยู่บนฟ้า
ใช่ว่าทุกเวลาที่มองหา เธอจะเห็นได้
แต่เธอเองคงรู้ดีในหัวใจ
ว่าดวงดาวบนฟ้าไกล--นั้นยังมี
เหมือนรักฉันที่โอบปลอบเธอ
แม้เราถูกแยกไม่ให้เจอ ฉันไม่หน่ายหนี
เชื่อเถอะนะว่ารักฉันนั้นยังมี
เพื่อจะโอบกอดใจเธอในทุกนาที--ที่หายใจ
24 มกราคม 2547 01:38 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
คิดถึงเมื่อก่อน
ภาพความสุขที่คิดย้อนก็ยิ่งเหงา
คืนฝนตกฉันมานั่งตากลมที่พัดเบา
อยากให้ลมพัดเรื่องวันเก่า ไปให้หมดใจ
เคยกินข้าวด้วยกัน 2 คน
เคยจับมือเดินฝ่าฝนเธอกางร่มให้
เคยนั่งซบบ่า เคยมีเธอเสมอมาเป็นกำลังใจ
เคยตะลอนไปไหนมาไหนกัน 2 คนเรา
ยังคงคิดถึงเธอเมื่อก่อน
ยังโหยหาทุกบทตอน สลัดไม่พ้นเศร้า
มองดอกไม้โรยรา ลมโชยพัดน้ำฝนมาเบาๆ
แล้วน้ำฝนก็หล่นจากดวงตาฉันจนรุ่งเช้าอีกคืน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
หน้าส่วนตัว
798
