3 กรกฎาคม 2546 19:47 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่อยากรู้และจะไม่ถามถึง
ว่าในชีวิตครึ่งหนึ่งมีฉันไหม
เพราะฉันรักเธอด้วยความเชื่อมั่นไว้ใจ
ความเคลือบแคลงสงสัยจึงไม่มี
อาจเพราะฉันไม่เคยคาดหวัง
แค่พยายามรักในทุกครั้งอย่างคงที่
วันไม่เจอ เรื่องลืมเธอจึงไม่มี
เพราะเธออยู่ทุกส่วนสี่ ในห้องใจ
26 มิถุนายน 2546 20:32 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ไม่ส่องแสงเลยนะจันทร์
รู้ไหมว่าทำให้ก้อนหืนอย่างฉันเงียบเหงา
หรือไม่คิดถึงกันเลย..จึงไม่เคยเอื้อนเอ่ยถึงความเป็นเรา
ปล่อยฉันรักอย่างเงียบๆในเงา--เพราะไม่มีแสงนวลขาวของดวงจันทร์
ทางนี้ก็มีดาวมากมายส่องสว่าง
แต่ฉันยังเป็นคนเก่าที่ชอบมามองฟ้ากว้างเหมือนก่อนนั้น
เจ็บเรื่อยมากับการเป็นก้อนหินไร้ค่าที่ไขว่คว้าจันทร์
ก็ยอมอยู่อย่างไม่สำคัญ--เพื่อแลกกับการได้ฝันถึงจันทร์ดวงเดิม
25 มิถุนายน 2546 17:57 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ฉันยังใช้ชีวิตบนทางสายเก่า
ตะลอนไปกับหัวใจเหงาดวงเก่าของฉัน
ได้ยินเพลงรักเก่า ก็เหงา..ไปตลอดวัน
มองผืนฟ้าผืนน้ำก็เป็นภาพเธอนั้น..ร่ำไป
ยังมานั่งดูนกดูฟ้า
นั่งมองความทรงจำวิ่งไล่กับดอกหญ้าขวักไขว่
ชิงช้าที่นั่ง ยังคิดถึงวันนั้นที่เธอคอยไกว
ยังคิดถึงเรื่องเก่าๆมากมายของเราสองคน
นานมาแล้วที่เราแยกทาง
แม้เธอจะไม่เคยอ้างว้างเพราะคิดถึงฉันสักหน
แต่ฉันยังไม่เคยถ่ายทอดหัวใจไปให้ใครสักคน
ยังรอนแรมไปในความเศร้าหม่นเพื่อหายใจ
ยังรอเธอกลับมาที่นี่
มาซึมซับวันดีๆ มาถ่ายเทฝันอันอ่อนไหว
แม้วันนั้นเธอมีร้อยเหตุผลเพื่อแยกไป
แต่วันนี้ที่เธอจะกลับมาใหม่--ฉันไม่ต้องการเหตุผลอะไรสักข้อเดียว
23 มิถุนายน 2546 21:14 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ทุกครั้งที่ลืมตาในความมืดหม่น
เธอไม่ได้อยู่ลำพังหนึ่งคนบนความเหว่ว้า
บนถนนสายเหงาเราอยู่ไม่ไกลกันสักเวลา
เพียงเธอเปิดหัวใจมองมา--
ฉันยังนั่งจุดดาวร้องเพลงเว่หว้าเป็นเพื่อนเธอ
23 มิถุนายน 2546 21:05 น.
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
กลับมาเพื่อทำผิดสัญญา
เพราะทนไม่ได้ที่จะรบรากับความอ่อนไหว
พอแล้วกับการใช้ปากบอกคำเข้มแข็งต่อใครๆ
เพราะมันเพียงช่วยหัวใจ...ให้ฝังตัวเองลงในความร้าวราน
ยอมได้ชื่อว่าอ่อนแอ
เป็นคนขี้แพ้ที่วางหัวใจให้ความอ่อนแอเหยียบย่ำผ่าน
เพื่อให้ได้กลับมา บอกเธอว่ายังต้องการ
ยอมกลับมาบอกว่าขอโทษกับเมื่อวาน
รู้แล้วว่าชีวิตที่ขาดเธอฉันไม่อาจข้ามผ่านทางสายใดๆ