7 กันยายน 2551 07:03 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
โลกวุ่นวายเพราะไร้คุณธรรม
โลกบอบช้ำโดนทำลายเพราะกฎหมาย
ที่มีมากยุ่งยากตีความได้
เหมือนจงใจเปิดช่องว่างหลีกทางตัน
คนติดตามข่าวคราวเรื่องราวรู้
ต่างอดสูใจมากหากตรงไหน
ทำไม่ถูกถูกบิดเบือนกฎจริงไป
รู้จากใจใต้จิตสำนึกคน
สร้างกฎหมายไม่ยุ่งยากให้มากเรื่อง
ไม่ต้องเปลืองสมองต้องสับสน
ผิดคือผิดมีหลักฐานนั่นสากล
อยู่ที่คนรักษาและดูแล
คนรักษาทำผิดก็ผิดหนัก
ผู้ปกปักษ์รักษากล้าบกพล่อง
กฎหมายมีบังคับตามครรลอง
ใครบกพล่องต้องชดใช้ไม่ละวาง
ต้องข้อหาอาญาทั้งทางแพ่ง
ยิ่งเสแสร้งแก้ไขให้เสียหาย
ขาดศีลธรรมคุณธรรมอย่างจงใจ
ให้ชดใช้ทั้งทรัพย์สินและจองจำ
หากทุกคนอยู่ใต้ร่มคุณธรรม
ปฏิบัติตามหลักการไม่เสียหาย
ผิดเป็นผิดถูกเป็นถูกเที่ยงธรรมไป
ความวุ่นวายบาดหมางจะไม่มี
ลดกฎหมายในเนื้อหาตีความกว้าง
อย่าคิดสร้างทางเบี่ยงเสี่ยงเสียหาย
ยิ่งเรียนรู้ยิ่งฉลาดล้ำลึกไกล
เกินกฎหมายตามทันนั่นบทเรียน
คิดป้องกันสันติภาพมีทางแก้
เท็จจริงแท้รู้แก่ใจให้แก้ไข
การเริ่มต้นค้นหาปัญหาได้
ภาคภูมิใจทีได้มาเกิดเป็น ( ฅน )
ควรอภัยให้กันนั่น ฅน คิด
อย่ายึดติดผึดถูกคลุกตัณหา
บดบังใจไร้สติคิดเข่นฆ่า
ทำดีมาตลอดบอดตอนปลาย
กลับบ้านเก่าเอาความดีทิ้งไว้บ้าง
เพื่อรุ่นหลังยังยกย่องสรรเสริญ
คนเรามีชั่และดีให้ประเมิน
อย่าหลงเพลินตามใจไม่สมควร
อคติกีดกันปัญญาบอด
กิเลสสอดแทรกใจไร้สิ้นคิด
ตัณหากลับดับคุณธรรมมืดสนิท
ยิ่งมวลมิตจิตทรามตามยิ่งเลว.
6 กันยายน 2551 19:37 น.
ถ. ดอกฝิ่น ม่อนเงาะ
คิดถึงวันเวลามิกล้ากล่าว
คิดถึงเหล่าญาติมิตรคิดห่วงหา
ประเทศไทยแกว่งไกวเอนไปมา
พี่น้องข้าต้องปวดใจในเหตุการณ์
ไม่เคยคิดมิตรสหายไทยทั่วหล้า
ต้องเข่นฆ่าขัดแย้งกันเหมือนวันนี้
ทั้งอดีตที่ผิดพลาดก็มากมี
เลวหรือดีก็คนไทยใช่ใครกัน
ในอดีตมีแต่คิดปกป้องชาติ
อยามวิบัติขัดสนเฝ้าขนขวาย
ต่างปกปอ้งคุ้มครองอธิปไตย
ป้องภัยเทอดไว้ให้แผ่นดิน
ใยไม่คิดถึงใจพ่อหนอพวกเจ้า
พ่อคอยเฝ้าแก้ปัญหาตาก็เห็น
ไม่เคยคิดทอดทิ้งปวงประชาที่รำเค็ญ
ลูกทั่วหล้าไม่อยากเห็นความวุ่นวาย
เกิดและกินบนแผ่นดินถิ่นกำเหนิด
ควรชูเชิดชาติกำเหนิดเถิดเพื่อนเอ๋ย
อันอำนาจวาสนามีใครเลย
หลังตายเคยนำติดตัวเข้าโลงกัน
อย่าได้สร้างอ้างอิงคนทั้งชาติ
ความวิบัติหลากหลายใจเจ้าเห็น
ก่อกำใดให้รับรู้ใจเจ้าเป็น
เพราะที่เห็นเป็นแค่ภาพที่ลวงตา.
หน้าส่วนตัว
1079
