17 กุมภาพันธ์ 2547 13:13 น.
ต๋องแต๋ง
ปัจจุบันผมอายุเพียงสิบหก
ในหัวอกหนักแน่นไม่ขื่นขม
คิ้วดำเข้มจมูกโด่งนัยต์ตาคม
ใครก็ชมว่าผมหน้าตาดี...(แหวะ!)
เรื่องการเรียนการงานผมเอาหมด
ทรหดเพียงใดไม่หน่ายหนี
ถึงเรียนหนักงานหนักไม่ปรานี
ก็ยินดีพร้อมสู้อยู่ต่อไป
แต่ตอนนี้ใจผมแสนเปล่าเปลี่ยว
อยู่โดดเดี่ยวเหี่ยวเฉาเหงาแค่ไหน
ไม่ได้เจ็บไม่ได้ป่วยเป็นอะไร
แต่ในใจผมแค่...อยากมีเมีย...!!
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:23 น.
ต๋องแต๋ง
หากว่าน้องรักพี่โปรดอย่าถาม
ถึงข้อความถามว่าเมียอยู่ไหน??
พี่ขอตอบตามตรงงงทำไม
อย่าสงสัยเรื่องเมียพี่ไม่มี
หากเมียมีน้องคงต้องได้เห็น
ใช่ซ่อนเร้นปิดบังโฉมฉวี
ที่ไม่เห็นก็เพราะเมียไม่มี
ขอคนดีจงเชื่อวจีใจ
หากรักพี่อย่าได้ถามถึงเมียอีก
เพราะมันฉีกใจกันเธอรู้ไหม??
เรื่องเมียนั้นไม่สำคัญหรอกทรามวัย
ขอเพียงใจเราสองครองรักกัน
อย่าแคลงใจเมียพี่ไม่มีหรอก
พี่ขอบอกเชื่อเถิดแม่จอมขวัญ
มีไม่มีใช่เรื่องจะสำคัญ
หากรักกันอย่าได้ถาม...ถึงเรื่องเมีย...
14 กุมภาพันธ์ 2547 10:18 น.
ต๋องแต๋ง
คนอย่างฉันเปรียบได้คนไร้ค่า
คิดจะมารักเธอดั่งเพ้อฝัน
คนอย่างเธอต้องเจอคนอีกหมื่นพัน
ดีกว่าฉันคนไร้ค่าน่าละอาย
เป็นตัวการกั้นขวางรักเธอนั้น
เธอมีฝันอันดีมีค่าหลาย
ทำให้เธอไร้สุขทุกข์ใจกาย
ที่มีชายอย่างฉันมาพันพัว
จะหลีกทางให้เธอเจอคนรัก
ให้ประจักษ์รักดีไม่มีชั่ว
จะไม่ทำรักของเธอต้องหมองมัว
เลิกพันพัวคิดชั่วเป็นตัวการ....
12 กุมภาพันธ์ 2547 15:29 น.
ต๋องแต๋ง
คุณเท่านั้นที่ผมรักที่สุด
มิอาจฉุดหยุดใจให้รักได้
รักเกินกว่ามหาสมุทรสุดแดนไกล
ขอมอบใจดวงนี้ไว้ที่คุณ
ไม่ต้องการให้ใครมาฝากรัก
เข้ามาถักรักใหม่ให้ว้าวุ่น
เพราะห้องใจของผมมีเพียงคุณ
แสนอบอุ่นใจเหลือเมื่อพบเจอ
หากปิดตาคุณได้ก็จะปิด
ไม่ให้สิทธิ์ให้คุณคิดหลงผิดเผลอ
จะปิดปากคุณไว้ไม่ให้เพ้อ
ปิดหูเธออย่าให้ได้ยินเสียงใคร
จะปิดห้องหัวใจใส่ลูกบิด
ไม่มีสิทธิ์ที่จะคิดถึงใครได้
อยู่สองคนคุณและผมในห้องใจ
ไม่มีใครใช้สิทธิ์คิดแทรกแซง
รักแต่คุณ-รักแต่คุณ-คุณรู้ไหม??
รักเกินใครจริงใจไม่เสแสร้ง
รักมากมายสิ้นสุดหลุดกำแพง
รักอย่างแรงคือคุณเพียงคนเดียว...
11 กุมภาพันธ์ 2547 17:03 น.
ต๋องแต๋ง
มีเจ้านายใจดำอำมหิต
ทำชีวิตลูกจ้างต้องหม่นหมอง
ต้องเจ็บช้ำตำใจน้ำตานอง
เป็นลูกน้องของเขาเราจำทน
ทั้งยังถูกเหยียดหยามในศักดิ์ศรี
ไม่ใยดีต่อเราเลยสักหน
แถมยังถูกเมินค่าความเป็นคน
ว่าเราจนชนชั้นต่ำค่าไม่มี
อยากจะบอกให้นายจงรู้ไว้
ถึงอย่างไรแม้จนมีศักดิ์ศรี
ถูกเหยียดหยามเมื่อไรไม่ปรานี
จะลองดีกันมั๊ยล่ะ...ห๊าเจ้านาย..!!!