24 มกราคม 2547 09:41 น.
ต๋องแต๋ง
ตั้งแต่เข้า บ.ร.ภ.ในครั้งแรก
รักก็แทรกเข้ามาในใจฉัน
เป็นสายรักสายใยสายสัมพันธ์
ให้แก่กันทุกวันทั้งสองใจ
ได้พบกันครั้งแรกเราเป็นมิตร
เป็นเพื่อนคิดเพื่อนทำคู่สดใส
ได้เรียนเล่นด้วยกันทุกวันไป
ไม่ได้คิดอะไรกับตัวเธอ
กาลเวลานำพาเราสนิท
ความเป็นมิตรได้เปลี่ยนหลงเผยอ
คิดเกินความเป็นเพื่อนระหว่างเธอ
ยิ่งได้เจอยิ่งซึ้งถึงความใน
เราทั้งสองก็รู้ถึงดวงจิต
ใจเราคิดตรงกันเป็นไฉน
มันลึกซึ้งเกินยิ่งกว่าสิ่งใด
ว่าดวงใจสองเรามีให้กัน.
24 มกราคม 2547 09:30 น.
ต๋องแต๋ง
หลังจากจบ ม.3 ศึกษาต่อ
เข้ามาเรียน บ.ร.ภ. ชั้น ม.4
ได้พบปะกับเพื่อนนั้นมากมี
แสนยินดีที่ได้มาพบกัน
มาเข้าเรียนครั้งแรกในวันพุธ
มันแสนสุดรื่นรมย์เป็นสุขสันต์
ทั้งเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ได้คบกัน
เรียนทุกวันหรรษาทุกนาที
ทั้งตื่นเต้นได้เรียนกับครูคนใหม่
สอนเข้าใจทุกวิชาไม่หนายหนี
ครูหญิงชายทุกท่านนั้นใจดี
ล้วนแต่มีเมตตาเอื้ออาทร.
21 มกราคม 2547 12:20 น.
ต๋องแต๋ง
ค่ำคืนนี้มีดาวประกายเด่น
ดุจดั่งเป็นเพชรประกายในเวหา
ลอยประดับยิบยับทั่วนภา
ดูงามตาเพลิดเพลินบรรเทิงใจ
นั่งรำพึงคิดถึงโฉมฉวี
ป่านฉะนี้คนดีจะรู้ไหม
มีคนหนึ่งคิดคนึงคอยห่วงใย
แม้อยู่ไกลแต่ใจอยู่ใกล้กัน
อยากกระซิบบอกดาวถึงสาวน้อย
ฝากความรักล่องลอยถึงแฟนฉัน
ผ่านสายลมถึงเดือนดวงตะวัน
ความผูกพันอันดีมีให้เธอ
คนคนนี้ยังเฝ้ารอเธออยู่
โปรดจงรู้ยังคอยเธอเสมอ
อยู่ที่เดิมยังจำได้ไหมเออ
ที่ตัวฉันและเธออยู่เคียงข้างกัน.
21 มกราคม 2547 10:31 น.
ต๋องแต๋ง
คนทั้งคนที่หลงรักเธออยู่
เธอก็รู้แก่ใจอยู่เสมอ
คนคนนี้ทั้งหวงทั้งแหนเธอ
เป็นคนเซ่อรักเธอไม่เสื่อมคลาย
เธอจะทิ้งฉันไปได้ไงเล่า
ฉันคงเศร้าเหงาใจแตกสลาย
คนทั้งคนจะทิ้งไม่ง่ายดาย
จะขอตายเคียงข้างกายเพราะรักเธอ.
21 มกราคม 2547 10:16 น.
ต๋องแต๋ง
หากตัวฉันมีปีกเช่นเหมือนนก
จะวิหคเหินลมชมเวหา
จะบินไปไกลสุดท้องนภา
ถึงสวรรค์ชั้นฟ้าอย่างใจจง
บอกนางฟ้าเทวดาบนสวรรค์
ว่าตัวฉันรักน้องปองประสงค์
เป็นสักขีพยานรักที่มั่นคง
ขอน้องจงเชื่อพี่วจีใจ
จะตะโกนให้ได้ยินทั่วถิ่นฐาน
ทุกประเทศเขตบ้านที่ไหนไหน
ได้รับรู้ว่ารักนี้พี่จริงใจ
มามอบให้แด่น้องเพียงผู้เดียว.