7 มกราคม 2547 08:48 น.
ต๋องแต๋ง
เสียงน้ำตกดังซ่ากลางป่าใหญ่
น้ำใสใสไหลดิ่งลงหน้าผา
ตกลงสู่ต้นน้ำลำธารา
เป็นคงคาสายใหญ่ในไพรี
สายน้ำเย็นเห็นปลามาแหวกว่าย
ดูพริ้งพรายสุริยาสะท้อนสี
ดั่งเพชรพลอยลอยน้ำกลางชลธี
แก้วมณีสีสันลำธารา.
6 มกราคม 2547 17:23 น.
ต๋องแต๋ง
แสนอาลัยใจหายไม่อยากจาก
เมื่อต้องพรากจากเพื่อนเหมือนความฝัน
เมื่อเวลาจบลงคงไกลกัน
ความผูกพันไม่เลือนเพื่อนทุกคน
จงโชคดีมีชัยเถิดเพื่อนรัก
ไม่นานนักคงได้พบกันอีกหน
มิตรเพื่อนแท้ฝังในดวงกมล
ขอบันดลให้เพื่อนจงโชคดี.
6 มกราคม 2547 13:01 น.
ต๋องแต๋ง
จะรวยจนอย่างไรก็ไม่ว่า
แต่ขออย่ามารักหลอกลวงฉัน
แม้จะจนเช่นไรไม่สำคัญ
ขอใจนั้นคงมั่นในรักเดียว
แม้มีเงินล้นฟ้ามาลวงหลอก
ฉันขอบอกอย่าได้คิดเฉลียว
หากจะรักจงมั่นในรักเดียว
รักจริงเชียวแค่นี้ก็สุขใจ.
5 มกราคม 2547 17:26 น.
ต๋องแต๋ง
ในหน้าหนาว หนาวเหน็บ นอนแนบหนุน
นอนนาบนุ่น นิ่มนวล น่าหน่ายหนี
หนูแหนงหน่าย นอนนมนาน ในหน้านี้
นายน้านี่ นอนแนบหนุน นวลน้องนาง
5 มกราคม 2547 17:13 น.
ต๋องแต๋ง
แม่ตัดอ้อยส่งลูกเพียรศึกษา
เพื่ออนาคตลูกนั้นสดใส
แม่ตรากตรำลำบากงานยากไซร้
ด้วยแรงใจแรงกายที่แม่มี
หวังพึ่งพาลูกรักเมื่อยามแก่
ดวงใจแม่เปี่ยมหวังอย่างเต็มที่
หวังประจักษ์ลูกรักวันได้ดี
ใจแม่นี้ยินดีที่ทุ่มเท
แม้เงินทองไม่มีแม่หาได้
ยอมทุ่มกายทุ่มใจไม่หักเห
เป็นลูกจ้างถางอ้อยทนจำเจ
แม่ทุ่มเทเพื่อลูกชายให้ได้ดี.
หน้าส่วนตัว
1291
