17 มกราคม 2547 10:40 น.
ต๋องแต๋ง
หลังจากเรียน ร.ด. ในวันนี้
ไม่รอรีกลับบ้านหวังพักผ่อน
นั่งรถกลับหลับตาก็ง่วงนอน
เพราะเหนื่อยอ่อนการฝึกจากค่ายมา
ผู้โดยสารบนรถเบียดแน่นมาก
เพิ่งออกจากตัวเมืองถึงลาดหญ้า
ทั้งนักเรียน ร.ด. สมทบมา
เหมือนดั่งว่าใจเราแทบมลาย
พอมาถึงช่องด่านก็เกิดเรื่อง
ยังขุ่นเคืองเรื่องนี้อยู่ไม่หาย
มีเด็กเลว2คนเป็นเพศชาย
มาทำร้ายร่างกายของอีกคน
น่าสงสาร ร.ด. ผู้ถูกต่อย
เจ็บไม่น้อยจนแทบน้ำตาหล่น
เรื่องมันเป็นเช่นไรช่างวกวน
ชาย2คนทำร้ายเขาเพราะเหตุใด?
17 มกราคม 2547 10:27 น.
ต๋องแต๋ง
ประเทศไทยของเราเป็นเมืองสวย
เต็มไปด้วยทรัพยากรที่หลากหลาย
ทั้งป่าเขาแหล่งน้ำมีมากมาย
เป็นแหล่งคลายพักผ่อนสบายใจ
และยังมีสมบัติอันล้ำค่า
สืบทอดมาโบราณหลายสมัย
แผ่นจารึกอักษรลายสือไทย
เราภูมิใจที่เมืองไทยเรางดงาม.
13 มกราคม 2547 17:29 น.
ต๋องแต๋ง
ค่ำคืนนี้ ที่รัก ฉันอยู่ไหน
รู้บ้างไหม ว่าใคร เค้าห่วงหา
ทิ้งฉันนอน โดดเดี่ยว เปลี่ยวอุรา
เธอไม่มา หาฉัน แสนเศร้าใจ
รู้หรือเปล่า เค้าเหงา เพ้อพร่ำพรอด
ฉันนอนกอด หมอนข้าง อย่างหวั่นไหว
กอดแทนร่าง ของคน ไร้เยื่อใย
สุดอาลัย เธอทิ้งฉัน ไม่หวนคืน.
13 มกราคม 2547 17:16 น.
ต๋องแต๋ง
จารึกชื่อครูไว้ในดวงจิต
ผู้สอนศิษย์ชิดใกล้ให้อ่านเขียน
ชี้หนทางสว่างไสวให้พากเพียร
ให้โอกาสเล่าเรียนเพียรวิชา
ครูทำงานเหนื่อยหนักเพราะรักศิษย์
เพื่อชีวิตศิษย์รักประจักษ์ค่า
มีความรู้คุณธรรมนำวิชา
มีปัญญาอนาคตที่กว้างไกล
อันพระคุณของครูยิ่งใหญ่นัก
ศิษย์พร้อมพรักรักครูผู้ฝันใฝ่
กราบบูชาคุณครูในดวงใจ
บันทึกไว้ในใจศิษย์ทุกคน.
13 มกราคม 2547 13:06 น.
ต๋องแต๋ง
ยอดนักสู้ ครูไทย ในสยาม
พระคุณสาม สอนศิษย์ คิดอ่านเขียน
มอบความรู้ วิชา ให้พากเพียร
ได้ร่ำเรียน เขียนอ่าน ตามตำรา
มีมานะ สอนศิษย์ เรื่องผิดถูก
เหมือนดั่งลูก สั่งสอน แน่นอนค่า
คุณธรรม นำสว่าง ทางกายา
มอบอนา- คตให้ ตั้งใจจริง
งานสิ่งใด ใช่ว่า จะยากง่าย
ครูหญิงชาย ทั่วไทย ไม่เฉยนิ่ง
อดทนสู้ งานใหญ่ ไม่ประวิง
ทำทุกสิ่ง เพื่อศิษย์ไทย ให้ได้ดี.
หน้าส่วนตัว
594
