26 ธันวาคม 2546 17:10 น.
ต๋องแต๋ง
แฟนผมหายใครหนอจะรู้จัก
สุดที่รักของผมเธออยู่ไหน?
นับตั้งแต่เธอนั้นหนีจากไป
แสนอาลัยโศกศัลย์กลั้นน้ำตา
อยู่ที่ไหนทำไมไม่ส่งข่าว
หรือไปมีเจ้าบ่าวผู้สง่า
เหตุไฉนเธอจึงไปไม่ลา
จงกลับมาเถิดหนาแฟนยังรอ
26 ธันวาคม 2546 13:13 น.
ต๋องแต๋ง
อย่าลำบากเพื่อฉันเลยที่รัก
ก็ประจักษ์รู้อยู่ว่ามีเขา
อย่ารื้อฟื้นคืนเรื่องของสองเรา
สิ่งเก่าๆที่ผ่านให้จบไป
เดี๋ยวคนนั้นของเธอเข้าใจผิด
เขาจะคิดว่าเธอมีรักใหม่
อย่ามาทำให้เธอลำบากใจ
จากนี้ไปอย่าได้ทำอีกเลย
26 ธันวาคม 2546 08:33 น.
ต๋องแต๋ง
น้ำตาเธอหยดนั้นที่หลั่งไหล
ก่อนจะจากฉันไปใจหม่นหมอง
เธอมองฉันทนกลั้นน้ำตานอง
ออกจากห้องของฉันวันที่ลา
ฉันยังจำได้ดีวันที่จาก
วันพรัดพรากจากกันไม่เห็นหน้า
ฉันยังจำภาพเธอได้ทุกครา
วันที่เธอหยดน้ำตาแล้วลาจร
25 ธันวาคม 2546 16:44 น.
ต๋องแต๋ง
เวลาผันผ่านแล้ว ล่วงเลย
ปีเก่าจบลงเอย ผ่านพ้น
ต้อนรับสู่อย่างเคย เหมือนก่อน
ปีใหม่ส่งท้ายต้น ล่วงล้ำจงเจริญ
เพลิดเพลินแสนสุขล้น ชีวี
ปีใหม่เยือนอีกที สุขหล้า
ปีเก่าผ่านด้วยดี ผันผ่าน นานเฮย
พรจากชั้นฟากฟ้า อย่าได้ทุกข์ทน.
25 ธันวาคม 2546 16:02 น.
ต๋องแต๋ง
อยู่กับเขารักกันให้ดีนะ
ตัวฉันจะส่งแรงใจให้เสมอ
ให้สมหวังกับความรักของเธอ
ให้ได้พบได้เจอดั่งตั้งใจ
แค่รู้ข่าวสองเธอมีใจภักดิ์
มีความรักงามงดดูสดใส
ตัวฉันคงยินดีมีสุขใจ
ที่ทำให้เธอสองครองรักกัน
แค่รู้ข่าวเธอนั้นมีความสุข
ไม่มีทุกข์กายใจได้สุขสันต์
จงมีสุขเถิดหนายอดชีวัน
แม้ตัวฉันเป็นอย่างไรอย่าได้แคร์.
หน้าส่วนตัว
7230
