6 มกราคม 2547 13:01 น.
ต๋องแต๋ง
จะรวยจนอย่างไรก็ไม่ว่า
แต่ขออย่ามารักหลอกลวงฉัน
แม้จะจนเช่นไรไม่สำคัญ
ขอใจนั้นคงมั่นในรักเดียว
แม้มีเงินล้นฟ้ามาลวงหลอก
ฉันขอบอกอย่าได้คิดเฉลียว
หากจะรักจงมั่นในรักเดียว
รักจริงเชียวแค่นี้ก็สุขใจ.
5 มกราคม 2547 17:26 น.
ต๋องแต๋ง
ในหน้าหนาว หนาวเหน็บ นอนแนบหนุน
นอนนาบนุ่น นิ่มนวล น่าหน่ายหนี
หนูแหนงหน่าย นอนนมนาน ในหน้านี้
นายน้านี่ นอนแนบหนุน นวลน้องนาง
5 มกราคม 2547 17:13 น.
ต๋องแต๋ง
แม่ตัดอ้อยส่งลูกเพียรศึกษา
เพื่ออนาคตลูกนั้นสดใส
แม่ตรากตรำลำบากงานยากไซร้
ด้วยแรงใจแรงกายที่แม่มี
หวังพึ่งพาลูกรักเมื่อยามแก่
ดวงใจแม่เปี่ยมหวังอย่างเต็มที่
หวังประจักษ์ลูกรักวันได้ดี
ใจแม่นี้ยินดีที่ทุ่มเท
แม้เงินทองไม่มีแม่หาได้
ยอมทุ่มกายทุ่มใจไม่หักเห
เป็นลูกจ้างถางอ้อยทนจำเจ
แม่ทุ่มเทเพื่อลูกชายให้ได้ดี.
31 ธันวาคม 2546 13:38 น.
ต๋องแต๋ง
กระท่อมน้อยหลังหนึ่งซึ่งโดดเดี่ยว
จะมีใครแลเหลียวบ้างไหมหนอ
ในสายตาคนเห็นว่ามอซอ
เป็นเรือนหอรอรักคนพักใจ
จะมีใครไหมหนอขอสมัคร
เป็นคนรักภักดิ์ดีมีใจให้
ร่วมเรือนหอหลังน้อยที่คอยใคร
มาร่วมใช้ชีวิตด้วยใจจริง.
31 ธันวาคม 2546 08:55 น.
ต๋องแต๋ง
จำได้ไหม ที่รัก เมื่อก่อนนี้
จำได้ไหม คนดี เรื่องที่ผ่าน
จำได้ไหม เรื่องราว ที่ยาวนาน
จำได้ไหม วันวาน เป็นเช่นไร
พี่ยังจำ เรื่องราว ได้ทั้งหมด
พี่ยังจำ ยังจด เรื่องเก่าใหม่
พี่ยังจำ วันนั้น ได้ขึ้นใจ
พี่ยังจำ มันได้ ไม่อาจลืม
พี่ยังเคย กอดจูบ และลูบไล้
พี่ยังเคย ซุกไซ้ ใจเป็นปลื้ม
พี่ยังเคย หอมแก้ม จำไม่ลืม
พี่ยังเคย หยิบยืม รักนวลนาง
อย่าได้ลืม ได้เลือน เรื่องเรานะ
อย่าได้ลืม ลดละ จะเหินห่าง
อย่าได้ลืม รักเรา ไม่เก่าจาง
อย่าได้ลืม เส้นทาง รักสองเรา.
หน้าส่วนตัว
1617
