21 มกราคม 2547 12:20 น.
ต๋องแต๋ง
ค่ำคืนนี้มีดาวประกายเด่น
ดุจดั่งเป็นเพชรประกายในเวหา
ลอยประดับยิบยับทั่วนภา
ดูงามตาเพลิดเพลินบรรเทิงใจ
นั่งรำพึงคิดถึงโฉมฉวี
ป่านฉะนี้คนดีจะรู้ไหม
มีคนหนึ่งคิดคนึงคอยห่วงใย
แม้อยู่ไกลแต่ใจอยู่ใกล้กัน
อยากกระซิบบอกดาวถึงสาวน้อย
ฝากความรักล่องลอยถึงแฟนฉัน
ผ่านสายลมถึงเดือนดวงตะวัน
ความผูกพันอันดีมีให้เธอ
คนคนนี้ยังเฝ้ารอเธออยู่
โปรดจงรู้ยังคอยเธอเสมอ
อยู่ที่เดิมยังจำได้ไหมเออ
ที่ตัวฉันและเธออยู่เคียงข้างกัน.
21 มกราคม 2547 10:31 น.
ต๋องแต๋ง
คนทั้งคนที่หลงรักเธออยู่
เธอก็รู้แก่ใจอยู่เสมอ
คนคนนี้ทั้งหวงทั้งแหนเธอ
เป็นคนเซ่อรักเธอไม่เสื่อมคลาย
เธอจะทิ้งฉันไปได้ไงเล่า
ฉันคงเศร้าเหงาใจแตกสลาย
คนทั้งคนจะทิ้งไม่ง่ายดาย
จะขอตายเคียงข้างกายเพราะรักเธอ.
21 มกราคม 2547 10:16 น.
ต๋องแต๋ง
หากตัวฉันมีปีกเช่นเหมือนนก
จะวิหคเหินลมชมเวหา
จะบินไปไกลสุดท้องนภา
ถึงสวรรค์ชั้นฟ้าอย่างใจจง
บอกนางฟ้าเทวดาบนสวรรค์
ว่าตัวฉันรักน้องปองประสงค์
เป็นสักขีพยานรักที่มั่นคง
ขอน้องจงเชื่อพี่วจีใจ
จะตะโกนให้ได้ยินทั่วถิ่นฐาน
ทุกประเทศเขตบ้านที่ไหนไหน
ได้รับรู้ว่ารักนี้พี่จริงใจ
มามอบให้แด่น้องเพียงผู้เดียว.
20 มกราคม 2547 17:31 น.
ต๋องแต๋ง
สารภาพ...จากใจว่าฉันรัก
มีใจภักดิ์รักเธอไม่หน่ายหนี
เป็นความรักบริสุทธิ์ดุจสำลี
เยื่อใยดีไมตรีรักสลักใจ
สารภาพ...หากขาดเธอคนที่รัก
ใจแตกหักสลายรักอันยิ่งใหญ่
เธอดุจเหมือนเพื่อนเงาที่เข้าใจ
หากเธอจากฉันไปใจสิ้นลม.
20 มกราคม 2547 13:42 น.
ต๋องแต๋ง
ความรัก...คืออนุภาพที่ยิ่งใหญ่
ความรัก...คือสิ่งที่ต้องการความเข้าใจ
ความรัก...คือการให้อย่างใจจริง
ความรัก...คือการแคร์
ความรัก...ต้องแน่วแน่ในทุกสิ่ง
ความรัก...คือรักแท้ด้วยใจจริง
ความรัก...ไม่ทอดทิ้งกัน
ความรัก...ต้องมั่นคงตลอด
ความรัก...ไม่มอดไม่แปรผัน
ความรัก...เป็นเรื่องที่สำคัญ
ความรัก...หวานมันกันสองคน...สองรัก...และสองใจ...
หน้าส่วนตัว
709
