5 มกราคม 2548 11:36 น.
ต๋องแต๋ง
รักกี่หนทนกี่ครั้งก็ยังเจ็บ
แต่ก็เก็บไว้ในใจให้หม่นหมอง
แต่ความช้ำเกินพิกัดไม่อาจครอง
จึงจำต้องร้องไห้หัวใจตรม
เจ็บทุกครั้งรักทุกคราพาใจแป้ว
หายใจแผ่วเพราะพิษรักหักขื่นขม
เจ็บเจียนตายมลายรักหนักทุกข์ตรม
สุดระทมตรมเศร้าเหงาเดียวดาย
ต่อจากนี้จะเมินห่างเส้นทางรัก
จะฟูมฟักรักษาใจที่สลาย
ไม่อยากเจ็บช้ำตรมล้มละลาย
ไม่อยากตายในพิษรักหักใจเรา...
23 ธันวาคม 2547 13:06 น.
ต๋องแต๋ง
ทั้งสี่ห้องหัวใจชายคนนี้
ยังคงที่มีเธออยู่เสมอ
ไม่มีใครมาแทรกแทนชื่อเธอ
ยังมั่นคงเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
กาลเวลาผันผ่านแม้นานเนิ่น
ไม่ก่อเกินเติมใจให้แสลง
มั่นคงปักรักเดียวไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่แทรกแซงรักใหม่ใจรวนเร
ในชีวิตฉันนี้มีเพียงรัก
ที่เป็นหลักพักใจไม่หันเห
จะดำรงรักมั่นไม่เกเร
จะทุ่มเทเกียรติศักดิ์ในรักเดียว...
16 ธันวาคม 2547 16:11 น.
ต๋องแต๋ง
อันสายน้ำที่ไหลในใจนั้น
คุณอนันต์ล้ำค่ากว่าสิ่งไหน
เป็นสายน้ำสะอาดปราศจากภํย
น้ำในใจสดใสไร้ตะกอน
สายน้ำไหนใดเล่าจะเทียบติด
เท่าน้ำจิตน้ำใจละเอียดอ่อน
บริสุทธิ์ล้ำเลิศเกิดอาทร
สิ่งแน่นอนที่สุดคือน้ำใจ..
6 ธันวาคม 2547 08:25 น.
ต๋องแต๋ง
หยิบกระดาษมาพับนก
เป็นวิหคตัวน้อยๆ
ฝากส่งลงล่องลอย
ถึงเมืองใต้สุดแดนไกล
ข้อความในคำกล่าว
บอกเรื่องราวว่าหวงใย
ขอเป็นกำลังใจ
แต่ชาวใต้ไทยทุกคน
6 ธันวาคม 2547 08:11 น.
ต๋องแต๋ง
คนอย่างฉันมันบ้ารัก
แม้อกหักยังรักเสมอ
รักคนเดียวคือเธอ
ไม่เคยเผลอเปลี่ยนใจ
ถึงเจ็บมาหลายหน
ก็ยังทนไม่หวั่นไหว
มั่นคงหลงต่อไป
แม้หัวใจจะแหลกราน