18 กุมภาพันธ์ 2547 13:31 น.
ต๋องแต๋ง
เหตุไฉนฟ้าชะตาให้มาพบ
ได้ประสบพบเจอเธอคนสวย
เป็นลูกสาวผู้ดีฐานะรวย
น่ารักด้วยยามยิ้มยิ่งน่ามอง
ได้มาพบครั้งแรกใจวาบหวิว
สบัดพลิ้วปลิวไปหาใจน้อง
คนอะไรงามแท้แม่เนื้อทอง
อยากจะครองคู่น้องทำอย่างไร..??
เรามันแค่คนเดินดินเพียงคนหนึ่ง
จะเอื้อมถึงชั้นฟ้าคงหาไม่
เธออยู่สูงเกินควรชวนเจียมใจ
จะคว้าไขว่ยากไซร้ที่ใจจง
จะรอวัน-วันนั้นที่สำเร็จ
จะเอื้อมเด็ดดอกฟ้าดั่งประสงค์
ถนอมรักถักใยใจซื่อตรง
พร้อมดำรงรักคงมั่นกับขวัญใจ....
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:32 น.
ต๋องแต๋ง
เพื่อนคนหนึ่งซึ่งทำข้าน้ำตาตก
แทงหัวอกใจข้าแตกสลาย
แต่ก่อนเราคบกันเหมือนเพื่อนตาย
น่าละอายทำได้อย่างไรกัน..??
เอ็งคบชู้กับแฟนสาวที่ข้าหวง
ทั้งยังควงแก้วตามาเย้ยหยัน
ลืมแล้วหรือคำว่าเพื่อนมีต่อกัน
ความผูกพันมิตรดีที่ผ่านมา
ไม่เคยคิดสักนิดมิตรคิดชั่ว
จะหลวมตัวมั่วทำสิ่งชั่วช้า
เพื่อนหนอเพื่อนที่เรารักสุดชีวา
กลับต้องมาทำให้เราต้องเศร้าใจ...
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:13 น.
ต๋องแต๋ง
ปัจจุบันผมอายุเพียงสิบหก
ในหัวอกหนักแน่นไม่ขื่นขม
คิ้วดำเข้มจมูกโด่งนัยต์ตาคม
ใครก็ชมว่าผมหน้าตาดี...(แหวะ!)
เรื่องการเรียนการงานผมเอาหมด
ทรหดเพียงใดไม่หน่ายหนี
ถึงเรียนหนักงานหนักไม่ปรานี
ก็ยินดีพร้อมสู้อยู่ต่อไป
แต่ตอนนี้ใจผมแสนเปล่าเปลี่ยว
อยู่โดดเดี่ยวเหี่ยวเฉาเหงาแค่ไหน
ไม่ได้เจ็บไม่ได้ป่วยเป็นอะไร
แต่ในใจผมแค่...อยากมีเมีย...!!
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:23 น.
ต๋องแต๋ง
หากว่าน้องรักพี่โปรดอย่าถาม
ถึงข้อความถามว่าเมียอยู่ไหน??
พี่ขอตอบตามตรงงงทำไม
อย่าสงสัยเรื่องเมียพี่ไม่มี
หากเมียมีน้องคงต้องได้เห็น
ใช่ซ่อนเร้นปิดบังโฉมฉวี
ที่ไม่เห็นก็เพราะเมียไม่มี
ขอคนดีจงเชื่อวจีใจ
หากรักพี่อย่าได้ถามถึงเมียอีก
เพราะมันฉีกใจกันเธอรู้ไหม??
เรื่องเมียนั้นไม่สำคัญหรอกทรามวัย
ขอเพียงใจเราสองครองรักกัน
อย่าแคลงใจเมียพี่ไม่มีหรอก
พี่ขอบอกเชื่อเถิดแม่จอมขวัญ
มีไม่มีใช่เรื่องจะสำคัญ
หากรักกันอย่าได้ถาม...ถึงเรื่องเมีย...
14 กุมภาพันธ์ 2547 10:18 น.
ต๋องแต๋ง
คนอย่างฉันเปรียบได้คนไร้ค่า
คิดจะมารักเธอดั่งเพ้อฝัน
คนอย่างเธอต้องเจอคนอีกหมื่นพัน
ดีกว่าฉันคนไร้ค่าน่าละอาย
เป็นตัวการกั้นขวางรักเธอนั้น
เธอมีฝันอันดีมีค่าหลาย
ทำให้เธอไร้สุขทุกข์ใจกาย
ที่มีชายอย่างฉันมาพันพัว
จะหลีกทางให้เธอเจอคนรัก
ให้ประจักษ์รักดีไม่มีชั่ว
จะไม่ทำรักของเธอต้องหมองมัว
เลิกพันพัวคิดชั่วเป็นตัวการ....