20 มีนาคม 2550 12:49 น.
ต้นไม้ของอ่วง
ความรักเอย เจ้าอยู่ไหน แห่งใดหนอ
ใจคนรอ รอความรัก ให้อ้างว้าง
รักหนอรัก อยากมีรัก ไม่จืดจาง
ให้หายคว้าง มีรักเรียง เคียงคู่ใจ
โปรดเถิดรัก ช่วยทายทัก รักใจข้า
ขอวอนฟ้า โปรดสงสาร รักอยู่ไหน
อยู่แห่งนี้ หรือไกลโพ้น ข้าจะไป
ขอฝันใฝ่ ไขว่คว้าใจ ให้รักครอง
รอแล้วรอ ข้ารอรัก ให้หนักใจ
ให้ห่วงใย ดวงใจข้า จะเศร้าหมอง
อยู่โดดเดี่ยว เหงานะใจ ไร้คนปอง
เกินจะร้อง ฟ้องฟากฟ้า หาคนเคียง
ความรักเอย ข้าสัญญา จะรักเจ้า
จะเคลียเคล้า ดูแลรัก มิบ่ายเบี่ยง
โปรดเถิดรัก หากเจ้ารัก โปรดร้อยเรียง
ส่งสำเนียง บอกรักข้า ให้ชื่นใจ...
17 มีนาคม 2550 17:12 น.
ต้นไม้ของอ่วง
เป็นไม้ดอก หลายหลากสี มีกลิ่นหอม
ดั่งพยอม ดอกใสสวย รวยเสน่หา
เคยภาคภูมิ ผยองศักดิ์ เกียรติยา
มั่นรักษา ทรนงหยิ่ง ยิ่งหงษ์ทอง
มาวันนี้ ไม่มีแล้ว แก้วล้ำค่า
หมดราคา ให้สูญสิ้น สิ่งสนอง
ชายเคยรัก เธอเคยใฝ่ ต่างหมายปอง
เป็นดั่งของ เคยใช้แล้ว สิ้นค่าคุณ
น้ำตาโศก โชคลิขิต ชีวิตเศร้า
น้ำตาเคล้า ชีวิตคลุก คร่ำคราฝุ่น
เพราะรักเธอ มอบแด่เธอ กายาละมุน
มอบไออุ่น ก่ายกอดรัก หวังยืนยง
เพราะฟ้าสั่ง หรือเธอสาป ให้รักร้าง
หรือรักจาง เธอจึงห่าง ไม่ลุ่มหลง
ฉันจากไกล เธอไม่ห้าม ให้พะวง
หรือสาปส่ง สูญสิ้นรัก ไม่ห่วงใย
จะด้วยเหตุ หรือผลใด ในวันนี้
หวังเพียงมี รักจริงมั่น ไม่ผลักใส
อยู่กับตัว กับรักแท้ แน่แนบใจ
ตราบหนไหน ไม่สูญสิ้น นานเท่านาน...
14 มีนาคม 2550 17:04 น.
ต้นไม้ของอ่วง
โอ้เอยรัก รักข้า มิห่างใจ
เนิ่นนาน เท่าไหร่ ยังจดจำ
เจ็บปวดนัก รักข้า รอยรักช้ำ
ยลยินน้ำคำ กลืนกล้ำ น้ำตา
ก็รู้ว่า เป็นไป ไม่ได้
เธอเองก็มีใหม่ ให้ห่วงหา
อีกตัวฉัน อยู่ไกล คนละฟากฟ้า
ไกลเกินกว่า สองแขนขา จะดึงรั้ง
ได้ยิน ที่ใครใคร เขาบอก
ดั่งหนามยอก ทิ่มแทง น้ำตาหลั่ง
เจ็บเหลือเกิน เธอมีใหม่ ใจแทบพัง
ให้ผิดหวัง ร้องร่ำไห้ ห่วงอาดูร...
16 กุมภาพันธ์ 2550 09:00 น.
ต้นไม้ของอ่วง
วันก็ผ่าน กาลก็พราก จากกันแล้ว
ได้ยินแว่ว เสียงวันวาน ยังหวามไหว
โอ้เอยรัก สุดที่รัก หักห้ามใจ
น้ำใสใส เอิบอาบแก้ม แย้มน้ำตา
พรากกันนาน ห่างกันไกล ยังไม่สิ้น
ยังโรยริน กลิ่นสัมพันธ์ ยังห่วงหา
เคยฝากรัก ความคิดถึง ลมนำพา
ห้วงเสน่หา วาจาหวาน ซาบซ่านใจ
บุญหรือกรรม สองเราทำ ร่วมกันสร้าง
บุญคงร้าง กรรมคงหนัก พรากรักไซร้
ถึงรักมาก กรรมก็มาก ลำบากใจ
ถึงห่วงใย ก็ต้องพราก จากลากัน
ยอมรับสิ้น ผลของกรรม เคยทำก่อ
แม้นทดท้อ จะไม่ถอย คอยสร้างสรรค์
หวังผลนี้ ต่อชีพหน้า ได้รางวัล
ได้รักนั้น ฉันคู่เธอ ครองคู่เคียง
กอ่นจะสิ้น สูญสัญญา ให้อาสัญ
ขอเธอนั้น ฟังฉันนี้ ในสุ้มเสียง
ถ้อยคำหวาน เมื่อวันวาน เคยร้อยเรียง
ในสำเนียง ใช่เพียงเพราะ มีความหมาย
จำได้ไหม ใครคนนี้ เคยพร่ำสอน
จะกินนอน ใครพร่ำบ่น ให้ขวนขวาย
จำได้ไหม เสื้อผ้าผม ทั้งใจกาย
ใครวุ่นวาย บอกโน่นนี่ สารพัน
มาวันนี้ คงไม่มี ฉันอีกแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ว ทำโมโห ให้หุนหัน
หรือห่วงหวง ห้ามโน่นนี่ คอยกีดกัน
ฟุ้งความฝัน เธอคอยฟัง เมื่อวันวาน
วันก็ผ่าน กาลก็พราก จากกันแล้ว
ดุจดั่งแก้ว มีรอยร้าว ก็อวสาน
จากวันนี้ จากด้วยรัก ยิ่งยืนนาน
หากพบพาน ชาติหน้านั้น คงได้เคียง
สำเนียงเพราะ เสนาะขาน ตำนานรัก
เศร้าโศกนัก พร่ำคำรัก กระแสเสียง
โอ้เอยรัก หากเคยรัก ร้อยรักเรียง
ขอมีเพียง รอยรักแท้ แน่แนบใจ ...
14 กุมภาพันธ์ 2550 09:47 น.
ต้นไม้ของอ่วง
กุหลาบแดง คือรักแท้ ใครหนอบอก
กุหลาบหลอก ดอกขาวขาว ไร้ห่วงหวง
กี่กุหลาบ ดอกไม้รัก ล้วนคำลวง
ทุกดอกดวง ดวงดอกใด ใจตรอมตรม
เห็นดอกไม้ ในมือ เธอถือไว้
เธอมอบให้ กับความรัก อันขื่นขม
เคยรับไว้ กุหลาบแก้ว เจ้าคายคม
ช่างสาสม เจ้ากุหลาบ สอนหลาบจำ
เห็นกุหลาบ เกลียดกุหลาบ เข็ดขยาดนัก
เลือดทะลัก หนามทะลุ สุดแสนช้ำ
อกหักแล้ว เจ็บนักใจ ให้ระกำ
เริงระบำ รำน้ำตา วาเลนไทน์
ดอกไม้ลวง คำรักหลอก บอกให้หลง
ไม่ซื่อตรง ดงดอกเลว ให้หลงไหล
เจ้าดอกรัก กี่คำรัก เจ้าบอกไป
เคยมีไหม คำของใจ สัตย์ซื่อตรง...
หน้าส่วนตัว
797
