3 กุมภาพันธ์ 2546 15:26 น.

รำพึง

วันหนึ่งฉัน นั่งรำพึง ถึงชีวิต
พบสัจธรรม ย้ำความคิด ทรงคุณค่า
สุดซาบซึ้ง ตรึงใจ ในพระเมตตา
สุดคณา ยากจะหา ใดทดแทน
วันหนึ่งฉัน ยืนรำพึง ถึงกางเขน
อันโดดเด่น เน้นจริง เรื่องสุดแสน
มองกางเขน มองท้องฟ้า จนสุดแดน
เข้าใจแจ้ง ผลความรัก พระเยซู

วันหนึ่งฉัน คุกเข่ารำพึง ถึงความตาย
มิวางวาย ร่ำไห้ ใจอดสู
แต่พอวัน ที่สาม ได้ชื่นชู
พบสิริ ที่พระผู้ กู้วายชนม์

วันหนึ่งฉัน เดินรำพึง ถึงพระพร
เปี่ยมสุนทร มากมาย คลายสับสน
แม้เหนื่อยยาก ลำบาก ตรากตรำทน
พระพรล้น เหลือเฟือ เพื่อช่วยเรา

วันหนึ่งฉัน นอนรำพึง ถึงความรัก
โดยยึดหลัก อันยืนยง องค์พระเจ้า
จากห้วงแห่ง พระพร วอนบรรเทา
โปรดให้เข้า ถึงแก่นแท้ แน่จริงใจ

วันหนึ่ง ฉันรำพึง ทุกขณะ
มองพบพระ ในปัจจุบัน อันสดใส
ผ่านเมฆหมอก มืดมัว สลัวใจ
ยังอยู่ได้ ด้วยพระองค์ ทรงค้ำจุน

ซอ ตุ้ย
ผู้แต่ง