1 มีนาคม 2547 03:55 น.
ต้นไผ่
ฉันไม่เชื่อว่าความไกล..จะทำให้ใจของเราห่าง
เพราะในบนเส้นทาง..เธอเติมข่องว่างที่ขาดหาย
เธอทำให้ฉันสุข...ไม่มีความทุกมากล้ำกลาย
เธอรักฉันได้...อย่างไม่มีใครที่เคยเป็น
ความผูกพัน..ไม่ใช่การผูกมัดสำหรับฉัน
อย่างที่เธอเคยบอกกัน..ว่าทุกๆความฝันที่มองเห็น
ฉันสามารถข้ามไป..อย่างที่ฉันพอใจจะอยู่จะเป็น
ฉันจึงมองเห็น..ว่าจะจัดการกับความรักที่เป็นอย่างไรดี
ฉันรักเธอ..เกินกว่าที่เธอจะรู้สึก
ในความเป็นจริงส่วนลึก...ฉันจึงคิดนึกได้อย่างนี้
ไปเถิดเธอ..ฉันอยากให้เธอเจอสิ่งที่ดี
กับทุกๆวินาที...อยากให้รู้ใจฉันยังมี..ไว้เพื่อรอ