20 มกราคม 2546 16:01 น.
ต้นไผ่
ฝัน..เพียงฝันในคืนนั้นมันสูญสิ้น
ยิน...แว่วยินเพียงลมลิ้นที่เปล่าหาย
น้ำตาที่ล้นเอ่อ...ฉันรู้ว่าเธอไม่เข้าใจ
มือที่กุมฉันไว้..ก็แค่เธอหวั่นไหวในน้ำตา
คนที่เธอกำลังรัก..กำลังคบ
มันคงยังไม่ถึงจุดจบในวันนี้หรือวันหน้า
ฉันรุ้ว่าเธอรักใคร...แต่ไม่รู้ทำไมไม่เลิกรา
ฉันจึงยังไปหา..ไปเป็นตัวฆ่าเวลาก็ยังดี
ฉันกอดเธอด้วยความรักที่ลึกซึ้ง
แต่เธอคงไม่รู้สึกแม้ครึ่งหนึ่งในตอนนี้
เธอแค่สงสารคนร้าวราน..คนไม่รักดี
ในขณะที่ฉันรักเธอเต็มที่..และไม่เหลือความรู้สึกดีๆไว้ให้ใคร
6 มกราคม 2546 11:47 น.
ต้นไผ่
ฉันจะเดินทางเพื่อออกตามหาความฝัน
ฉันจะมองพระจันทร์เพื่อคิดถึงความผูกพันอันยิ่งใหญ่
ฉันจะปลูกต้นไม้ซักต้นแล้วคิดถึงบางคนที่อยู่ไกล
ฉันจะวางความรักเอาไว้รออีกหนึ่งหัวใจมาแบ่งปัน
ฉันไม่รู้เธออยู่ไหนในโลกใบนี้
ฉันไม่รู้ว่าอีกกี่วินาทีที่จะถึงฝันนั้น
ฉันไม่รู้ต้นไม้จะโตแค่ไหนกว่าอีกหนึ่งหัวใจจะมาแบ่งปัน
ฉันรู้แต่ฉันคงมั่น...และจะรอฝันนั้นที่มีเธอ