9 ตุลาคม 2545 18:28 น.
ต้นไผ่
นับจากวันนั้น..ที่ความผูกพันมันผุกร่อน
ทุกๆคืนที่ล้มตัวลงนอนเป็นต้องร้องไห้
เฝ้าอธิษฐานกับดาวดวงน้อยให้ความรักค่อยๆเดินทางไป
หวังซักวันเธอคนเดิมจะกลับมาเริ่มต้นใหม่..ทุกเรื่องราว
1 ปีกับสิ่งที่ฉันรอมันพอแล้ว
คิดเอาไว้ว่าคงไม่มีวี่แววอย่างที่กล่าว
คนรอ...จึงทดท้อกว่าทุกคราว
เห็นดวงดาวเป็นเพียงแสงสีขาวบนฟ้าไกล
แต่วันนี้เธอกลับมาบอกขอโทษ
อยากให้ฉันหายโกรธแล้วเริ่มต้นใหม่
ไม่รู้ว่าทำไมไม่ดีใจ
หรือความรักของฉันมันมอดไหม้ไปตั้งนาน
อยากกลับไปรักเธออีกซักครั้ง
แต่ทุกอย่างมันแตกพังเกินต่อสาน
ฉันไม่อาจรักเธออย่างต้องการ
ฉันไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนวันวาน...อีกแล้ว
8 ตุลาคม 2545 20:51 น.
ต้นไผ่
วันเวลาที่เราคบกัน มันก็นาน
จนดูเหมือนทั้งหมดของความต้องการ...ฉันมีเธอไว้
คิดถึงเธออยู่ทุกขณะเข้าออกของลมหายใจ
รักเธออย่างไม่เคยรักใคร....ในชีวิต
แล้ววันนึงเธอเดินมาบอกลา
บอกฉันว่าไม่มีค่า ...ไม่มีสิทธิ์
ทุกเรื่องราวมันโง่งมกว่าเคยคิด
เธอไม่เคยซักนิดจะรักกัน
8 ตุลาคม 2545 13:12 น.
ต้นไผ่
........พี่หวานขา นุ้ยไม่มีที่อยู่พี่หวานอ่ะ จะส่งโปสการ์ดไปให้ง่า ดองไว้นานแล้ว
........อ้ออออ อยากไปถนนพระอาทิตย์กะพี่หวานมากๆๆๆๆ ไปเมื่อไหร่กันดีอ่ะค้า นุ้ยไปด้วยคนน้า......
.......พี่นัน นุ้ยได้รับโปสการ์ดของพี่นันที่ส่งไปให้ที่มหาลัยเรียบร้อยแล้วนะค้า
ชอบมากกกก...ยังไงนุ้ยเปิดเทอมวันที่ 25 ส่งไปหาอีกนะค้า
......พี่เก๋ขา นุ้ยรอ โปสการ์ดจากพี่อยู่น้า ดีใจมากที่พี่ชอบโปสการ์ดที่นุ้ยส่งไปให้
....
....รักพี่ๆทุกคนในนี้มากๆๆๆๆ บ้านหลังนี้อบอุ่นจังเลยเนอะ.....
1 ตุลาคม 2545 20:49 น.
ต้นไผ่
จากวันนั้นวันที่เธอเอ่ยคำลา
เสียงหัวใจก็รู้ว่าไม่อาจเหมือนเก่า
เพราะเธอกับศักดิ์ศรีอยู่คู่กันเหมือนดังเงา
ถ้าเธอบอกว่าไปก็คือว่างเปล่าแล้วจริงๆ
ไม่มีทางที่จะกลับมาหวนคืน
เมื่อเธอให้คนอื่นแทนทุกสิ่ง
แล้วทิ้งฉันไว้กับลมพัดไกวที่ไหวติง
ทิ้งฉันไว้กับความทรงจำทุกสิ่งที่ผ่านมา
ถึงวันนี้ที่ฉันกลับมาที่เดิม
เธอกลับมาต่อเติมถึงคุณค่า
กลับมาขอคืนดีทิ้งศักดิ์ที่เคยมีมา
กลับมาตอนที่สายไปแล้วกับเวลาที่ฉันรอ