22 กันยายน 2545 11:33 น.
ต้นไผ่
ที่เล่าย้อนถึงอดีตของความรัก
ด้วยเศร้านัก..อ่อนแอ..พ่ายแพ้ฝัน
จากหนึ่งคนที่เคยคิด..ใช้ชีวิตไปด้วยกัน
กลับทอดทิ้งความผูกพัน..ลงจมดิน
ผ่านวันนั้นมาด้วยขาที่อ่อนแรง
จนวันนี้กล้าแกร่ง..ดังก้อนหิน
จะไม่เชื่อใครอีกแล้ว..เมื่อน้ำตาพร่าแววมากัดกิน
จะไม่คิดเอาเองว่าเขารักจนสุดสิ้นลมหายใจ
จนวันหนึ่งมีเธอเดินเข้ามา
ฉันบอกกับตัวเองอีกครั้งว่าต้องทำให้ได้
จะเริ่มต้นชีวิตกับการมีสิทธิ์จะรักใคร
จะเริ่มต้นครั้งใหม่กับการไว้ใจ..คนเช่นเธอ
6 กันยายน 2545 16:03 น.
ต้นไผ่
ตั้งหน้าตั้งตารอคอย
ไม่เคยท้อ ไม่เคยถอย อยู่ตรงนี้
อยากได้ความรู้สึกจากคนสำคัญ คนแสนดี
พี่สาวที่มีความห่วงใยให้ทุกทีที่ได้คุย
((ยังไม่ได้รับ pc ของพี่นันเลยง่า))
((พี่กอล์ฟด้วยย...อย่างเพิ่งลืมน้องสาวคนนี้น้า))
6 กันยายน 2545 15:00 น.
ต้นไผ่
ได้รับโปสการ์ดสีสวยสด
จากคนที่เข้าใจไปซะหมด..ทุกความหมาย
เพิ่งได้รับเมื่อวานบ่าย...ตื่นเต้นดีใจ
รีบตอบเพราะอยากให้ถึงไวไว....ถึงคนสำคัญ
ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ
ที่ทำให้ชีวิตความจริง..เป็นได้ทุกสิ่งอย่างเคยฝัน
ขอบคุณกับการห่วงใยใส่ใจกัน
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ไม่มีวัน..จะเสื่อมคลาย
(คงจะจริงอย่างที่พี่ๆ บอกว่า มิตรภาพจะงดงามเสมอและตลอดไป
ขอบคุณนะคะ สำหรับทุกความรู้สึกที่ให้กัน...ขอบคุณจริงๆค่ะ)
5 กันยายน 2545 12:41 น.
ต้นไผ่
เพียงหนึ่งวันที่น่าเบื่อ
ขาดเธอชีวิตก็ไม่มีเหลือความสดใส
มองรอบข้างมีผู้คนแต่เหมือนคว้างไม่มีใคร
ยิ้มไป หัวเราะไป..ทั้งที่ในใจมันมืดมน
เพียงหนึ่งวันที่น่าหน่าย
โลกหนึ่งใบก็คลับคล้ายจะสับสน
มีเพียงวงจรชีวิตที่วุ่นวน
แต่ไม่มีซักหน..ที่จะพบกับคนที่ถูกใจ
เพียงหนึ่งวันที่ไม่อยากลืมตา
เพราะไม่อยากรับรู้ว่าไร้ค่า..ไร้ความหมาย
จะตื่นขึ้นมาเช้าวันนี้เพื่ออะไร
เพราะหากไม่มีเธอ..อะไรก้ไม่เคยยิ่งใหญ่อย่างที่เป้น
13 สิงหาคม 2545 18:08 น.
ต้นไผ่
ถอนหายใจกับความว่างเปล่าของเกลียวคลื่น
เมื่อหัวใจเก็บกลืนทุกความรู้สึกเก่า
โยนทุกความทรงจำเพื่อไม่ให้มีสิ่งใดย้อนย้ำความเป็นเรา
ถึงวันนี้มีเพียงรอยเงา เรื่องเก่าก็ยังคงฝังอยู่ในใจ
ปิดตาแล้วบอกตัวเองให้เข้มแข็ง
เดินไปข้างหน้าดั่งคนแกร่ง แม้แอบร้องไห้
กัดฟันยิ้มสู้ พร้อมรับรู้ความเป็นไป
แม้จะหันกลับไปไม่ได้ ขอเดินต่อไป ด้วยขาตัวเอง
หน้าส่วนตัว
623
