หนังสือพิมพ์

ต้นแสงจันทร์

................เช้าตรู่ทุกวันฉันตื่น

         ทนฝืนง่วงนอน..ต้องหาย

         เคลียคลอฉอเลาะข้างนาย

         ร่างกายแข็งแกร่งแรงมี

         นายหนีบฉันไว้ในแขน

         เกือบแบนตาลายคล้ายผี

         ทนเจ็บทนปวดยอมพลี

         ยู่ยี่หน้าย่นยับเยิน.....  

         กายกรรมฉันอยู่บ่อยบ่อย

         โยนลอยเหมือนนกบินเหิร      

         ตกฮวบกระแทก..นายเมิน

         จำเริญเถิดนะนายนะ

         ฉันรวบรวมข่าวดาวเด่น

         นายเห็นนายลูบคลำดะ

         นายมองนายหมายไม่ละ

         แล้วใยนายผละโยนพลัน

         พอฉันรันทดหมดค่า

         นายมาแล่เนื้อห้ำหั่น

         ขยำ-ขยี้พัลวัน

         ร่างฉันผันเวียนเปลี่ยนไป

         เห็นใจพี่น้องผองญาติ

         โดนมืออุบาทว์ทำได้

         สงสารหนังสือพิมพ์ไทย

         อยู่ในกองขยะข้างทาง.................