24 พฤษภาคม 2548 18:35 น.
ต้นเกดค่ะ
คนอาภัพโชคชะตาอย่างตัวฉัน
คงหมดความสำคัญหมดความหมาย
มันสิ้นแล้วทุกอย่าง...น่าเสียดาย
แม้ตายไปก็ไม่มีความหมาย...กับเธอ
คงมีแค่น้ำตาของคนเศร้า
ที่ปวดร้าวในใจ......หม่นหมอง
ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะเหลียวมอง
เพียงเสียดเสี้ยว.......ของหัวใจ
นี่แหละหนาดวงชะตาคนอาภัพ
มันแบกรับความรู้สึกในใจเขา
มันฟ้องอยู่ว่าเขาไม่เคยมีเรา
เราคนเศร้าจึงเสียใจเพียงผู้เดียว
4 พฤษภาคม 2548 19:05 น.
ต้นเกดค่ะ
พูดออกมาก็เพียงแค่รู้สึกผิด
ไม่เคยรู้สักนิดว่าใครผิดหวัง
เธอไม่เคยสักครั้งที่พูดจริงจัง
ชอบพูดให้ความหวังอยู่เรื่อยไป
รักหรือไม่ก็พูดออกมา
อย่าทำให้ฉันดูไร้ค่าหมดความหมาย
ยิ่งเธอปกปิดไว้ฉันก็เหมือนตาย
ถึงแม้มีลมหายใจอยู่......ก็ไม่ต่างกัน