เสื้อนักเรียนแขวนไว้ยังไม่ซัก เมื่อวานรับศึกหนักตั้งแต่เช้า ทั้งสีเขียวแดงดำน้ำเงินเทา มีแต่ชื่อเพื่นเราพร้อมคำลา ทั้งลายเซ็นต์ลายสือลายมือเก๋ คำอวยพรเท่ๆช่างสรรหา เช้าเปื้อนหมึกพอตกดึกเปื้อนน้ำตา เป็นของขวัญล้ำค่าวันลาไกล แล้วโรงเรียนก็กลายเป็นความหลัง คิดถึงครั้งเฮฮาน้ำตาไหล ความผูกพันก่อนสานเป็นสายใย แน่นเหนียวยิ่งใหญ่ในใจกัน เสื้ออาจขาดลงได้ในวันหนึ่ง แต่ความผูกพันอันลึกซึ้งจะคงมั่น คำว่าเพื่อนไม่เลือนลับกับคืนวัน แต่จะอยู่เป็นนิรันด์ไม่มีวันตาย