25 มกราคม 2545 09:07 น.
ต้นหลิว
...... ไม่ว่าอะไรจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน
หรือสิ่งใหม่ๆจะมาแทนสิ่งเก่าๆ
แต่ความมั่นคงระหว่างเรา
จะไม่เงียบเหงาและจางหายไป
ไม่ว่าอะไรจะไม่คงอยู่.........
แต่เท่าที่รู้.....ยังมีเธออยู่ไม่หวั่นไหว
ฟ้ามืดดาวดับตะวันลับลาไกล
ยังมีเธอเสมอใจ.....ไม่หวั่นไหวไปกับกาลเวลา
... ขอเพียงในใจมีเธออยู่
ไม่จำเป็นต้องเคียงคู่หรือพบหน้า
หรือแม้แต่เธอจะไม่รักตอบมา
ก็อบอุ่นทุกคราที่คิดขึ้นมาว่ามีเธอใกล้.....
21 มกราคม 2545 10:04 น.
ต้นหลิว
ความรักสอนให้ฉันเป็นคนใหม่
ที่ไม่อ่อนไหวกับบางคน...........
ความรักสอนให้ฉันยืนยง
ไม่อ่อนลงกับคำหวาน
ความรักสอนให้ฉันต้องทนทาน
กับความร้าวรานที่ตามมา
ความรักสอนให้ฉันต้องแสวงหา
สิ่งที่จะนำมาซึ่งความสุข
ฉันไม่แน่ใจว่าความรักหรือความทุกข์
แต่ฉันก็สุขที่ได้ทุกข์กับความรัก.....
18 มกราคม 2545 14:38 น.
ต้นหลิว
ดั่งใบไม้ที่ร่วง....สู่พื้น
ไม่ยังยืนและคงทน...
ความรักของคนหนึ่งคน
ก็ไม่พ้นดั่งใบไม้...
สักวันคงร่วง....หล่น
ไม่ยืนยงและคงไว้...
ผลิดอกและออกใบ
ขึ้นมาใหม่แทนที่เดิม...