28 กุมภาพันธ์ 2549 18:21 น.
ต้นฟ้า ดอกหญ้า ริมดิน
ยังเงียบเหงาเหมือนเดิมที่เริ่มต้น
ยังไร้คนห่วงหาอาทรให้
ยังสับสนหดหู่อยู่ภายใน
ยังร้องไห้เมื่อหักหายกรายร้าวราน
เป็นคืนเศร้าหนาวสั่นวันลาร้าง
เป็นคืนช่างหมองหม่นคนหักหาญ
เป็นคืนวันเร่าร้อนคราวรอนราญ
เป็นคืนผ่านวันเหงาเขาห่างไกล.....
26 กุมภาพันธ์ 2549 23:12 น.
ต้นฟ้า ดอกหญ้า ริมดิน
ดึกสงัด ยะเยือกพริ้ว ล่ะลิ่วแผ่ว
กังวาลแว่วเรไรใจสะท้าน
เย็นหนาวลมโชยโบกโยกใบลาน
ดูตระหง่านไม้สูงใหญ่ในไพรพง
เสียงจิ้งหรีดเรไรในไพรก้อง
นกฮูกร้องค้างคาวโฉบตลบหลง
นั่งหนาวสั่นกระท่อมน้อยดอยป่าดง
น้ำค้างลงเหน็บหนาวพร่างพราวเย็น
ก่อกองไฟไหล่หนาวใจร้าวหลบ
เอียงหน้าซบซุกเข่าคู้ ดูแสนเข็ญ
แรมทางป่าหลบทางรักอย่างลำเค็ญ
เพื่อได้เห็นวิวสวยใสไพรพนา....
26 กุมภาพันธ์ 2549 14:01 น.
ต้นฟ้า ดอกหญ้า ริมดิน
ในความจริงสิ่งฝันอันเติมแต้ม
ยังยิ้มแย้มในบทกลอนดั่งนอนฝัน
ที่ห่างหายหลายอย่างทางผูกพัน
ไม่มีวันหลีกฝันยังรัญจวน
เป็นคืนหนาวร้าวรานตระการหลบ
หาแหล่งพบสบพักตร์จักผันผวน
เปลี่ยนคืนหนาวคราวซึ่งจึงประมวล
ขอรบกวนหลบคืนหนาวคราวรวนเร
19 กุมภาพันธ์ 2549 20:58 น.
ต้นฟ้า ดอกหญ้า ริมดิน
นามต้นฟ้า ดอกหญ้า คืออันหนึ่ง
นามแฝงซึ้ง ต่อริมดิน เหมือนสิ้นแสง
ยาวเกินไป อ่อนใจ ให้หมดแรง
ใช้นามแฝง siry_nong ผ่องกว่ากัน
ต้นฟ้า ดอกหญ้า ริมดิน คือถิ่นเก่า
กลอนลำเนา เฝ้าคำนึง ดึงความฝัน
มีต้นฟ้า ตระหง่านสูง รุ่งอำพัน
ใต้เงาจันทร์ คือต้นฟ้า มะลาเลือง
แตกกิ่งก้าน สาขา สง่าออก
ล้วนผลิดอก ยองใย ประกายเหลือง
ตระหง่านดอก ออกผล จนประเทือง
ชื่อลือเลื่อง เปรื่องไป ในปฐพี
เปรียบต้นฟ้า กับดอกหญ้า อันต้อยต่ำ
บ่นพึมพำ ความต่ำต้อย ด้อยศักดิ์ศรี
อยากตระหง่าน แหงนต้นฟ้า อันโสภี
คุณค่ามี แค่ดอกหญ้า ในป่าดง
ส่วนริมดิน ถิ่นฐาน ให้การเกิด
จึงได้เปิด สบถอัด ขัดประสงค์
แม้ต้นฟ้า เทียบดอกหญ้า อยู่ป่าพง
สักวันคง หล่นล่วงลู่ สู่ริมดิน
จึงมีที่ นามแฝง แหล่งกลอนเก่า
ซึ่งจับเอา ต้นฟ้า มาส่งศิลป์
นำดอกหญ้า เปรียบเปรย กับริมดิน
เพื่อสุดสิ้น การแบ่งชั้น ความเป็น "คน"......
หน้าส่วนตัว
681
