13 กันยายน 2548 16:49 น.
ต้นนก
รู้สึกเหมือนตัวเองไร้ความหมาย
ที่คิดถึงเขามากมายเลยต้องโทรไปหา
แต่เขากลับพูดตัดบท...ไม่เหลือเยื่อใยกลับมา
คิด ๆ แล้วช่างเวทนาตัวเองสิ้นดี
มีอะไรปิดบังกันหรือเปล่า
หรือว่า ... มีใครเขาอยู่ด้วยในตอนนี้
ถึงได้พูดตัดบทแบบไม่ใยดี
ขอโทษนะ...
ถ้าฉันคนนี้ทำให้เธอรำคาญใจ
8 กันยายน 2548 16:20 น.
ต้นนก
มีผู้หญิงคนหนึ่งรับสาย
พูดจาน่าสงสาร
ขอร้องเถอะน่า..."อย่าโทรมารังควาญ"
เหมือนว่าฉันเป็นตัวการให้เธอเปลี่ยนไป
ดูเถอะผู้หญิง
เวลารักจริงโง่แค่ไหน
ยอมขอร้องทั้ง ๆ ที่ฉันก็อยู่ไกล
ด้วยความเห็นใจ... เลยบอกไป "อย่าเสียเวลา"
ตัวเขาเองอยู่ใกล้
แต่ฉันซิ...ไกลกว่า
จะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา
คติใจของฉันมีว่า "ใครดีกว่าก็ได้ไป"
8 กรกฎาคม 2548 14:14 น.
ต้นนก
"...คิดถึง..."ถึงได้โทรไปหา
แต่จะพูดจาเพราะ ๆ บ้างได้มั๊ย?
จ๊ะจ๋า...กันสักนิดให้ชื่นใจ
นี่อะไร...ต้องทะเลาะกันทุกที
คำ...ก็คนอื่นดีกว่า
สองคำ...ก็ว่าฉันไม่เอาไหนแบบนี้
จะเอาอะไรกับฉันนักหนาล่ะคนดี
เพราะฉันก็เป็นของฉันแบบนี้มาตั้งนาน
7 กรกฎาคม 2548 17:43 น.
ต้นนก
ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้
ไม่ได้ดีเลิศประเสริฐศรีมาจากไหน
ทำอะไรไม่ถูก...พูดกันดี-ดี ก็ได้
ทำไมต้องพูดจาทำลายน้ำใจกัน
ถ้าที่ทำเธอเห็นว่ามันผิด
อยากให้คิดสักนิดก่อนว่าฉัน
ให้กำลังใจกันก่อน-ค่อยว่ากัน
เพราะอย่างน้อย...
มันก็ทำให้ฉันได้ปลื้มใจ
2 กรกฎาคม 2548 10:51 น.
ต้นนก
ชวนไปไหนก็ไม่ไป
พอเพื่อนชวนไปล่ะก็...เต็มที่
แต่กับเรา....ไม่เคยว่างซักที
อ้างว่าเงินไม่มี...ไม่อยากไป
เป็นแบบนี้ทุกที
ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหน
ไปกับฉันเนี่ย...มันน่าเบื่อนักรึไง
หรือว่ามันไม่เร้าใจ...
เหมือนไปกับใคร-ใครของเธอ
หน้าส่วนตัว
602
