20 กันยายน 2547 11:39 น.
ต้นซ่า
แค่หมอกบังตา
กั้นฟ้าไม่เห็นจันทร์
อย่าคิดไหวหวั่น
เพราะว่าจันทร์อยู่ที่เดิม
แค่อยู่ไกลตา
มองมาไม่เห็นกัน
อย่าหวั่นใจไหวหวั่น
เพราะว่าฉันยังคงเดิม
ถ้าเขาบังตา
นี่สิน่าไหวหวั่น
จากคนที่รักกัน
อาจแปลผันเปลี่ยนไป
20 กันยายน 2547 11:29 น.
ต้นซ่า
แค่กวามห่างไกล
เปลี่ยนเธอได้ขนาดนี้
เสียความรู้สึกดี ๆ
จบกันที่รักเรา
ไกลกันแค่นี้
เธอยังลืมเรื่องเก่า
ลืมความรักสองเรา
ที่ฉันเฝ้าสร้างมา
จบกันนะแค่นี้
คงต้องไปจะดีกว่า
เห็นที่จะต้องบอกลา
เพราะว่าแพ้ความห่างไกล
20 กันยายน 2547 11:17 น.
ต้นซ่า
ใจเธออยู่ไหน
ใครบ้างที่รู้
ให้รู้ไว้มีคนรออยู่
อยากจะดูหัวใจ
เธอบอกว่าอยู่ที่เขา
ฉันก็พอจะเข้าใจ
คงจะต้องหาคนใหม่
ที่มีใจให้มากกว่าเธอ
ใจเธอแค่ดวงหนึ่ง
เปลี่ยนแปลงได้เสมอ
วันนี้ฉันจะลืมเธอ
อย่าฝันเลยเธอจะได้หัวใจ
19 กันยายน 2547 22:16 น.
ต้นซ่า
ดีใจเกือบตาย
ที่ลืมเธอได้ในวันนี้
ลืมความทุกข์ที่มี
ลืมยัยตัวดีออกจากใจ
ลืมคืนวันก่อน
ลดความร้อนความหวั่นไหว
จากน้ำตาที่ท่วมใจ
ลดลงไปได้เมื่อลืมเธอ
จากลาไปก่อน
ความทุกร้อนไม่สดใส
สดชื่นหัวใจ
เป็นไปได้เมื่อลืมเธอ
19 กันยายน 2547 22:07 น.
ต้นซ่า
เรียงถ้อยคำหวาน
ไม่สารไม่ปนสี
มีแต่ความรู้ศึกที่มี
มีแต่สิ่งดี ๆ ให้เธอ
ถ้อยคำแสนหวาน
อยากจะทำให้เธอเพ้อ
อยากจะให้เธอละเมอ
เพ้อถึงฉันตลอดไป
แต่ถ้อยคำหวาน
ไม่อาจทำให้หวั่นไหน
เพราะมีคนดึงหัวใจ
ของเธอไปได้ด้วยเงิน
ค่าเงินแสนหวาน
จนน้ำตาลสู่ไม่ไหว
สามารถซื้อแมัหัวใจ
เปลี่ยนแปลงได้แม้ใจเธอ
หน้าส่วนตัว
886
