7 ตุลาคม 2547 17:22 น.
ต้นซ่า
ไม่มีคนให้กำลังใจ
นั่งหวั่นไหวอยู่คนเดียว
หัวใจเริ่มห่อเหี่ยว
เดินบนทางคดเคี้ยวเพียงลำพัง
รู่ไหมว่ามันเหนื่อย
ทำอะไรก็เฉื่อยชาหมดหวัง
อยากบอกให้เธอได้ฟัง
ว่าชีวิตฉันพังเพราะเธอ
7 ตุลาคม 2547 16:53 น.
ต้นซ่า
ออกจะรักเธอมากขนาดนี้
เธอก็ยังไปมีคนใหม่
ทั้ง ๆ ที่รักเธอแทบขาดใจ
แล้วยังกล้าจากไปอีกนะเธอ
แต่ก็ไม่ว่าอะไรหรอก
ก็เพราะรักยอมได้เสมอ
ย่อมได้ถ้าหากไม่ยากเจอ
แค่ให้รู้ไว้เถอะว่ายังรักเธอเหมือนเดิม
24 กันยายน 2547 20:39 น.
ต้นซ่า
เรียนในห้องเดียวกัน
ฉันนั้นไม่เห็นจะหวั่นไหว
แล้วเธอหละเป็นอะไร
บอกมาว่ามีใจให้กัน
เรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่า
อย่ามามีใจให้กับฉัน
อย่าเพิ่งมาบอกรักกัน
ก็เพราะเราเป็นเพื่อนกันนี่เธอ
24 กันยายน 2547 14:13 น.
ต้นซ่า
นั่มองที่หน้ากระจก
เห็ภาพซกมกอยู่ตรงหน้า
พอมองอีกที่ก็เข้าทีนี่หว่า
หันซ้ายหัยขวาก็เข้าท่าออกจะตาย
ท่าทีก็ที่หนึ่ง
ยิ่งมองยิ่งซึ้งจนลืมนึกถึงคนไหน
จากเท้าจดหัวเรานี่แหละชัวร์กว่าใคร
แล้วเธอเอามาจากไหน
เครื่องประหารหัวอะไรหน้าเหมือนเรา
24 กันยายน 2547 14:04 น.
ต้นซ่า
นั่นไง
ชอบฉันเข้าให้แล้ว
แค่มองตาก็รู้แกว
หลงรักฉันแล้วใช่มั๊ยเธอ
เลิกล้มมันซะเถอะ
ไม่อาจรับรับข้อเสนอ
ฉันมีแฟนแล้วนะเธอ
ไม่อยากพั้งเผลอเปลี่ยนใจ
อย่าเสียใจเลยน่า
ก็แค่เธอหาเอาใหม่
หาคนที่เธอคิดว่าใช่
เลิกล้มความตั้งใจแล้วลืมฉันไปนะเธอ
****อิอิอิอิอิอิอิ*****
หน้าส่วนตัว
825
