22 มกราคม 2551 23:38 น.
ต้นซ่า
ความรักมันมีไม่มาก
มันยากที่จะค้นหา
อาจจะเจอเพียงแต่คราบน้ำตา
ให้รู้ว่าความรักนั้นทรมาน
21 กุมภาพันธ์ 2550 16:01 น.
ต้นซ่า
คนที่เรา จะรัก
ไม่รู้จักว่าอยู่ไหน
ปล่อยเวลาผ่านเลยไป
เพื่อรอใครที่เข้ามา
แล้วเจอเธอคนนี้
เหมือนทุกสิ่งที่ค้นหา
เพียงแรกเจอที่สบตา
ก็รู้ว่าเธอคนที่รอ
1 มิถุนายน 2549 17:52 น.
ต้นซ่า
ดวงดาวที่คอยส่องแสง
กลางแดดแรงนั้นคงยากจะมองเห็น
ดาวดวงนั้นอยู่ที่เดิมอย่างเคยเป็น
ไม่อาจเห็นในเวลาตอนเที่ยงวัน
ตอนกลางคืนถึงเวลาจึงส่องแสง
เพราะแดดแรงตอนกลางวันมองไม่เห็น
ดาวดวงนี้ไม่อาจสู้เพราะยากเย็น
ไม่อาจเป็นดวงตะวันส่องนำทาง
12 พฤษภาคม 2549 21:45 น.
ต้นซ่า
คนเราก็เป็นแบบนี้
พอเห็นสิ่งดี ๆ สิ่งใหม่ ๆ
ก็พร้อมจะทำให้คนรักต้องเสียใจ
จากไปพร้อมกับคนใหม่ที่ต้องการ
ฉันเลยกลายเป็นแบบนี้
มาระบายที่ไม่ไม่ได้มาขอความสงสาร
แค่จะเตือนไว้ถ้าหากใคร ๆ จะรักกัน
ต้องเตรียมใจไว้เจ็บช้ำเมื่อคนนั้นเขาจากไป
22 ธันวาคม 2548 13:13 น.
ต้นซ่า
เธอแกล้ง.หรือไม่รู้เลยจริง ๆ
ทั้งที่ทำทุกสิ่งให้ยังไม่รู้
หากเธอไม่เข้าใจ ว่ามีใครรักเธออยู่
ก็เหมือนเธอไม่รู้ว่ากำลังหายใจ
ก็เพราะรักเธอจริง ๆ
ที่นิ่ง ๆ ไม่ใช่ไม่รู้
รู้ว่าเธอก็มีคนชอบอยู่
ไม่ใช่เพราะฉันไม่รู้
ที่รออยู่เพราะรักจริง ๆ