26 กรกฎาคม 2550 22:03 น.
ต้นกล้า อันดามัน
- ๑ -
ตรงที่พักของนักเดินทาง
ละการก้าวย่างแม้ไม่สิ้นสุด
ดื่มกาแฟในกระท่อมโทรมทรุด
เพื่ออยู่หยุดหายใจกับตัวเอง
ฟังเพลงที่ไม่เป็นเพลงแต่น่าฟัง
ความหมายดังว่าเล่นยังไม่เก่ง
แต่หัวใจเขารักในบทเพลง
นี่คือการบรรเลงที่น่าฟัง
- ๒ -
ตรงที่พักของนักเดินทาง
กระท่อมกลางสายฝนกับความหลัง
คลื่นยักษ์ถาโถมยับเยินพัง
เขาคงนั่งทบทวนคิดนึก
คิดนึกถึงไม่ทันได้นึกคิด
ถึงการพรากชีวิตชั่วขณะรู้สึก
พริบตา-กองศพมหึมาเทินทึก
ฝังรอยร้าวลึกรู้สึกในนาที
ฟังเสียงฝนกระทบหลังคาจาก
รอยรั่วฝนทะลุฟากดิ่งวิถี
วีถีเป็นไปในโลกนี้
สูงสุดดิ่งคืนที่สู่สามัญ
- ๓ -
ตรงที่พักของนักเดินทาง
การลาร้างจางความฝัน
มุ่งหมายสู่ที่หมายนัยเดียวกัน
สู่ใฝ่ฝันความจริงอันดีงาม.