11 กุมภาพันธ์ 2550 20:21 น.
ต้นกล้า อันดามัน
"นำความรักของเราไปหล่อเลี้ยง
หัวใจเพียงบอบบางและอ่อนไหว
กันและกันมั่นคงตรงหัวใจ
เธอเห็นไหมความรัก จักเดินทาง"
คนดี...
เพียงผ่านเสี้ยวนาทีระยะห่าง
อย่าปล่อยหวังลงร่วงร้าง
จงเร่งสร้างเถิดความจริง
ยิ้มสิเธอส่งยิ้มมาให้ฉัน
ไม่ต้องพรั่นหวั่นต่อสรรพสิ่ง
ยิ้มเธอสิงดงามคือความจริง
คือความหมายใหญ่ยิ่ง กว่าสิ่งใด
ส่งมือมาให้ฉันเถิดยอดรัก
ช่วยกันถักทอฝันของวันใหม่
เธอคือผู้สร้างสานความเป็นไท
ด้วยดวงใจของเธออันงดงาม
พรุ่งนี้......
ความหวังที่ผู้คนเฝ้าทวงถาม
เบิกฟ้าเบ่งบานอยู่ทุกยาม
คือความหมายงดงามของความรัก
เธอจะยิ้ม เธอจะยิ้ม จะอิ่มอุ่น
โลกจะกรุ่นความหวังที่ทอถัก
คนจะซึ้งถึงค่าของความรัก
และคือหลักงดงาม สันติธรรม.
5 กุมภาพันธ์ 2550 22:57 น.
ต้นกล้า อันดามัน
หอมกลิ่นฟางกลางทุ่งฟุ้งขจร
หญ้าเจ้าอ่อนตามลมล้อพอไหวไหว
นกขมิ้นบินมาพักประทับใน
พุ่มชัฏ รองใบเป็นเรือนรัง
มือนุ่มนุ่มกุมถนัดฟัดรวงข้าว
โอ้แม่สาวบ้านนา เหงื่อล้นหลั่ง
แต่เห็นยิ้มยังยิ้มอิ่มอุ่นดัง
คือความหวัง ข้างหน้ามาใกล้เคียง
ตาที่สบไม่อยากหลบอยากหลีกหนี
อยากพาทีฝากถ้อยคอยส่งเสียง
อยากฟังคำเอื้อนเอ่ยเคยสำเนียง
โปรดจำเรียงให้พี่ฟังเถิดบังอร
ให้พยานลานข้าวได้ประจักษ์
เถิดจงเห็นความรักอย่าถ่ายถอน
ด้วยหนึ่งนี้พี่เพียงเป็นคนจร
เถิดงามงอนเห็นใจคนแรมทาง
ปี่ซังข้าวพี่เป่าเพลงเก่าแว่ว
แม่ดวงแก้วยินแล้วอย่าเหินห่าง
คนตัวเปล่าสิ้นไร้คือไร้ร้าง
เอาหัวใจพี่วางไว้ข้างกัน
สายลมหนาวยามหนาวยังร้าวหนัก
โอ้ยอดรักเจ้าเอยอย่าดับฝัน
ไม่เคยหลงใดอื่นทั้งหมื่นพัน
เท่ารวงขวัญใบข้าว สาวชาวนา.
Lovers
0 คน เลิฟต้นกล้า อันดามัน
Calendar
หน้าส่วนตัว
2135
