22 มกราคม 2550 16:33 น.
ต้นกล้า อันดามัน
บางถ้อยคำที่ไร้สำเนียง
หยุดฟังเพียงสายตาส่ง
ผ่อนพักหายเหนื่อยตรง
ลงที่ตักได้พักพิง
มืออุ่นละมุนผ่อง
คอยประคองได้แอบอิง
หนักนานไม่ประวิง
บนความจริงที่ทนทาน
แนบหน้าลงกับอก
หายสะทกสะเทือนท้าน
ขวัญเอ๋ย อยู่เรือนชาน
จึงปลอบขวัญประจำใจ
เป็นอยู่ทุกครู่ยาม
เสมอความ รักสวยใส
คงอยู่ประจำใจ
เสมอไป ดวงใจเอย.
10 มกราคม 2550 16:29 น.
ต้นกล้า อันดามัน
ฟังสิเสียงธารน้ำไหล
สายลมไกวใบไม้ร่วง
ดาวตกทอดทิ้งดวง
ช่วงเวลาค่อยผ่านเลย
ความเงียบที่สะท้อน
รอยอาวรณ์ที่เมินเฉย
รสเก่าที่คุ้นเคย
จึงผ่านเลย ผ่านเลยไป
ฟังสิเสียงหัวใจ
สะเทือนไหว สะเทือนไหว
สะท้อนเตือนอยู่ภายใน
ดังใกล้ใกล้ - ไม่ได้ยิน
หยุด, ฟังความวุ่นวายสักประเดี๋ยว
คลายเกลียวห่วงหาถวิล
ทิ้งทุกอย่างอาจิณ
เพื่อยินเสียง ที่ไม่ได้ยิน.
1 มกราคม 2550 16:06 น.
ต้นกล้า อันดามัน
วันเก่าเก่าของเรากำลังผ่าน
วันนี้เป็นวันวาน จารรำลึก
สิ่งใหม่ใหม่ มาถึงพึงตรองตรึก
ในรู้สึก นึก คิด ชีวิตวัย
ในครรลอง ชีวิต ต้องดำเนิน
มีขาด-เกิน พอดี มีหลงใหล
แต่ชีวิตคือชีวิต มีความนัย
อยู่ในรอยเป็นไป ไม่เปลี่ยนแปลง
ขอมอบความงดงาม - และความรัก
เป็นพยานประจักษ์ ทุกหนแห่ง
เป็นมาลัยคล้องคอ จรัสแรง
เป็นดั่งแสงนำทาง ก้าวต่อไป.