30 กรกฎาคม 2549 22:31 น.
ต้นกล้า อันดามัน
หัวใจเธอวางไว้ที่ไหนหนอ
ฉันอยากขอมาเก็บกับความหวัง
อยากเรียนรู้อยู่ตลอดปลอดภวังค์
เพื่อป่ายกรอบครอบขังสังคมคน
หัวใจเธอวางเป็น-สาธารณะ
คอยปลดแอกภาระหนักทุกหน
จึงควรค่ายิ่งกว่าประดาดล
แห่งคุณค่าสามัญชนคนทำงาน
เพื่ออะไรในวันนี้ไม่อาจรู้
แต่ทุกที่เป็นอยู่อย่างกล้าหาญ
กับคนทุกข์คนยากมากละลาน
เธอคือผู้ก่อการสานความจริง
เห็นรอยยิ้มเต็มหน้าแววตาหวัง
โลกนี้ยังสดใสในบางสิ่ง
เพียงภาระหนักนานผ่านความจริง
มีค่ายิ่งผ่านเธอผู้งดงาม.
14 กรกฎาคม 2549 21:52 น.
ต้นกล้า อันดามัน
เรือหัวโทง
โยนตัวตามสายคลื่นขึ้นลง
สายลม มาพร้อมสายฝน
เปียกปอน
ท่าแป๊ะโย้ย
บ้านริมน้ำ ริมเล
ผู้คนหาปลา ท่องท่าทะเล
วิถีเป็นอยู่
หอยชักตีน
มื้อค่ำ นั่งต่ำลงนอกชาน
เหมือนบ้านทั้งที่ไม่ใช่บ้าน
อุ่นใจ
ท่าแป๊ะโย้ย
เรือหัวโทงโยนคลื่น
เสียงเครื่องเรือดังขึ้น
ได้เวลาหาปลา...