22 มกราคม 2550 16:33 น.

เสมอ

บางถ้อยคำที่ไร้สำเนียง
หยุดฟังเพียงสายตาส่ง
ผ่อนพักหายเหนื่อยตรง
ลงที่ตักได้พักพิง

มืออุ่นละมุนผ่อง
คอยประคองได้แอบอิง
หนักนานไม่ประวิง
บนความจริงที่ทนทาน

แนบหน้าลงกับอก
หายสะทกสะเทือนท้าน
ขวัญเอ๋ย อยู่เรือนชาน
จึงปลอบขวัญประจำใจ

เป็นอยู่ทุกครู่ยาม
เสมอความ รักสวยใส
คงอยู่ประจำใจ
เสมอไป  ดวงใจเอย.

1221

love

comment

10 มกราคม 2550 16:29 น.

เสียงที่ไม่ได้ยิน

ต้นกล้า อันดามัน

ฟังสิเสียงธารน้ำไหล
สายลมไกวใบไม้ร่วง
ดาวตกทอดทิ้งดวง
ช่วงเวลาค่อยผ่านเลย

ความเงียบที่สะท้อน
รอยอาวรณ์ที่เมินเฉย
รสเก่าที่คุ้นเคย
จึงผ่านเลย ผ่านเลยไป

ฟังสิเสียงหัวใจ
สะเทือนไหว สะเทือนไหว
สะท้อนเตือนอยู่ภายใน
ดังใกล้ใกล้ - ไม่ได้ยิน

หยุด, ฟังความวุ่นวายสักประเดี๋ยว
คลายเกลียวห่วงหาถวิล
ทิ้งทุกอย่างอาจิณ
เพื่อยินเสียง ที่ไม่ได้ยิน.

1169

love

comment

1 มกราคม 2550 16:06 น.

แด่... ชาวบ้านกลอน

ต้นกล้า อันดามัน

วันเก่าเก่าของเรากำลังผ่าน
วันนี้เป็นวันวาน จารรำลึก
สิ่งใหม่ใหม่ มาถึงพึงตรองตรึก
ในรู้สึก นึก คิด ชีวิตวัย

ในครรลอง ชีวิต ต้องดำเนิน
มีขาด-เกิน พอดี มีหลงใหล
แต่ชีวิตคือชีวิต มีความนัย
อยู่ในรอยเป็นไป ไม่เปลี่ยนแปลง

ขอมอบความงดงาม - และความรัก
เป็นพยานประจักษ์ ทุกหนแห่ง
เป็นมาลัยคล้องคอ จรัสแรง
เป็นดั่งแสงนำทาง ก้าวต่อไป.

1301

love

comment

14 ธันวาคม 2549 19:19 น.

สายน้ำสองสาย (ที่สบเมย)

ต้นกล้า อันดามัน

รุ่งสางตะวันแดง
แม่น้ำแรงแม่น้ำเชี่ยว
ขุ่นข้นไม่คลายเกลียว
เซาะแก่งขอบตลอดสาย

หลากหลายชาติพันธุ์
ร่วมสายเดียวกันไม่ห่างหาย
ดื่มกิน - ชำระกาย
คืนวันมิพรั่นต่อสิ่งใด

คนคือพี่และน้อง
คือเพื่อนพ้องครรลองใหญ่
คือชาติอธิปไตย
เพียงแต่ใครกั้นกำแพง

ทิ้งปืนคืนอำนาจ
กล้าใช่ขลาดจงสำแดง
หัวใจใช่กำแพง
ต้องทุบทิ้งจึงถ่องแท้

น้ำเมย - สาละวิน
ยังคุกลิ่นสงครามแผ่
ขจายอยู่ทุกดวงแด
ล่องสายน้ำขจรไกล

วักน้ำขึ้นลูบหน้า
โอ้แม่สาละวินไหว
แม่อยู่ด้วยหัวใจ
เถิดจงไหลอย่าเปลี่ยนแปลง.

1246

love

comment

6 ธันวาคม 2549 19:19 น.