21 พฤษภาคม 2553 13:15 น.
ต้นกล้า อันดามัน
สายลมระหว่างทวีป ยังพัดโชยโยนคลื่น
นำเรื่องราวจากทวีปสู่ทวีป
ร้อยเป็นทำนองแห่งสายลม
ฤดูกาลดั่งเกิดจากการเคลื่อนตัวของสายลม
ชักคึงให้โลกเคลื่อนสู่สถานฤดู
งดงาม
ข้าพเจ้าฯ
ยังเผ้าดูสถานการณ์เช่นนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ผ่านหลายฤดูแดด ฝน หนาว
ท่ามสถานการณ์พลเมือง เปลี่ยนแปลง
สายลมระหว่างทวีป ยังพัดโชยโยนคลื่น
นำเรื่องราวจากทวิปสู่ ทวีป
ดกดื่นนาฏกรรมชีวิต ระหว่างทวีป
ไม่แปลกที่หลากชีวิต เกิดแล้วดับสูญ
ไม่แปลกที่หลากชีวิต ผจญอยู่บนผืนดินตัวตนอย่างตื่นเต้น
และเป็นสุข
ไม่แปลกที่หลากชีวิต เก็บความทุกข์ไว้อย่างภาคภูมิ
แต่...
ข้าพเจ้าแปลกใจที่เรากำลังทำลายเผ่าพันธุ์ ของเราเอง.
12 เมษายน 2553 09:42 น.
ต้นกล้า อันดามัน
สถานการณ์
บ้านเมือง เรื่องความชิงชัง
ปลูกฝังแบ่งผ่ายสี
มิคคสัญญียุค
ปะทุแต่ความโหดเหี้ยม ทำลาย
มุ่งทำร้ายกันเยี่ยงผู้ไม่ใช่ระเทศเดียวกัน
สถานการณ์
รูปบ้านนามเมือง อันเคยรุ่งเรืองมานับพันปี
กำลังถูกย่ำยี จากลูกหลานรุ่นหลัง
ประเทศกำลังเศร้า
4 มิถุนายน 2551 23:11 น.
ต้นกล้า อันดามัน
หลังม่านฟ้ามืดของคืนค่ำ
ฟ้าก็ฉ่ำท้องฟ้าแสงจันทร์ฉาย
ลบเมฆหนาเกลื่อนนภาราย
ว่ายประกายแสงสวยนั้นอนันตกาล
แย้มยิ้มเสียบ้างกลางเหตุร้าย
ทุกข์ที่กายใช่ที่,ใจสนุกสนาน
เห็นสิ! นั่นผี้เสื้อเริงมวลไม้บาน
สายลมยังขับขานช่วงหวานวัน
ค่ำคืนที่แสงจันทร์กระจ่างฟ้า
หวังว่าเธอสร่างซาความไหวหวั่น
เข้าใจสุข-โศก โลกเดียวกัน
จักรวาลสัมพันธ์ธาตุธุลี
ก่อนฟ้าสางกระจ่างจันทร์ไม่ล้าแสง
แข่งแสงเงินแรงสุรีย์สี
รับฟ้าวันใหม่ด้วยยินดี
จันทร์เต็มดวงค่ำนี้ ที่หมายจันทร์.
27 มีนาคม 2551 15:47 น.
ต้นกล้า อันดามัน
โปรดเถิดอย่าถามถึงความรู้สึก
เพียงแต่ความคิดนึกปราถนา
เงาสะท้อนฉันเห็นเด่นในตา
มุ่งมั่น ศรัทธาเหมือนอย่างเคย
อย่าหวั่นต่อวันคืนขมขื่นหวัง
เติมพลังอย่ารั้งรอขออย่าเฉย
เคยปวดร้าวอย่าปล่อยวางอย่างเฉยเมย
เพราะคุ้นเคยกับเวลารักษาเรา
สืบเท้าย่างกลางคลื่นกระแสกาล
ทบทวนวันเปลี่ยนผ่านแสนสุข-เศร้า
เมื่อหมอกจางเห็นทางก็บางเบา
เมื่อเท่าทันสิ่งเร้า...เธอเข้าใจ
อย่าห่วงเลยว่าจะอยู่อย่างเดียวดาย
อย่าหลบหายหมายจะหนีเพราะหวั่นไหว
อย่าหวาดเลยว่าเธอไม่มีใคร
ฉันอยู่ในลมหายใจ, ใจของเธอ
หวังว่าเธอยังจะยิ้มอย่างอิ่มอุ่น
หวานละมุนอุ่นละไม ใจเสมอ
ยังคิดถึงผู้คน ผู้รอเธอ
สร้างความฝันเลิศเลอของมวลชน
วันนี้โลกสดใสเหมือนในฝัน
ดวงตะวันเจิดแสงทุกแห่งหน
เพียงเธอยืนยิ้มข้างประชาชน
เพื่อจะค้นหนทางสันติธรรม.
5 มีนาคม 2551 23:35 น.
ต้นกล้า อันดามัน
ชอบจัง
เมื่อนอนอยู่ลำพัง
ฟังสายฝนกระทบหลังคาบ้าน
อื้ออึง
โลก
ถูกชำระ ล้างด้วยสายฝน
ใบไม้ สะอาด สะอ้าน
ต้นไม้ สะอาด โลกสะอาด
ธรรมชาติ งดงาม
ด้วยธรรมชาติ เช่นนี้ เสมอ
ไม่ยุ่งยาก สิ้นเปลือง
กรอบคิด
บังคับให้เรายุ่งยากเข้าไปทุกที
เรื่องง่าย เป็นเรื่องยาก ยาก และยาก
ยุ่งเหยิง
สายฝน
ชำระล้าง โลก อย่างงดงาม
อย่างไม่ต้องออกคำสั่งใดใด
สายฝน
กระทบหลังคาบ้าน ลำพัง
บ้านไม้ผุ
กับสายฝน ละอองนั้น
Lovers
0 คน เลิฟต้นกล้า อันดามัน
Calendar
หน้าส่วนตัว
1652
