26 พฤศจิกายน 2544 15:21 น.
ต่าย
เหงาคำนี้มีหลายคนที่รู้จัก
ขาดความรักความฝันเฝ้าสรรหา
อยู่กับความโดดเดี่ยวเปลี่ยวอุรา
ใครรู้บ้างว่าน้ำตาฉันไหลริน
ไหลในอกสะท้านทกอกสะท้าน
ทรมานใครเล่าหนามาเป็นฉัน
มอบความรักความหวังอยู่ใกล้กัน
ถึงวันนั้นเหงาของฉันก็คงคลาย
26 พฤศจิกายน 2544 12:43 น.
ต่าย
แม้ว่าเราจะไกลห่างกันแค่ไหน
ขอบฟ้าไกลหาได้อาจมาขวางกั้น
ทั้งความรักความคิดถึงความผูกพันธ์
สิ่งเหล่านั้นยังคงอยู่ไม่เคยจาง
ฉันขอให้เธอมั่นใจในตัวฉัน
เฝ้ารอวันเธอกลับมาวันฟ้าสาง
แม้ตะวันเลือนลับฟ้าพาจืดจาง
ความรักฉันไม่เคยห่างจากใจเธอ
26 พฤศจิกายน 2544 11:45 น.
ต่าย
ให้Happy Birthday นะเธอจ๋า
วันเกิดเธอแวะเวียน มาอีกหน
วันครบรอบยี่สิบปี ของน่ามน
ให้สดชื่นรื่นกมล ทุกคืนวัน
คิดอะไรขอให้ได้ สมใจคิด
ให้ชีวิตสุขสม อารมณ์หมาย
ให้คนดีมีเงินใช้ สุขสบาย
ให้โรคภัยผ่อนคลาย ห่างหายพลัน
สิ่งดีดีก้าวเข้า มาในชีวิต
อย่าพลั้งผิดคิดก่อนทำ จำให้มั่น
ช่วยตนเองให้รอดพ้น ทุกสิ่งอัน
อนาคตที่ใฝ่ฝัน อยู่ไม่ไกล
26 พฤศจิกายน 2544 11:16 น.
ต่าย
ให้ทำไงกับเธอ ดีล่ะเนี่ย
ฉันล่ะเพลียเธอบอก มาว่าคิดถึง
บอกทุกวี่บอกทุกวัน เฮ้อ..มันก็ซึ้ง
อยากบอกมันไม่ตรึง ที่หัวใจ
ก็คู่อื่นโรแมนติ๊ก โรแมนติก
เค้ากระซี้เค้ากระซิก ที่ข้างหู
เค้าจับมือเค้าถือแขน ว้าว ..ซึ้งน่าดู
อยู่กับเธอฉันอุดอู้ บอกไว้เลย
ฉันไม่อยากเปรียบเธอ เหมือนต้นไม้
แข็งจะตายรู้หรือเปล่า เล่าเธอจ๋า
ไม่มีเธอเหงาสุดแสน จะพรรณนา
พอมีเธอเหงายิ่งกว่า ร้อยเท่าเลย
26 พฤศจิกายน 2544 10:48 น.
ต่าย
เดี๋ยวนี้สิ่งใหม่ใหม่ นั้นมีมาก
ไม่ปรับตัวคงลำบาก เพราะสิ่งใหม่
Thaipoem ก็ยังเปลี่ยน ระบบไป
ตะวันลับกลับมาใหม่ ในช่วงวัน
พร้อมหรือยังกับชีวิต และสิ่งใหม่
เราช้าไปมีคนใหม่ ที่ช้ากว่า
จงปรับตัวให้เข้ากับ กาลเวลา
สิ่งใหม่ใหม่ย่อมมีค่า....ถ้าปรับตัว