25 กุมภาพันธ์ 2552 23:22 น.

.. เท่านี้ ..



  **.. หากมิใช่ แสงจันทร์ อันกระจ่าง
      เป็นหลอดไฟ รายทาง อย่างที่เห็น
      หากมิใช่ เหมันต์ อันชื่นเย็น
      เป็นร้อนเร้น เร่งรุก ทุกทิวา..

**.. หากมิใช่ ดอกไม้พลิ้ว งามทิวทัศน์
      เป็นป่าปก รกชัฏ อันทึบกว่า
      หากมิใช่ สายน้ำ ฉ่ำอุรา
      เป็นแอ่งครา ฝนพรำ ก็ฉ่ำใจ..

**.. แม้มิใช่ นภา ท้องฟ้ากว้าง
      เป็นลูกรัง สรรสร้าง เส้นทางใกล้
      แม้มิใช่ มิ่งเมือง เรืองวิไล
      เป็นภูธร แสนไกล ในผู้คน..

**.. แม้มิใช่ สะพานดาว สู่ราวฝัน
      ยังยืนยัน สองเท้า ก้าวถนน
      แม้มิใช่ สรวงสวรรค์ ชั้นเบื้องบน
      ขอวางตน บนโลกงาม ตามพอดี..

**.. แม้มิเป็น เช่นเธอ เผลอดวาดไว้
      ที่สดใส งามพักตร์ สมศักดิ์ศรี
      ฉันเป็นฉัน เช่นเก่า เท่าที่มี
      เพียงแค่นี้ รับได้ หรือไม่เอย...
  
 
  ด้วยรักและหวังดี

ก.นพดล  รักษ์กระแส

ก.ประแสร์  ศิษยาพร

1007

love

comment

21 กุมภาพันธ์ 2552 21:17 น.

.. จินตนาการแห่งกวี ..

ต่อง (ต้อง) ksg

 

**..  แลเห็นนก ว่ายน้ำ กลางลำห้วย
     ปลาสีสวย ว่ายฟ้า เวหาหาว
     ตะลึงโลก หมุนรอบ ขอบดวงดาว
     ดอกไม้กร้าว โลดเล่น เด่นท้าลม.. 
	
**..  กลางวันดับ รัศมี รวีส่อง
     ดาวลอยล่อง ท่องกระแส เป็นแพรห่ม
     กลางคืนจ้า กระจ่างใส นัยน์ตาคม
     อาทิตย์กลม แย้มถึง อีกหนึ่งคืน..  
 
**..  หิ่งห้อยน้อย ขันขรม ระงมป่า
     เตือนเวลา สายัณห์ จงพลันตื่น
     ออกเก็บซาก กากไม้ ใช้ทำฟืน
     จุดไฟชื้น เร่งรับ ซับไอเย็น..
   
**..  หุงข้าวปลา อาหาร จากชั้นสรวง
     ให้โรยร่วง งอกงาม ตามที่เห็น
     ดื่มโคลนตม เกลื่อนกลาด สาดกระเซ็น
     ลืมประเด็น โลกหมอง ครองหทัย..   

        .................................................................................................
    
**..  โลกเช่นนี้ เธอพลาด อาจลืมหลง
     และงันงง ว่ามิเห็น  เป็นไปได้
     โดยราตรี จักกระจ่าง ได้อย่างไร
     ข้าวที่ไหน จากฟากฟ้า ร่วงมาดิน..
   
**..  ภาพวาดวาง ขีดเขียน ใช่เพี้ยนหลง
     เจตจำนง ใคร่อยาก ฝากถวิล
      โลกกวี ขับร่าย ให้ยลยิน 
     มิสุดสิ้น  จินตนาการ  ผ่านเวลา...
 ( เป็นอะไร จักเป็นได้ ในพริบตา
        ด้วยภาษา อักษร กลอนกวี  )
 
  
   ด้วยความหวังดี

ก.นพดล  รักษ์กระแส

ก.ประแสร์  ศิษยาพร