26 กุมภาพันธ์ 2551 22:44 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. การกระทำ จริงจัง สักอย่างหนึ่ง
ต้องลึกซึ้ง เข้าใจ ในแก่นสาร
ใช่เพียงเพื่อ พบพ้อง ตามต้องการ
และล่วงผ่าน พรากพ้น จากตนไป..
**.. การศรัทธา อะไร สักอย่างหนึ่ง
อย่าคำนึง เพียงเหตุผล ตนว่าใช่
ลองทบทวน ทุกทาง เป็นอย่างไร
ก่อนปักใจ ยินยอม พร้อมตกลง..
**.. การอุทิศ สิ่งใด สักอย่างหนึ่ง
ต้องคิดถึง ผู้รับ กับประสงค์
เขายินดี รับตาม ความจำนง
ด้วยจิตคง ยิ้มรื่น อย่างตื้นตัน..
**.. การที่จะ รักใคร สักคนหนึ่ง
ต้องรู้ซึ้ง ใจแท้ เธอและฉัน
จงจริงจัง อุทิศให้ ได้ทุกวัน
และศรัทธา รักนั้น นิรันดร์กาล...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
24 กุมภาพันธ์ 2551 22:49 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. วิสาสะนิยม คำคมคิด
มองชีวิต แหวกกรอบ ไปรอบด้าน
ถือมักคุ้น จึงติ แนววิจารณ์
เร่งแก้การณ์ ก่อนกลาย เมื่อสายไป..
**.. เปิดโปง ปูดปม สังคมฉาว
ข่าวคราวคาว เถื่อนถม ตรมหมองไหม้
อีกภาพใน หลืบซอก ตรอกเมืองไทย
ซึ่งบางใคร มองข้าม ลืมความสำคัญ..
**.. การศึกษา การเมือง ยุคเฟื่องฟุ้ง
ทุนเรืองรุ่ง มุ่งหมาย นิยายฝัน
เรียกร้องสื่อ ถามหา จรรยาบรรณ
สิทธิ์ต่างชั้น ชนเยี่ยม เปี่ยมธรณี ? ..
**.. ถ้อยประชด บทกวี หมายตีแผ่
ร่วมมือแก้ กันด้วยใจ ใช่หน้าที่
อย่าเห็นง่าย ถือตัว มัวเสรี
รีบเร็วรี่ ปรับด่วน กระบวนการ..
**.. วิสาสะนิยม สมสมัย
ก็คนไทย แหละต้องรัก สมัครสมาน
สร้างสังคม ให้เห็น เป็นผลงาน
ทุกทุกด้าน จะดีได้ ด้วยไทยเรา...
( ใช่เพียงฟ้า สีทอง ก่องตระการ
แผ่นดินบ้าน เมืองจะส่อง ผ่องอำไพ ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 10 ซึ่งผมตั้งใจแล้วว่านี่คือ บทกวีชิ้นสุดท้ายของรวมบทกวีชุดวิสาสะนิยม อันเป็นการเขียนผลงานเป็นชุดครั้งแรกของผม สุดท้ายในผลงานชิ้นที่ 10 นี้ สรุปลงด้วยความปรารถนาของผู้เขียนที่หวังจะให้เมืองไทยที่มีภาพความบกพร่องในหลายๆด้าน เช่น การศึกษา สังคม การเมือง เยาวชน หรือแม้แต่จิตใจของคนในชาติ สามารถได้รับการแก้ไขได้ หากพวกเราคนไทยหันมาร่วมแรง ( และร่วมใจ ) แก้ไขปัญหา และผู้เขียนหวังอย่างยิ่งว่าวันที่หวังนั้นจะเกิดขึ้น ไม่ช้าก็เร็ว หรือหากแม้นไม่มาก แต่มีบ้างก็ยังดีครับ
ขอขอบพระคุณท่านผู้อ่านทุกท่านที่ได้ติดตามผลงานของข้าพเจ้ามาโดยตลอด ขออภัยหากมีถ้อยวาทะอันไม่เหมาะสม ไม่สมควร หรือเกิดความแตกต่างของความคิดเห็นไปบ้าง ข้าพเจ้าจึงขออภัย และขอกล่าวขอขอบพระคุณอีกครั้งมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ
20 กุมภาพันธ์ 2551 23:22 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. ด้วยสัญชาตญาณการหวาดหวั่น
มนุษย์หัน พึ่งพา ศรัทธาเชื่อ
สืบต่อรุ่น วงศ์วาน ทั้งว่านเครือ
อาจเพียงเพื่อ หลงหล่ม ความงมงาย..
**.. สารพัด วิชา นานาสำนัก
ทั้งเจาะ-สัก ถักทอ ก่อเป็นสาย
เนื้อผงแผ้ว แคล้วรอด ตลอดกาย
ทองเงินพราย เหรียญโชว์ โลหะชิน..
**.. ยึดวัตถุ ชี้นำ ความสำเร็จ
โชคเบ็ดเสร็จ พร้อมส่ง ตรงทรัพย์สิน
นอนเหยียดแข้ง เหยียดขา อย่าทำกิน
หวังรสกลิ่น บ่อหน้า ฟ้าบันดาล..
**.. แท้พระเครื่อง เรื่องสวรรค์ อันพิสุทธิ์
ก็เพียงจุด สติปลง ในสงสาร
เกิดแล้วดับ เช่นนี้ นิรันดร์กาล
รีบสร้างทาน สืบธรรม แต่กรรมดี..
**.. จะดีชั่ว ตัวเรา เฝ้าลิขิต
เดินชีวิต ถูกครรลอง ของวิถี
อันโชคหนุน บุญบาป ตราบที่มี
ก็ล้วนที่ เราท่าน นั้นสร้างเอง...
( ศรัทธา ใช้ก่อ แต่พอดี
เพื่อหลีกหนี พ้นหล่ม ความงมงาย ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
**.. รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 9 บทกวีเรื่องนี้ต้องการสื่อว่า อันแท้จริงแล้ว พระเครื่อง เรื่องของขลัง คาถา พลังวิเศษทั้งหลายนั้น ก็เพียงเพื่อให้มนุษย์เราตั้งอยู่ในทางที่ดี ที่ถูกควร ห้อยพระแล้วตัวเราก็ต้องทำดีด้วย ที่สุดแล้วนั้นเราจะดีชั่วอย่างไรไม่ใช่เพราะฟ้าประทาน แต่เป็นเพราะเราลิขิตชีวิตของเรานั้นเอง
18 กุมภาพันธ์ 2551 00:24 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เจ้านกน้อย...เสรีภาพ
ณ ฟ้าฉาบ สีทอง ผ่องไพศาล
เพื่อมวลชน พ้นทุกข์ท้อ ทรมาน
ล้วนคือจิต วิญญาณงานของเรา..
**.. กระบอกเสียง สื่อแทน ความแค้นคับ
สังคมพับ ยับย่อย ร้อยเรื่องเล่า
ข่าวด้านดี สอนใจ เด็กวัยเยาว์
อย่าขลาดเขลา หลงลม สังคมทราม..
**.. ต้องทบทวน อุดมคติ บ้างมิชอบ
ไร้คำตอบ แหล่งข่าว คราวไต่ถาม
แพะรับบาป สังคม โหมประณาม
ด้วยถ้อยความ ข่าวลือ ฝีมือใคร..
**.. อ้างเสรี น้ำหมึก จารึกมั่ว
ปั้นดี-ชั่ว ตามอารมณ์ ข่มเป็นใหญ่
บ้างแทบบาท ทุนนิยม สาสมใจ
สื่อรับใช้ ใครอยู่ รู้ทั้งเมือง..
**.. เจ้านกน้อย เสรี มิสิ้นสุด
เจ้านั้นดุจ เทวดู รู้ทุกเรื่อง
สื่อประหาร ใครตระบัด กล้าขัดเคือง
ไทยจึงเฟื่อง งามชื่อ เพราะสื่อเอย...
( แว่วว่า...เป็นธรรม ชี้ชัด ฉับไว
แล้วตกใจ ตื่นนอน ตอนเที่ยงวัน... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 8 เรื่องนี้ต้องการสื่อถึงผู้อ่านว่า ในขณะที่เมืองไทยเปิดเสรีทางความคิดเห็น สื่อก็ย่อมมีเสรีภาพในการเสนอข่าวสารเช่นกัน แต่หลายครั้งที่สื่อได้ใช้เวทีความเชื่อศรัทธาของมวลชนที่มีต่อสื่อด้วยการหันไปเสนอข่าวเข้าข้างบุคคลบางกลุ่ม หรือแม้ข่าวสารจะเป็นกลางไม่เอนเอียงเข้าข้างใคร แต่ก็ไม่น้อยครั้งที่สื่อลงข่าวโจมตีบุคคลบริสุทธิ์ โดยสื่อสำคัญผิดไปว่าเขาคือผู้ต้องหาที่กระทำความผิด และกี่รายแล้วที่เขาตกเป็นจำเลยสังคม และแล้วสื่อก็ได้ขอขมาเขาเหล่านั้นอย่างดีที่สุดด้วยการ ลงข้อความขอโทษเป็นกรอบเล็กๆในมุมลึกๆ ตรงหลืบน้อยๆ ว่าข่าวที่สื่อลงประจานนาย ก. นาย ข. เป็นพาดหัวข่าวหน้า1ใหญ่โต อยู่ประมาณเกือบสัปดาห์นั้นไม่เป็นความจริง ... และนี่แหละครับ ท่านผู้อ่าน นิยายฉายยาวที่ไม่มีวันจบ นิทานเรื่องนี้จะสอนว่าอะไรดีนะ?
ปล. สำหรับนักสื่อสารมวลชนที่มีอุดมการณ์ผมขอนับถือ และผมก็ยังพอทราบครับว่า ทุกวันนี้สื่อมวลชนดีๆเหลือเพียงกี่คน .... ด้วยความหวังดี