19 สิงหาคม 2550 11:55 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. การผลัดใบ แต่ละใบ ที่โรยร่วง
คือเปลี่ยนช่วง ใบใหม่ ให้งามเด่น
เพื่อต้นแม่ ยืนหยัด อย่างจัดเจน
ไม่โอนเอน แต่จะแกร่ง แรงทั้งมวล..
**.. นิติศาสตร์ แต่ละปี ที่ผ่านไป
คนจากไกล ได้แต่นึก รำลึกหวน
รอบทบาท คลื่นลูกใหม่ ให้ทบทวน
ว่าเราควร ทำอะไร ในวันนี้..
**.. จงตัดต่อ ก่อกิ่ง สิ่งผิดพลาด
ด้วยสามารถ จะกระทำ ตามวิถี
บนพื้นฐาน นิยาม คุณความดี
หทัยที่ ชัดเจน ต้องเป็นกลาง..
**.. เพียงร่วมมือ คนละนิด คิดละหน่อย
เก็บเกี่ยวก้อย ผ่านอุปสรรค คนถากถาง
ใครชิงชัง ใครต่อว่า ใครด่าพลาง
จงยิ้มอย่าง คงมั่น แล้วผ่านไป..
**.. นิติศาสตร์ ที่เดิม ในวันนี้
รอคนที่ พร้อมจิต อุทิศให้
สืบศรัทธา ต่อฝัน อันก้าวไกล
แต่แล้วใคร ที่ว่านี้ ... เหลือกี่คน?...
( อย่าถามเลย นิติศาสตร์ ให้อะไร
จงถามใจ ให้นิติศาสตร์ ... แล้วหรือยัง...)
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
13 สิงหาคม 2550 21:04 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เหมือนไกลตัว แต่ก็ใกล้ แทบใจชิด
เหมือนไร้สิทธิ แต่ก็ฟัง ตั้งแต่ต้น
เหมือนดูดี พอสดับ ดูอับจน
เหมือนต้องทน พอสดับ ก็กลับดี ..
**.. ประชาธิปไตย เบิกบาน ละลานฝัน
บนสวรรค์ พราวพราย ฉายรังสี
เมื่อเหยียบยืน พื้นพิภพ ซบปฐพี
ประชาธิปไตย ก็โลกีย์ เท่านี้เอง ..
**.. เพราะมีสิทธิ แต่ไม่ คิดใช้สิทธิ
หลงขายตัว ขายชีวิต ผิดตรงเป๋ง
หน้าเลือกตั้ง รับเงิน เพลินตามเพรง
ยืนตะเบง เรียกร้องดะ เพื่ออะไร ..
**.. เพื่อทดแทน แหนหวง ปวงเสรีภาพ
โดยเอิบอาบ วาบหวาม ความเร้าไหว
สร้างให้เห็น อนุสาวรีย์ ประชาธิปไตย
สมดังใจ ยิ้มหยาด ราชดำเนิน..
**.. เห็นนักสู้ ขายอุดมการณ์ บานล้นหลาม
อยากไต่ถาม อนุสาวรีย์ ที่สรรเสริญ
สร้างกันขึ้น เพื่อหวัง สังคมเจริญ
หรือบังเอิญ สร้างเพื่อไว้ ใช้กลับรถ ! ...
( เบื่อหน่าย นักสู้ ผู้ยิ่งใหญ่
อุดมการณ์ หายไป นานแล้วเอย... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
10 สิงหาคม 2550 11:08 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. สายฝนหลง ฤดูกาล ทะยานเคลื่อน
ชะแต้มเตือน ต้อยติ่ง โตต้นใหม่
เจ้าต่างแตก เมล็ดต่อ ก่อต้นใบ
แล้วหลับใหล ล่วงหล่น ลงเช่นเดิม..
**.. ซบแผ่นดิน รอยแยก แตกระแหง
เจ้าร้างแล้ง รออุดม หนุนส่งเสริม
ฝนพฤษภา โปรยปราย นัยเพิ่มเติม
ดินก็เริ่ม ชุ่มฉ่ำ น้ำเอ่อคลอง..
**.. เมื่อดินเหิน ดาวตก ฟ้าหมกไหม้
น้ำบ่ใส แบ่งเห็น แยกเป็นสอง
เดือนลับล่วง เมฆถวิล สิ้นครรลอง
จะร่ำร้อง โหยไห้ ใยคนดี..
**.. ดูต้อยติ่ง ตายเตลิด ก็เกิดใหม่
ดินแห้งไร้ ชีวิต ดูซีดสี
กลับชอุ่ม ชุ่มนา ฟ้าปราณี
โลกก็งี้ แหละงั้นงั้น ทุกวันมา..
**.. ตราบยึกยัก ยึดติด คิดปวดหัว
มัวแต่กลัว อะไรอะไร ไม่เป็นท่า
ความสดใส แสนดี แห่งชีวา
ไม่ต้องรอ ชาติหน้า ... หรอกนะเธอ...
( อยากสมหวัง ฝันเพริศ งามเลิศเลอ
ตัวของเธอ ลงมือ ... แล้วหรือยัง ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
( ประพันธ์ : 9 ส.ค. 2550 )