11 พฤศจิกายน 2545 20:00 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..หิ่งห้อยน้อยเรืองแสงแห่งขุนเขา
ภูมิลำเนาคงไพรสุดไพศาล
แสนสงัดเงียบสนิทนิจกาล
หิ่งห้อยน้อยเล่าขานตำนานไพร
**..ยามสิ้นแสงแรงกล้าแห่งตาวัน
เมื่อยามนั้นแสงน้อยลอยไหวไหว
คือแสงแห่งชีวาด้วยอาลัย
แสงไรไรเรืองระยับก็ลับตา
**..เพียงหิ่งห้อยด้อยแรงแสงสลัว
พบความจริงอันน่ากลัวตัวเฝ้าหา
โลกมืดมนเมื่อเป็นดั่งเห็นมา
ทั่วอาณามืดสนิทนิจนิรันดร์
**..ในวันนี้มิเคยเห็นหิ่งห้อยน้อย
ใยเจ้าคอยหลบไปแม้ในฝัน
ได้แต่เฝ้ารอคอยคอยสักวัน
คอยวันนั้นที่แสงส่องผ่องอำไพ
9 พฤศจิกายน 2545 09:06 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
มานั่งนับ เวลา และหน้าที่
จวนครบปี ต้องจากลา วันหน้านั้น
เขียนบันทึก ด้วยรัก และผูกพัน
เอาไว้หมั่น เตือนเธอ หากเพ้อไป...
โต๊ะเรียน เคยเรียน ก็ว่างเปล่า
ทิ้งความเศร้า น้ำตา มาไว้ให้
ทิ้งความหวง ห่วงหา ทิ้งอาลัย
ทิ้งใครใคร จำพราก จะจากกัน...
เห็นไหมเพื่อน..นั่นตึกเรียน ที่ครั้งหนึ่ง
มีความซึ้ง หรือทนทุกข์ ทั้งสุขสันต์
ตึกนั้นรวม เยื่อไย สายสัมพันธ์
และภาพนั้น กำลังลับ ไปกับตา..
จำได้ไหม...เพลงโรงเรียน ที่ขับร้อง
กึกก้อง เกรียงไกร ไปทั่วหล้า
ที่สาบาน ให้คำ ปฏิณญา
ว่าตัวข้า จะทำดี ศรีแผ่นดิน..
และวัน สุดท้าย ก็มาถึง
วันซึ่ง หน้าที่ เราสุดสิ้น
น้ำตา ยังหยด ยังรดริน
ยัง..ถวิล เพื่อนรัก จำหักใจ...
**********ถึงเพื่อน และสถานศึกษาที่จะจากลากันแล้ว**********
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
7 พฤศจิกายน 2545 22:56 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..จบเสียที มิตรเอ๋ย มิตรที่รัก
ควรจะหัก ไมตรี ที่มอบให้
ลบเลือนภาพ ความหลัง หากฝังใจ
ทิ้งมันไว้ ข้างทาง อย่างหมางเมิน
**..อย่าไปจำ มันเลย นะมิ่งมิตร
อย่าหวนคิด อดีตฝัน มันห่างเหิน
อย่าหวังดี พูดพร่ำ ช้ำใจเกิน
ต่างคนเดิน ต่างไป ไม่พบกัน
**..ดอกไม้ ในใจ ให้มันเฉา
ความเศร้า เคียงตาม แม้ยามฝัน
ภาพเก่า พ้นผ่าน ยิ่งนานวัน
ฟ้าใดกั้น มิตรภาพ เคยซาบซึ้ง
**..ไม่มี วันนั้น อีกแล้ว
ไร้แวว ชื่นจิต คิดถึง
ไร้ถ้อย ร้อยคำ รำพึง
วันซึ่ง จากลา มาแสนนาน
**..จบแล้ว จบสิ้น มิตรเอ๋ย
นึกว่าเคย รู้จัก สมัครสมาน
ลืมเถิด คำมั่น ครั้งวันวาน
คำสาบาน มันไม่ขลัง...เหมือนดังเดิม
ด้วยความหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
ขอขอบคุณ ลุงเวทย์ ที่ช่วยขัดเกลาบทกลอนให้ดีขึ้นครับ
1 พฤศจิกายน 2545 20:36 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..น้ำตา ข้าเอ๋ย เคยรินหลั่ง
คับคั่ง แค้นใจ ในวันก่อน
ฝันร้าย ตามติด แต่ริดรอน
ลมหายใจ ระรวยอ่อน ทุกค่อนคืน
**..เคยอดกลั้น น้ำตา เจ้าอย่าไหล
ปร่าปวดใจ เจ็บล้น แต่ทนฝืน
ไยน้ำตา คนช้ำ แสนกล้ำกลืน
มาหลั่งนอง เต็มพื้น สะอื้นครวญ
**.. ใบไม้ลิ่ว ปลิวลม พรมน้ำฟ้า
ครั้งผ่านมา ผิดไฉน จงใคร่หวน
ที่พลาดพลั้ง จดจำ นำประมวล
ทบทวน ก่อนก้าวย่าง ทางเส้นใหม่
**..น้ำตา ข้าเอ๋ย อย่ารินหลั่ง
แม้นคับคั่ง โกรธเคือง ถึงเรื่องไหน
จะฮึดสู้ อุปสรรค หนักเพียงใด
เพราะเส้นชัย รอข้า คว้าไปครอง
คนพ่ายแพ้..เราไม่เคยเหยียบซ้ำ
หน้าส่วนตัว
799
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
