23 ตุลาคม 2545 21:41 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
ฉันกลับมา....อะไรๆก็เปลี่ยนไป
เวลาเปลี่ยน..คนก็เปลี่ยน
**.. ฉันมีเพียง มือเปล่า น่าเศร้านัก
คนจะรัก หมายมิตร ยากคิดถึง
ไร้คนชื่น หวังใจ ไร้คำนึง
ฉันไร้ซึ่ง ใครต้องการ เหลือทานทน..
**..ฉันก้าวมา ก็พร้อมที่ ก้าวไปรับ
เดินก้าวกลับ ความสิ้นหวัง ความสับสน
เดินไปรับ ความปราชัย ที่ไหม้ลน
เดินไปรับ ความอับจน ทุกหนทาง..
**..เมื่อวันนี้ ไม่มีใคร จะแลเหลียว
ไยจะเที่ยว ให้เขา มาถากถาง
จะยอมรับ ความพ่ายแพ้ แลอับปาง
จะไม่หมาง หมิ่นใจ ใครใครเลย
23 ตุลาคม 2545 20:29 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..วันนั้น เมื่อฟ้าสาง สว่างฟ้า
วันที่เรา ต่างพบหน้า ภาษาเพื่อน
อาจเป็นวัน คนหนึ่ง คงลืมเลือน
แต่มันเตือน ใจฉัน วันผ่านมา
**.. แรกพบ อาจมอง เป็นสองแง่
แต่ที่ถูก แน่แท้ มีเพียงว่า
พูดจากใจ และใจจริง ยิ่งวาจา
แม้อื่นคน เขาจะว่า เป็นอย่างไร
**..จึงเขียนมา เพื่อนย้ำ ความรู้สึก
คุณอาจนึก ไม่ถึง ก็เป็นได้
แต่จงทราบ คนคนนี้ ที่มั่นใจ
จะรักเพื่อน ตลอดไป .....นิจนิรันดร์
ด้วยความหวังดียิ่ง
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
21 ตุลาคม 2545 22:18 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
กลอนบทนี้แต่งแบบด่วนครับ กลับบ้านปากน้ำประแสร์ จ.ระยองครับ
กลอนนี้เป็นกลอนแปดปรกติครับ ไม่ใช่กลอนนิราศเพราะ ถ้าเป็นกลอนนิราศจะต้องขึ้นด้วยวรรครับ และมีหลักบางประการครับ
**..เมื่อร่ำลา ลาร่ำ นำรักข้า
จากเมืองมา คราวนี้ ยังคิดถึง
ด้วยใจหวง ห่วงหา ครารำพึง
ไยเราจึง ร้างลา อุราครวญ
**..นิราศไกล ไประยอง จากน้องพี่
อกข้านี้ หวั่นไหว ให้นึกหวน
เหมือนขาดรัก หนึ่งคำ จำรัญจวน
ใจก็ป่วน ปั่นไป แสนไกลตา
**..คงคิดถึง ทุกคน แต่หนหลัง
วันนี้นั่ง มองดาว หนาวหนักหนา
วันนี้เมื่อ ห่างไป ใครจะมา
ห่มกายา ให้อุ่น หนุนดวงใจ
**..ไม่ต้องกลัว น้องพี่ ที่อยู่นั่น
ไม่ต้องหวั่น ว่าล่วงลี้ หนีไปไหน
จะนับวัน เร่งเดือน เยือนหทัย
จะเร่งให้ คืนวาร ผ่านเร็วที
**..ขวัญใจเจ้า เฝ้ารอ อย่าท้อหวัง
คงคอยนั่ง รอประสบ พบหน้าพี่
พร้อมจะมอบ น้ำใจ ให้คนดี
ตราบยังที่ เมตตา รอหน้ากัน
**..นิราศมา จะกลับ ไปรับเจ้า
ด้วยตัวเรา หวังชื่นใจ ใคร่สุขสันต์
ขอเพลงพร วอนรับ กับพระจันทร์
วันพบกัน น้องพี่ ดีเช่นเดิม
ก.ประแสร์ ศิษยาพร+ ก.นพดล รักษ์กระแส
18 ตุลาคม 2545 11:59 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
คืนนี้ ห้วงฟ้า คงคราคร่ำ
ฝนฉ่ำ ชวนดารา มาเป็นเพื่อน
คืนนี้คุณ คงสุข ทุกข์ลืมเลือน
หรือแชเชือน ฉันนี้ ที่รอคอย....
คืนนี้ ห่างเพื่อน เหมือนห่างจิต
..ช่วงชีวิต เงียบเหงา และเศร้าสร้อย
..หลายวัน ฝันหา อย่างเลื่อนลอย
..โถ!..ฉันน้อย ใจนะ จะกลับมา...
ผมหายไปหลายวัน แต่ยังคิดถึงครับ...
เพื่อนๆทุกคนยังสบายดีรึเปล่า...กลอนนี้รีบแต่งครับ อาจจะไม่เพราะ
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
11 ตุลาคม 2545 16:54 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..ฉันได้มาได้เห็นเว้นแต่ว่า
มิอาจคว้าความมีชัยเหมือนใครนั่น
เพราะต่างแห่งต่างสมัยต่างวัยกัน
ความมุ่งมั่นและความคิดก็ผิดไกล
**..สิ่งที่ได้พบเห็นเป็นอย่างนี้
คนดีดีหมดหวังดังป่วยไข้
อยู่อย่างซังกะตายแค่หายใจ
ทำงานไปพอข้าวปลาเอามากิน
**..คล้ายเป็นกฎธรรมชาติไม่อาจฝืน
ยามคนขืนแพ้เล่าเฝ้าแพ้สิ้น
เมื่อน้ำตาทุกหยดได้รดริน
คนจะยินดีไหมไม่ต่างกัน
**..ออกสายสักนิดที่คิดกู้
เขาเคยอยู่แต่ไหนแต่ไรนั่น
เหมือนเมื่อคนเข็นเกวียนเจียนตายพลัน
เทพเทวัญ เพิ่งจะได้ให้แนวทาง
**..ร่วมแรงกันเข้าสิพี่น้องเอ๋ย
หล่มใดเลยจะสกัดหรือขัดขวาง
เมื่อพวกเราตื่นตัวกันทั่วทุกบาง
เราย่อมสร้างทุกอย่างได้ดั่งใจจินต์
**..จะสอยดาวสาวเดือนที่เกลื่อนฟ้า
มาทำอาหารให้คนไร้สิ้น
ฟันนภาที่เห็นออกเป็นชิ้น
เอามาสินเป็นเสื้อเผื่อคนจน
**..จับเอาดวงตะวันอันกว้างใหญ่
จัดสรรให้คนพำนักพักทุกหน
เที่ยวรวบรวมธาตุมาทั้งสากล
แล้วคิดค้นปรุงเป็นยาฆ่าโรคภัย
**..ถึงกาลนั้นฉันคงร้องก้องโลกว่า
ข้าเคยมาเคยเห็นเว้นแต่ไม่
ต้องแบกความผิดหวังติดหลังไป
แต่ครองชัยสูงค่าเกินตาคน....***********