3 พฤศจิกายน 2550 21:31 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. ผืนผ้าขาว บริสุทธิ์ ดุจปุยเมฆ
ย่อมเปรียบเฉก เช่นกมล ไร้หม่นหมอง
เยาวชน เด็กน้อย ละห้อยมอง
ชีวิตของ เธอจะงาม ตามวัยวัน..
**.. แต่เส้นสี เส็งเคร็ง สังคมเถื่อน
ทาเปรอะเปื้อน กลิ่นโชย โหยกระสัน
สันดานดิบ หวังคืบ แค่สืบพันธุ์
เหี้ยมมหันต์ โหดหื่น ทะมึนมาร..
**.. บ้างเส้นสี ตีกรอบ ชอบกำหนด
เขียนทุกบท ชีวี ชี้ให้อ่าน
ให้เป็นนู่น เป็นนี่ ที่ต้องการ
จนลูกหลาน ลืมตอบ ฉันชอบอะไร ..
**.. จนผ้าขาว ขาดวิ่น เหม็นกลิ่นสี
เธอป้ายที สองที สิหม่นไหม้
คราบเลอะเทอะ เปรอะคล้ำ สำราญหทัย
แต่แล้วใคร ชอกช้ำ แอบคร่ำครวญ..
**.. อนาคต ผ้าหลายชิ้น อาจสิ้นสลาย
ตราบลวดลาย เน่านัก กระอักกระอ่วน
จึงสังคม หันหน้า มาทบทวน
สั่งการด่วน ซักผ้า อีกคราเอย..
( ทุกปัญหา ปล่อยปละ มัวละเลย
เด็กน้อยเอ๋ย จะดีได้ อย่างไรกัน ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
**.. บทกวีชิ้นที่ 4 ของชุด " วิสาสะนิยม " ชี้ให้เห็นว่า เด็กตัวน้อยๆก็เปรียบเสมือนผืนผ้าสีขาว ถ้าเส้นสีที่วาด-ระบายลงไปเป็นสิ่งที่สวยงาม ผืนผ้าก็จะดูดี แต่ตราบใดสีที่ระบายลงไปเลอะเทอะไม่น่าดู ก็เปรียบเสมือนเด็กที่รับแต่ปัญหาต่างๆในชีวิต บ้างถูกสังคมทำร้าย บ้างถูกที่บ้านกำหนดทางเดินชีวิต ได้เวลาแล้วหรือยังที่เราจะหันมามองว่า ปัญหาของเด็กมีความสำคัญมากเท่าๆกับปัญหาบ้านเมือง ขอขอบคุณ ....... **
20 ตุลาคม 2550 19:18 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. คนเรา วิ่งวน บนโลกนี้
ซึ่งอาจมี ร้องไห้ ในบางหน
เมื่อชีวิต ย่อยยับ คราวอับจน
หวังหาคน ยึดเหนี่ยว เกาะเกี่ยวใจ..
**.. เมื่อไร้ผู้ เป็นหลัก ให้พักพึ่ง
ดาวดวงหนึ่ง ก็ประกาย ฉายสดใส
ยึดเป็นแก่น ศรัทธา เดินหน้าไป
เพื่อเส้นชัย เบื้องหน้า ต้องฝ่าฟัน..
**.. คนละฟาก ฟ้า-ดิน แดนถิ่นนี้
ท่ามราตรี ปวดร้าว กายหนาวสั่น
หวั่นเลิกล้ม เสียหลัก เข้าสักวัน
และความฝัน ก็จะไม่ กลายเป็นจริง..
**.. ดาวดวงน้อย เจ้าเอ๋ย อย่าเลยล่วง
ข้าผ่านห้วง ช้ำร้าย หลากหลายสิ่ง
หวังเจ้าเป็น ที่หนึ่ง ขอพึ่งพิง
เจ้าคือมิ่ง ขวัญมิตร สนิทหทัย..
**.. คือนิทาน สอนให้ ไปถึงฝัน
แม้สารพัน ปัญหา ถาโถมใส่
เมื่อมีหลัก ศรัทธานำ ประจำใจ
ดาวดวงไหน ก็ย่อมถึง เข้าหนึ่งวัน...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
18 ตุลาคม 2550 13:39 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. รัฐธรรมนูญ เขียนดี ถึงเสรีภาพ
เพียงรอยฉาบ ภาพสวย ด้วยคำหวาน
แผ่นดินไทย เสมอภาค มายากนาน
ก็เพียงผ่าน ถ้อยวจี ขี้ปากคน..
**.. ระบบเส้น สายสื่อ ด้วยชื่อเสียง
ทุนลำเลียง นับไม่ถ้วน ล้วนกี่หน
จ่ายใต้โต๊ะ โปะใต้ดิน สินบาทจน
คล้ายวังวน วงเวียน เงินเปลี่ยนมือ..
**.. สิทธิเสรี มีไม่ถึง ครึ่งประเทศ
แบ่งแยกเพศ ฐานันดร์ ชั้นนับถือ
เกียรติยศ แลกมา ราคาซื้อ
คนจนฤๅ ได้สิทธิ์ คิดชอบธรรม..
**.. ต้องทบทวน เจตนารมณ์ สมบทบาท
รับใช้ชาติ ทุกชน คนสูง-ต่ำ
ตราบรัฐคง เป็นกลาง แก้ด่างดำ
ความเหลื่อมล้ำ ย่อมละลด หมดสังคม..
**.. สิทธิ- เสรีภาพ- เสมอภาค
บนกองซาก ประเทศ เศษทับถม
รัฐลืมคำ สัญญา ประชาคม
มึงต้องก้ม หน้ารอ คอยต่อไป...
( เสรีภาพ เท่าเที่ยม เปี่ยมชาติไทย
เพียงภาพใน ความฝัน เท่านั้นเอย ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
**.. บทกวีชิ้นที่ 3 ในชุด"วิสาสะนิยม"... ชิ้นนี้ต้องการสื่อว่าอันที่จริงแล้ว ในบรรดาบทบัญญัติทั้งหลายในรัฐธรรมนูญที่ให้ " สิทธิ-เสรีภาพ-เสมอภาค" แก่คนมากเท่าไหร่ก็เปรียบเสมือนความฝันมากเท่านั้น เพราะข้อความทั้งหลายล้วนสวยหรูเกินกว่าจะเป็นจริงได้ แค่ระบบของรัฐ ราชการ ยังไม่มีความเสมอภาคแก่คนทุกชนชั้นเลย จึงไม่ต้องคิดถึงเรื่อง สิทธิทั้งหลายที่รัฐจะให้แก่ประชาชน สุดท้ายนี้ข้าพเจ้าก็หวังว่า สิทธิ - เสรีภาพ - เสมอภาค จะเกิดขึ้นในประเทศ เป็นรูปธรรมเด่นชัดมากกว่านี้ ...... ด้วยความหวังดี
11 ตุลาคม 2550 21:42 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. ไม่มี อะไร ใต้ฟากฟ้า
ใหญ่เกินกว่า ที่จะมุ ลุเป้าหมาย
ผืนดินเพียง ใต้เท้า เงาทอดกาย
ผืนนภา สุดปลาย แค่สายตา..
**.. โลกเกลี้ยง ใบกลม ล้วนสมมุติ
มนุษย์ อยู่ที่ ใครตีค่า
เงินทอง กะเกณฑ์ เป็นราคา
อุปมา อุปมัย ใครอุปาทาน..
**.. คนดี ดีแท้ ดีแค่ไหน
คนชั่ว ชั่วเท่าใด ให้เรียกขาน
เมื่อต่างใจ ต่างจิต คิดประมาณ
จึงต่าง ปณิธาน ต่างงานต่างคน..
**.. จึงไม่มี อะไร ใต้ฟ้านี้
เกินกว่าที่ ทำได้ หากใจด้น
ตราบอุปสรรค ดักผลาญ มารผจญ
ย่อมแพ้ตน คนที่ใจ หากไม่ยอม...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
2 ตุลาคม 2550 22:07 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เด็กน้อยน้อย ตาดำดำ ตัวเตี้ยเตี้ย
อ่อนวัยเสีย โลกกว้าง ทางสายเก่า
บ้านของหนู อยู่ไกล ไพรลำเนา
ปลายโขดเขา ลูกโน้น ห่างโพ้นเมือง..
**.. การศึกษา สิบสองปี ฟรีจริงหรือ
รัฐจัดซื้อ เท่าไร ไม่ได้เรื่อง
นมบูด ปูดคอมฯ ปลอมกันเนือง
เส้นสาย ฟูเฟื่อง เรืองนคร..
**.. ฝันว่าเห็น อนาคต หนูสดใส
ครูอาสา ด้วยใจ อยากไปสอน
ข้ามภูดอย ฝ่าพง ดงคนจร
ผ่านร้าวรอน ชุ่มเหงื่อ เพื่อเด็กไทย..
**.. ฝันว่าหนู ดำรงตน สุจริต
พร้อมอุทิศ เพื่อชาตินี้ พลีชีพให้
เป็นครู-หมอ พยาบาล งานอุ่นใจ
งานหนัก-เบา ใดใด ทางใฝ่ดี..
**.. เสียดายเพียง ฝันไป ไม่สมหวัง
หนูต้องนั่ง ฝันสลาย ไม่ถึงที่
รอรัฐบาล เปลี่ยนหน้า มากี่ที
ก็ไม่มี ที่ว่าง ... ให้หนูย่างเดิน...
( รัฐให้เด็ก ทำเพื่อ ประเทศไทย
ข้าวยาไส้ ยังแทบ ไม่มีจะกิน ...... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
**.. เป็นผลงานชิ้นที่ 2 สำหรับรวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม สะท้อนให้เห็นว่ายังมีเด็กอีกมากมายที่ไม่มีโอกาสที่จะได้รับการศึกษาอย่างที่พวกนั่งในสภา(ร่างรัฐธรรมนูญ)เขียนเอาไว้ หลายครั้งรัฐอยากให้เด็กในวันนี้เป็นผู้ใหญ่ดีในวันหน้า แต่รัฐกลับไม่เคยตอบสนองการศึกษาให้เต็มที่เสียที กลับไปนั่งกังวลแต่เรื่องหวยบนดิน ตัวเลขเศรษฐกิจส่งออก เสาร์-อาทิตย์ไปออกก๊วนตีกอล์ฟ แต่อีกฟากของประเทศยังไม่มีจะแ-กเลย สุดท้ายการศึกษา12ปีฟรีตามรัฐธรรมนูญก็คงเป็นเพียงตัวอักษรที่เคยเขียนมาครั้งแล้วครั้งเล่า และรัฐบาลหน้าใหม่ที่สับเปลี่ยนกันมาหาผลประโยชน์ก็คงใช้เด็กเป็นเครื่องมือนโยบายเรียกคะแนนให้กับตนเองเหมือนเช่นเคย ผมจะให้การศึกษาฟรี พัฒนาเด็กไทย เพื่อผ้าขาวในวันนี้จะเติบโตไปสร้างสังคมไทยให้ดีได้ต่อไปในวันข้างหน้า ขอขอบคุณ รัฐบาล 555