18 กุมภาพันธ์ 2551 00:24 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เจ้านกน้อย...เสรีภาพ
ณ ฟ้าฉาบ สีทอง ผ่องไพศาล
เพื่อมวลชน พ้นทุกข์ท้อ ทรมาน
ล้วนคือจิต วิญญาณงานของเรา..
**.. กระบอกเสียง สื่อแทน ความแค้นคับ
สังคมพับ ยับย่อย ร้อยเรื่องเล่า
ข่าวด้านดี สอนใจ เด็กวัยเยาว์
อย่าขลาดเขลา หลงลม สังคมทราม..
**.. ต้องทบทวน อุดมคติ บ้างมิชอบ
ไร้คำตอบ แหล่งข่าว คราวไต่ถาม
แพะรับบาป สังคม โหมประณาม
ด้วยถ้อยความ ข่าวลือ ฝีมือใคร..
**.. อ้างเสรี น้ำหมึก จารึกมั่ว
ปั้นดี-ชั่ว ตามอารมณ์ ข่มเป็นใหญ่
บ้างแทบบาท ทุนนิยม สาสมใจ
สื่อรับใช้ ใครอยู่ รู้ทั้งเมือง..
**.. เจ้านกน้อย เสรี มิสิ้นสุด
เจ้านั้นดุจ เทวดู รู้ทุกเรื่อง
สื่อประหาร ใครตระบัด กล้าขัดเคือง
ไทยจึงเฟื่อง งามชื่อ เพราะสื่อเอย...
( แว่วว่า...เป็นธรรม ชี้ชัด ฉับไว
แล้วตกใจ ตื่นนอน ตอนเที่ยงวัน... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 8 เรื่องนี้ต้องการสื่อถึงผู้อ่านว่า ในขณะที่เมืองไทยเปิดเสรีทางความคิดเห็น สื่อก็ย่อมมีเสรีภาพในการเสนอข่าวสารเช่นกัน แต่หลายครั้งที่สื่อได้ใช้เวทีความเชื่อศรัทธาของมวลชนที่มีต่อสื่อด้วยการหันไปเสนอข่าวเข้าข้างบุคคลบางกลุ่ม หรือแม้ข่าวสารจะเป็นกลางไม่เอนเอียงเข้าข้างใคร แต่ก็ไม่น้อยครั้งที่สื่อลงข่าวโจมตีบุคคลบริสุทธิ์ โดยสื่อสำคัญผิดไปว่าเขาคือผู้ต้องหาที่กระทำความผิด และกี่รายแล้วที่เขาตกเป็นจำเลยสังคม และแล้วสื่อก็ได้ขอขมาเขาเหล่านั้นอย่างดีที่สุดด้วยการ ลงข้อความขอโทษเป็นกรอบเล็กๆในมุมลึกๆ ตรงหลืบน้อยๆ ว่าข่าวที่สื่อลงประจานนาย ก. นาย ข. เป็นพาดหัวข่าวหน้า1ใหญ่โต อยู่ประมาณเกือบสัปดาห์นั้นไม่เป็นความจริง ... และนี่แหละครับ ท่านผู้อ่าน นิยายฉายยาวที่ไม่มีวันจบ นิทานเรื่องนี้จะสอนว่าอะไรดีนะ?
ปล. สำหรับนักสื่อสารมวลชนที่มีอุดมการณ์ผมขอนับถือ และผมก็ยังพอทราบครับว่า ทุกวันนี้สื่อมวลชนดีๆเหลือเพียงกี่คน .... ด้วยความหวังดี
28 มกราคม 2551 22:14 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. สวัสดีชาวโลก.......
สาบโสโครก โชยหึ่ง มาถึงที่
ฉาบสังคม ศิวิไลซ์ ด้วยไอที
เทคโนโลยี ตั้งกอง บุกครองเมือง..
**.. เด็กเอ๋ย เด็กดี ชอบหนีเรียน
เลิกอ่านเขียน เพียรวิชา มานับเนื่อง
เอ็มเอสเอ็น เปิดกระทู้ อยู่เป็นเนือง
บ้างฟูเฟื่อง ออนไลน์ ได้ทั้งวัน..
**.. ภาพดารา ชื่อฉาว สังคมโฉ่
ร่อนคลิ๊ปโป๊ สุดเพลิน เชิญหฤหรรษ์
ปั่นกระทู้ พุ่งโลด พลอยโจษจัน
ใครคนนั้น กับคนนี้ มีอะไร..
**.. สะท้อนยุค โลกล้ำ เกินจำกัด
ยิ่งภิวัฒน์ ยิ่งครรลอง หม่นหมองไหม้
ความเด่นค่า ไอที ชี้วัดใด
ชี้วัดใจ ให้เห็น เป็นไม่มี..
**.. จึงทบทวน เถอะเพื่อน เตือนชาวโลก
เธอย่ำอยู่ บนโศก โลกสดสี
แท้เบื้องหลัง สีดำ ต่ำสิ้นดี
เทคโนโลยี ทับถม ... สังคมทราม ...
( จิตวิญญาณ ศรัทธา เหลือค่าอะไร
ห้องหัวใจ สวยหรู ... อลูมิเนียม... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
**.. รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 7 เราต้องหันกลับมาทบทวนในความทันสมัยของเทคโนโลยีบนโลกนี้ใหม่อีกสักกี่ครั้ง เพื่อจะค้นพบคำตอบที่ว่า เทคโนโลยีย่อมอำนวยความสะดวกแก่มวลมนุษย์ ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกับที่มนุษย์ตกเป็นทาสของเทคโนโลยี ( จนถอนตัวไม่ขึ้น ) โลกยิ่งเจริญด้วยวัตถุ คนก็หันมาศรัทธาในวัตถุนิยมมากกว่าคุณธรรมในใจของคนเรากันเอง ...
จงเลือกใช้มันแต่ด้านดี และพอดีด้วย ...... ขอขอบพระคุณ
24 มกราคม 2551 20:13 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เธอมาจาก ประชาชน คนส่วนใหญ่
ไว้วางใจ เลือกเข้ามา ทำหน้าที่
หวังฝากมือ ผู้แทน คนแสนดี
อีกสี่ปี ชาติรัฐ จะพัฒนา..
**.. เธอมาจาก เสียงสวรรค์ อันพิสุทธิ์
แม้มีจุด พร้อยด่าง บ้างปัญหา
นามนายกรัฐมนตรี แสนปรีดา
เหล่าเสนา บดี ล้วนปรีดิ์เปรม..
**.. แล้วสองฝ่าย อำนาจ ผงาดฤทธิ์
งัดความคิด แนบเนียน เกวียนร้อยเล่ม
กางตำรา ชวนเชื่อ เพื่อเดินเกม
โอษฐ์อิ่มเอม เอิบอาบ งาบทั้งปวง..
**.. ยกมือไว้ วางใจ แผ่ไพศาล
เพื่อแลกรับ กับการ แบ่งงานหลวง
ตราบสัญญา ไม่ทำ ตามที่ทวง
ยุบสภา เสี่ยงดวง อ้างปวงชน..
**.. คือนิยาย เรื่องเก่า มาเล่าซ้ำ
หวังตอกย้ำ ให้ตระหนัก อีกสักหน
การเมืองชั่ว เลว-ดี ที่เรายล
แหละคือผล มวลประชา เลือกมาเอง...
( อย่าดุด่า การเมือง เรื่องสัปดน
เลือกกับมือ แล้วจะบ่น ... เอ๊ะ ! ...คนอะไร .... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
**.. รวมบทกวีชุด วิสาสะนิยม ชิ้นที่ 6 ต้องการสื่อว่า ประชาชนเลือกตั้งผู้แทนเข้ามาในสภา และผู้แทนเหล่านั้นมาจากเสียงส่วนใหญ่ที่ประชาชนยอมรับ นายกรัฐมนตรีก็เช่นกันมาจากการเป็นสส. ก็เสมือนหนึ่งมาจากประชาชนเช่นกัน แต่สุดท้ายแล้ว นัการเมืองบางคนกลับไม่ได้ทำหน้าที่ของตนเอง แต่กลับเห็นประโยชน์พรรคตน พวกตนมากกว่าประโยชน์แห่งมหาชน อย่างไรก็ตาม เราไม่อาจพูดได้เต็มปากนัก เพราะคนที่เลือกเขาเข้ามาก็คือ พวกเรานั่นเอง ( ตอนเลือก น่าจะคิดให้ดีซะก่อน นี่แหละครับ ที่ผมต้องการสื่อ )
13 มกราคม 2551 21:59 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. สวัสดี...เพื่อนรัก...
จดหมายทัก ทายมา ว่าดีไหม
ฉันเหม่อหม่น เหงาบ้าง ยามห่างไกล
มองดาวใส นับพัน ใต้จันทร์งาม..
**.. เธอเป็นสุข อย่างไร ในครานี้
คงมากมี เพื่อนกมล มากล้นหลาม
อาบรอยยิ้ม ต่างรัก สลักนิยาม
ก็ด้วยความ ไมตรี มีทุกวัน..
**.. ภาพของเธอ ยิ้มง่าย โกรธใครยาก
แต่ถ้าหาก เรื่องเข้มเข้ม เธอเต็มขั้น
เพื่อนพวกพ้อง ถึงไหน ให้ถึงกัน
ภาพเหล่านั้น ติดเตือน เหมือนตรึงตรา..
**.. เธอยังคง ใจเย็น เป็นเหมือนก่อน
หรือใจร้อน ไปบ้าง ตามประสา
เธอคิดถึง ฉันบ้าง บางเวลา
จะยังค่า แรงใจ ไปเท่านาน..
**.. ด้วยความหวังดี...นะเพื่อนรัก
การรู้จัก มิใช่เฉย เพียงเลยผ่าน
ตราบมิตรภาพ มิเหือดหาย กับสายธาร
ทุกวันวาร ฉันยังตรึง คิดถึงเธอ...
( ถ้อยคำ ไม่เพริศ ไม่เลิศเลอ
รักเสมอ มิ่งมิตร ... สนิทใจ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
1 มกราคม 2551 21:55 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. สวัสดี ปีใหม่ คล้ายปีเก่า
เรื่องน้ำเน่า หมกเหม็น กระเซ็นกระซ่าน
จับขั้วพรรค ผูกมัด ตั้งรัฐบาล
รวมหน้าคน หนังยาน บ้านเดียวกัน..
**.. หวังการเมือง ฟ้าใหม่ อำไพผ่อง
โละทั้งผอง นโยบาย ชวนขายฝัน
แปรความคิด นับกระบวน ล้วนงงงัน
เป็นชิ้นอัน ให้เห็น เช่นรูปธรรม..
**.. เลิกนิสัย ปลิ้นปล้อน กะล่อนลึก
ตรองสำนึก ในหน้าที่ มีเช้าค่ำ
เป็นผู้แทนฯ พึงรู้ คือผู้นำ
อย่าได้ทำ บิดพลิ้ว แอบหลิ่วตา..
**.. จองกระทรวง แบ่งประโยชน์ ให้โคตรเหง้า
วิถีเก่า รู้กัน ปันโควต้า
ยกมือช่วย หน้าสลอน ว่อนสภา
คือภาพคา ค้างเนื่อง การเมืองไทย..
**.. สักกี่รอบ ปีใหม่ คล้ายปีเก่า
เรื่องเหม็นครำ น้ำเน่า มาเล่าใหม่
ตราบไม่รู้ คุณค่า ประชาธิปไตย
เลือกตั้งเพื่อ อะไร ใครบอกที...
( บ้างผู้นำ ตอแหล ไปแต่ละปี
รัฐประหาร ชาตินี้ ... ไม่มีตาย ... )
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
บทกวีชิ้นที่ 5 ในชุด "วิสาสะนิยม" ต้องการบ่งบอกถึงการเมืองไม่ว่าจะกี่ปียังคงเป็นเรื่องเดิมที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง แม้จะขึ้นศักราชที่เท่าไหร่ก็ตาม ผู้เขียนฝันกลางวันไปลอยๆว่า วันหนึ่งการเมืองไทยน่าจะพัฒนาและดียิ่งขึ้นมากกว่านี้ ( แม้จะฝันไป ) ครับ