5 ตุลาคม 2545 09:39 น.

***.. บันทึกวันเปิดเทอม ..**

ต่อง (ต้อง) ksg

กลอนเรื่องนี้ที่ผมจะนำเสนอ  ผมเห็นถึงความสำคัญและความหมายดีมาก
โดยเฉพาะเพื่อนๆที่กำลังศึกษาอยู่  กลอนอาจยาวไปบ้างแต่ก็ขอให้สมาชิกค่อยๆอ่านก็แล้วกันนะครับ

      บทประพันธ์ของคุณ  อัคนี  หฤทัย

**..เหมือนนิยาย  เรื่องยาว  เล่าซ้ำซาก
ฉากก็ฉาก  วันเริ่ม    เปิดเทอมใหม่
ตาก็ตา  คู่ที่แห้ง  และแล้งไร้
ใจก็ใจ  ที่โหย  อยู่โรยล้า..**
  
**..นี่คือวัน  เวลา  คือหน้าที่
เปิดเทอมที  ก็เหนื่อยยาก  เป็นนักหนา
รอยชื้นซึม  น้ำใส  ที่ปลายตา
เหมือนหยาด  รอเวลา  ให้ลอบซับ..**

**..ซับจนแห้ง  เพื่อจะให้  ไหลอีกหน
ยังเอ่อล้น  ยังฝันร้าย  ในยามหลับ
รู้ทั้งรู้  ถึงภาระ  ที่แบกรับ
แต่ความทุกข์  ก็โถมทับ  จนท้อใจ..**

**..ค่าใช้จ่าย  ทุกรายการ  ของวันนี้
มีไม่มี  ก็ต้องหา  มาจนได้
หนูมีหน้าที่เรียนก็เรียนไป
แม่มีหน้าที่ให้แม้ไม่มี..**

**..แม่คุ้นกับ  โรงจำนำ  ยามตากหน้า
ไม่รู้ว่า  วันไหน  จะไถ่หนี้
ส่งดอกเบี้ย  ต่อเวลา  มานับปี
วันพรุ่งนี้  ยังอีกไกล  ยังไม่มา..**

**..แม่ยอมเหนื่อย  และพร้อม  ยอมทุกข์ยาก
โดยไม่อยาก  ให้หนู  รู้ปัญหา
เงินค่าเทอม  ค่ากิจกรรม  ค่าตำรา
และทุกค่า  หนูจะได้(ไม่อายครู)..**

**..ชุดนักเรียน  รองเท้า  กระเป๋าใหม่
ค่าอาหาร  ก็หาไว้  เตรียมให้หนู
อยากให้เรียน  ให้ร่ำ  มีความรู้
ไว้ต่อสู้  กับพรุ่งนี้  ที่โหดร้าย..**

**..โรงเรียนรัฐ  จัดไว้  เพื่อฝ่ายรัฐ
ใช้นามบัตร  ระบุเส้น  ฝากเป็นสาย
หนูคงเรียน  เอกชน  ไปจนตาย
เพราะแม่เกิน  ตะเกียกตะกาย  ไปหามัน

**..วันนี้วัน  เปิดเทอม  ประเดิมภาค
หนูคงอยาก  ไปเรียน  เปลี่ยนความผัน
หนูจะพบ  เพื่อนใหม่  ที่ในชั้น
จะมีวัน  อันงดงาม  ตามช่วงวัย..**

**..ลู่และลาน  การแข่งขัน วันข้างหน้า
หนูคงยัง  ไม่รู้ว่า  เหนื่อยแค่ไหน
หนูไม่รู้  และไม่รอ  ก้าวต่อไป
เท่ากับไม่  รู้เห็น  ความเป็นมา..**

**.. ซึ่งกว่าหนู  จะมี  วันนี้ได้
แม่ต้องใช้  ความรัก  มากหนักหนา
อย่าเห็นเลย  สำหรับ  คราบน้ำตา
อย่ารู้เลย  ว่าอ่อนล้า มาเท่าไร

  

****.......เหมือนนิยาย  เรื่องยาว     เล่าไม่จบ
            ซึ่งได้พบ          ทุกวันเริ่ม  เปิดเทอมใหม่
           เขียนบันทึก      ให้หนูอ่าน   พอผ่านไป
            โตเมื่อใด  เมื่อนั้นหนู  จะรู้เอง........

    ผมหวังว่าทุกคนคงรู้กันดีนะครับว่าโตมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะ...ใคร

                             ด้วยความหวังดี
      ก.ประแสร์  ศิษยาพร  +  ก.นพดล  รักษ์กระแส				
3 ตุลาคม 2545 21:33 น.

17 ปี......กับภาพปลงชีวิต

ต่อง (ต้อง) ksg


  บันทึกที่ผมจะบันทึกต่อไปนี้  เป็นบันทึกที่เขียนจากใจของผมเอง  หลังจากได้เห็นอะไรต่อมิอะไรมาตลอด  17  ปี

  ภาพที่ผมเห็นบ่อยจนชินตา  เห็นแล้วบางครั้งรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตที่เป็นทุกข์นี้เสียจริง 

   ภาพคนแก่คนชรา  บางคนไม่มีแรงจะเดินต้องใช้ไม้เท้าค้ำยันเพื่อจะได้เดินไหว  บางคนไม่มีแม้คนที่จะคอยช่วยเหลือ  

  ภาพคนแก่  ผมหงอกขาวเต็มหัว  ผิวหนังเหี่ยวย่น  ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง 
แต่ต้องโหนรถเมล์  ที่คราค่ำไปด้วยชนนับหลายสิบคนที่เบียดแน่นอยู่ในนั้น

  ภาพคนแก่ที่ยากจน  เป็นทุกข์เอาตอนบั้นปลายแห่งชีวิต  บางคนเหนื่อยมาตลอดทั้งชีวิต  แต่หวังมีความสุข..เรียบง่าย..ตอนแก่**แต่ก็ไม่ได้ดังหวัง
กลับต้องมาทนทุกข์ระกำลำบาก

  ภาพคนแก่  ที่ไม่มีใครคอยเลี้ยงดู  มีลูกหลายคน  ส่งเสียลูกจนมีงานทำ  ลูกไปทำงาน  ไม่เคยกลับมาดูพ่อแม่อีกเลย  ก็คงมีแต่เพื่อนบ้านที่คอยช่วยเหลือ...

   
  เมื่อถึงบั้นปลายชีวิตผมหวังว่าทุกคนคงมีแต่ความสุข  มีลูกๆหลานๆคอยดูแล
รักใคร่อย่างที่ท่านปรารถนา.....ไม่มีใครปรารถชีวิตที่ลำบากในตอนบั้นปลายหรอกครับ........................

  
    เหนื่อยมาทั้งชีวิต.......จะขอเอนกายพักบ้าง.........ได้ไหมลูกรัก

                 ลูก...ที่ไม่เคยกลับมาเยี่ยมพ่อแม่อีกเลย				
1 ตุลาคม 2545 19:44 น.

ก่อนจะจากกันไป.....รักเพื่อนเสมอ

ต่อง (ต้อง) ksg


  เพื่อนที่รัก

  ฉันได้รู้จักเธอมาเวลาพอควรแล้ว

  ฉันคิดว่าฉันเข้าใจและคิดว่าเธอเข้าใจจิตใจฉันดี

  ฉันเห็นเธอเป็นเพื่อนสนิทและเพื่อนแท้คนหนึ่ง

    แต่เพื่อนเอ๋ย...วันนี้เราต้องจากกันแล้ว

  ทั้งดีใจ  ที่จะได้ไปเรียนต่อเพื่ออนาคต

  ทั้งเสียใจ  ที่ต้องจากเพื่อนไป  

  แม้จะถึงเวลาจากแล้วก็ตาม แต่ฉันยังคิดเสมอว่า  เวลาช่างรวดเร็วเหลือเกิน

  ไม่มีใครหยุดเวลาได้  ....  ทุกอย่างจะเหลือเพียงความทรงจำให้เพื่อนได้รำลึก

   ถึง...ไปตลอดกาล

   ฉันไม่มีสิ่งใดจะมอบให้เพื่อน...ขอให้เพื่อนรับความหวังดี  ความจริงใจ 
 ความรัก  ที่เพื่อนคนหนึ่งพึงจะมอบให้คุณด้วยความ  หวังดี  ตลอดไป...
 
             คืนนี้หนาว  ยาวนาน  กาลสุดท้าย
         หลับสบาย       ในฝัน     อันสุขศรี
         คืนอำลา          ฝากไว้    ในไมตรี
         วันพรุ่งนี้          จากกัน  นิรันดร

                      ด้วยความรักและหวังดี
ก.ประแสร์  ศิษยาพร  +  ก.นพดล  รักษ์กระแส				
27 กันยายน 2545 18:51 น.

....คิดถึง....

ต่อง (ต้อง) ksg


  ****..........ใครไม่เคย  รู้ฤทธิ์  ความคิดถึง

            ใครไม่เคย  ทราบซึ้ง  กับความฝัน
 
            ใครไม่เคย  มีรัก  ปักชีวัน

             ใครคนนั้น  คงไม่ช้ำ  กับคำลา..				
27 กันยายน 2545 07:29 น.

คนใจดำ.........

ต่อง (ต้อง) ksg

***...ลมพัดโบก  โศกก็พัด  ทัดทานลม
                    อกแสนตรม  ซมซาน  เที่ยวควานหา
                    ตามและร้อง  พร้องพร่ำ  จำนรรจา
                    เรียกร้องหา  ดวงใจ  ไปไหนเธอ.....

***...ร้อนและรุ่ม  สุมทรวง  เพราะห่วงหนัก
มิหยุดพัก  หักใจ  ให้คลั่งเพ้อ
ใจละล่อง  ลอยไป  ใยละเมอ  
เธอไม่เออ  ออด้วย  แสนป่วยการณ์....

             ***...เหมือนกับขาด  ของรัก  มักจะห่วง
                    เวลาล่วง  ล้ำเกิน  เมินผสาน
                  ขอต่างเดิน  ต่างไป  ไม่พบาน
                  อยากสาบาน  หนีหน้าไกล  คนใจดำ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
Lovings  ต่อง (ต้อง) ksg เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
Lovings  ต่อง (ต้อง) ksg เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
Lovings  ต่อง (ต้อง) ksg เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงต่อง (ต้อง) ksg